Posted By Ind007ka on 09 Nov 2018 06:54 AM
කෑ එකාගේ දත් හිරිවැටී යන අතර බලාසිටින එකාගේ කටට කෙල උනයි..

නෑ අනේ...බලා ඉන්න  අපේත් දත් හිරි වැටෙනෝ

Posted By samantha on 09 Nov 2018 06:21 AM

දිනක් මනෝ වෛද්‍යවරියක් විවාහක කාන්තාවන් පිරිසකට දේශනයක් පැවැත්වූවා.

ඇගේ මාතෘකාව උනේ යහපත් පවුල් ජීවිතයක් ගතකරන අන්දමයි.

විවිධාකාර උදාහරණ භාවිත කරමින් ඇය කාන්තාවන්ට පැහැදිලිකිරීම් කලා.

විවාහ වී කල්ගතවන විට බැදීම් පලුදුවන ආකාරය ඇය පැහැදිලි කලා.

දරුවන්ගේ වගකීම් සමග සැමියා පිලිබඳව සැලකිල්ල හීනවන ආකාරය ඇය පැහැදිලි කලා.

තම රූපය පිලිබඳව කාන්තාවන්ගේ අවධානය විවාහ වී කල්ගතවත්ම අඩුවන ආකාරය ඇය පැහැදිලි කලා.

සැමියා පිලිබඳව ආදරයෙන් සොයාබලන ආකාරය ඇය පැහැදිලි කලා.

නිදියහනේ දී සැමියාගේ උනන්දුව වැඩිකර ආකර්ෂණය ලබාගන්නා ආකාරය ඇය පැහැදිලි කලා.

මේ අයුරින් බොහෝ කරුනු ඇය පැහැදිලි කලා.

පසුව දේශනයට සහභාගී වූ කාන්තාවන් වෙත ඇය පැනයක් ඉදිරිපත් කලා.

"දැන් මට කියන්න,
ඔබ අවසාන වතාවට ඔබේ සැමියට ආදරෙයි කියල කීවෙ කවද්ද?"

විවිධාකාර පිලිතුරු ඇය වෙත ලැබුනා.

මේ එයින් කිහිපයක්.

1."අද උදේ දේශනයට එන්න කලින්"

2."ඊයෙ රෑ නිදාගන්න ලෑස්තිවෙලා"

3."ඊයෙ උදේ එයා වැඩට යන්න හදද්දි"

4."එයාගෙ උපන්දිනේට විශ් කරපු වෙලේ"

5."එයා මාව අන්තිමටම ඩිනර් එකකට එක්ක ගිය දවසෙ රෑ"

6."එයා මගෙ උපන්දිනේට මාලයක් අරන් දුන්නු වෙලේ"

7."ගිය අවුරුද්දෙ"

8."මතක නැහැ"

මේ පිළිතුරු සියල්ල මනෝවෛද්‍යවරිය සාවදානව අසා සිටියා.

ඉන්පසුව ඇය නැවතත් දේශනය ආරම්භ කලා

"දැන් ඔබම මොහොතක් සිතන්න,
ඔබ ගැන ඔබටම සතුටුවිය හැකිද?
මට හැගෙන ආකාරයට ඔබ සියලුදෙනාගේම පවුල් ජීවිත තියෙන්නෙ ඉතාමත් අවධානම් සහගත තත්වයක."

"මීට වඩා ඔබ ඔබගේ පවුල් ජීවිතය පිලිබඳව සැලකිලිමත් විය යුතුයි.
එකිනෙකාට සමීප විය යුතුයි.
සොයාබැලිය යුතුයි."

කාන්තාවන් සියලුම දෙනාගේ අවධානය ඇය වෙත යොමුව තිබුනා.

මනෝවෛද්‍යවරිය දිගටම කතාකලා.

"අද සිට ඔබ නැවතත් මුල සිට පටන් ගත යුතුයි.
මම කියලදෙන්නම් ඔබ ඒක කරන්න ඕනෙ කොහොමද කියල."

කාන්තාවන් සියලුදෙනාම ඉතා උනන්දුවෙන් ඇය දෙස බලා සිටියා.

"දැන් අපි පුංචි ක්‍රියාකාරකමක් කරමු.
ගන්න ඔබගේ ජංගම දුරකතනය ඔබේ අතට.
අරගෙන මම මේ කියන දෙය කෙටි පනිවිඩයක් ලෙස ඔබේ සැමියාට යවන්න."

"මම ඔයාට ගොඩක් ආදරෙයි බබා,
ඉක්මනට එන්න අද,
මට පාලුයි"

කාන්තාවන් සියලුමදෙනා මනෝවෛද්‍යවරිය කියූ ආකාරයට කෙටි පනිවිඩ සැමියන් වෙත යොමුකලා.

ඉන්පසුව ඇය මෙසේ පැවසූවා.

දැන් අපි මොහොතක් ඉවසල බලමු ඔවුන්ගේ ප්‍රතිචාර කොයිවගේද කියල.

"ට්‍රීන් ට්‍රීන්"

"ක්වෑක් ක්වෑක්"

"ටිං ටොං ටිං"

පිළිතුරු කෙටි පණිවිඩ ඔවුන් වෙත ලැබුනා.

කාන්තාවන් කිහිපදෙනෙකුට ලැබුනු කෙටි පිලිතුරු මෙසේයි.

1."තමුසෙට පිස්සු හැදීගෙන එනවද ඕයි මේ මහ දවල්"

2."හා හා බටර් ගාන්න ඕනෙ නෑ, රෑට උයල තියනව එනකොට,
හැමදාම හෝටල් ගානෙ රිංගන්න සල්ලි ගස්වලින් කඩන්නෙ නෑ"

3."ඇයි අදත් තමුසෙලගෙ අම්ම සල්ලි ඉල්ලුවද?
පූරුවෙ පවකට තමුසෙටම කරගැහුවනෙ අම්මප"

4."ගිය සතියෙ නේද සැලුන් ගියෙ,
මේ හදිස්සියෙ ආයෙ මොකටද සැලුන් යන්න හදන්නෙ"

5."උඹ ආයෙත් කාර් එක හප්ප ගත්තද ගෑනියෙ,
මේ පාර ඉන්ෂුවරන්ස් එකෙන් ක්ලේම් කරන එකකුත් නෑ"

6."ඇයි ඊයෙ අහද්දි ඔයා මෙන්සස් කීව නේද?"

7."මොකාටද මේක යැව්වෙ කියල දැම්මම කියපං,
හොදින් අහන්නෙ,
අද ගෙදර ඇවිත් තෝවත් මරාගෙන මමත් මැරෙනව.
මාව යකා නොකර කියපං තෝ මේක යැව්වෙ අර කඩේ එකාට නේද"

අටවැනි පිළිතුර මේ සියල්ල අභිබවා ගොස් තිබුනි.

8."මොකාද යකෝ මේ,
මගෙ ගෑනි එහෙම මේක දැක්කනම් මාව මරන් කනව"

දේශනය එතනින් සමාප්ත විය.

.................................................................

සියල්ල අවසානයේ ඔබේ පවුල් ජීවිතය ඇත්තේ මින් කොතනද යන්න සිතන්නට අමතක කරන්න එපා.

විවාහය අමු අඹයක් වැනිය.
කෑ එකාගේ දත් හිරිවැටී යන අතර බලාසිටින එකාගේ කටට කෙල උනයි...

උපුටාගැනීමකි...

මේක නම් නියමයි.. ඒත් මේක තමයි ඇත්ත...

--- සමෝසා වෙළෙන්දා -------

එක්තරා නගරයක සමෝසා වෙළෙන්දෙක් සිටියේය. ඔහුගේ වෙළෙඳසල පිහිටුවා තිබුණේ විශාල වෙළෙඳ සමාගමක් ඉදිරිපිටය. එහි විකිණූ සමෝසා ඉතා රසවත් වූ අතර පෙර කී සමාගමේ උදවිය දිවා ආහාර විවේකයේ දී පැමිණ සමෝසා මිල දී ගැනීම සාමාන්‍ය සිද්ධියක් විය.

නියම කතාවක්...සමෝසා වෙළෙන්දා ගේ හැකියාව අගය කළ යුතුයි

ඇත්ත තමා කතාව

අපි හිතුවේ නැති වුනාට ලොකු පණිවිඩයක් මේ කතාව තුළ තියෙනවා...

ටයි කෝට් දා ගත්ත සමහර මහත්තුරු කැමැතියි තමන් හෙන ලොක්කෙක් කියල හිතන්න. ඒකයි අනෙත් රැකියාවන් පහත් කොට සලකන්නෙ. ඒත් එයාලට යන්න පුළුවන් දුර සීමා සහිතයි. හම්බ කරන්න පුළුවන් මුදලත් මාසයක් තුල ඉතා සීමිතයි. නමුත් ව්‍යාපාරිකයෙකුට එහෙම නැහැ. එය ඔහු කැමති ප්‍රමාණයක් දක්වා ඉහළට ගෙනයා හැකියි. තමන්ගේ ශක්ති ප්‍රමාණය මත එය සීමා රහිතයි. දෛනික රැකියාවලින් නික්මී ව්‍යාපාර ආරම්භ කිරීමට මමත් පෙළඹුණේ ඒ නිසයි. මට මතකයි රැකියාව අවුරුදු හතක් කරලත් පළවෙනි ව්‍යාපාරය ආරම්භ කිරීමේදී මගේ අතේ තිබුණේ සොච්චමක් විතරයි.

ගොඩ එන්න නම් අද කාලෙ බිස්නස් එකක් කරන්නම ඕන........ස්තුතියි සමන්ත අය්ය ලස්සන කතාවට

Posted By Udari on 20 Nov 2018 07:31 PM
ගොඩ එන්න නම් අද කාලෙ බිස්නස් එකක් කරන්නම ඕන........ස්තුතියි සමන්ත අය්ය ලස්සන කතාවට

ඒකනම් ඇත්ත නගෝ..

හරි ලස්සන තේරැම් ගන්න දෙයක් තියෙන කථාවක්

එල ටෝක....මාකටින් මැනේජර් කුක්කට රිදෙන්න දීලා තියෙනවා සමෝසා ව්‍යාපාරික බොසා.
මම මේක පොස්ටුව දැක්කේ දැන් නෙව හිටං

පසුගිය දිනෙක වත්තල පෞද්ගලික රෝහලකට ඇතුලු වූ මට වම් පසින් සිටි පුද්ගලයකුගේ දුරකථන සංවාදයකට සවන්දෙන්නට හෑකියාව ලෑබිණි. එය එතරම් හොඳ දෙයක් නොවුනත් සංවාදයේ ඈති ගැඹුරු තැන් හිතට කා වැදුන නිසාම සවන් දීගෙන සිටියෙමි.
*සල්ලි එවන්න
*ඊළඟ බස් එකේ ඩ්‍රයිවර්ට දෙන්න
*මම ගුණසිංහපුරෙන් ගන්නම්
ඔවැනි වාග් මාලාව නිසාම මම ඔහු හා කුළුපඟවී තොරතුරු විමසුවෙමි.
[මේ ඔහුගේ කතාවේ සාරාංශයයි ]
මගෙ ගම බදුල්ලෙ මහත්තය, නම සුනිල් හමුදාවෙ ජොබ් 1 කෙරුවෙ. මාවිල් ආරුවෙ ගේම් එකේදි කකුල් දෙකම කෑපුව
(මම පුදුමයෙන් ඔහු දිහා බෑලුවෙමි, ලී කකුල් 2ක් ! වාරුවට කිහිලි කරුවක් )
එක වකුගඩුවකට වෙඩි වෑදුන ඩෑමේජ් උනා.
ඊට ටික කාලෙකට පස්සෙ මගෙ අප්පච්චිට කුඹුරෙදි මී හරකෙක් ඈනල එයාගෙ වකුගඩු 2ම නෑති උනා.
එතනදි මම තීරණය කෙරුව මගෙ ඉතුරු වෙලා තිබුන වකුගඩුව ඉක්මනට අප්පච්චිට දීල එයාව ගොඩ දාන්න. හැබැයි ඒකට අවසර ලැබුණෙ නෑ නීතියෙන්. මට තිබුණේ හොඳ වකුගඩුවකුයි ඩැමේජ් එකකුයි හින්ද. ඒත් මම නඩුවක් දාල උසාවි නියෝගයක් අරගෙන මගේ අප්පච්චිව ගොඩ දැම්ම. ඉස්පිරිතාලෙන් කිව්වෙ මාව මාසෙන් මැරෙයි කියල ඒත් අවුරුද්දක් ගියා. මම තාම ඉන්නවා, හෑබෑයි දැන්නම් මුත්‍රා එක්ක ලේ යනවා. තව මාස කීපයයි තියෙන්නෙ ...
"අවුලක් නෑ මහත්තය , මගෙ ගේම මම ෆිනිෂ් කෙරුවා. රටත් ගොඩ දෑම්ම අප්පච්චිවත් හොඳ කෙරුව. ඊට වඩා තව මොනාද?
මම වචනයකුදු කතා නොකලෙමි. කතා කර ගන්නට පවා නොහැකි විය.
"ඉතින් දෑන් මොකද මෙහෙ කරන්නෙ" සෙමෙන් ඈසුවෙමි.,
වකුගඩුවෙ ටෙස්ට් වගයක් තියනව කරගන්න ,කොළඹ ප්‍රයිවට් හොස්පිට්ල් එකකට ගියා. එතන ඒ ටික කරගන්ඩ ඉල්ලන ගානට තව 2000ක් මදි, පස්සෙ ගමෙන් කතාකරල කිව්ව වත්තල මේ හොස්පිට්ල් එකේ ගාන අඩුයි කියල එතනට ගියා එතන වෑඩිපුර 5000ක් ඉල්ලනව... මේ දැන් ගමට කතා කෙරුව බදුල්ලෙ ඉඳල ගුණසිංහපුර එන බස් එකකට රු,2000ක් ගෙදරින් දුන්න. උදේට ඒක එනවා, ආය කොළඹ ගිහින් වැඩේ කරගෙන යනව ගමේ. ඔහුගේ මුලු කතාවේම එකම කඳුලක් හෝ නොතිබුණි. කතාව පුරාවටම තිබුණේ අව්‍යාජ් සිනාව පමණකි.
ඉතින් හෙට එලිවෙනකන් ඉන්නෙ කොහෙද? මම ඈසුවෙමි.
කොළඹ ප්‍රයිවට් හොස්පිට්ල් එකට යනව කකුල් 2 ගලවල දාල බංකුවක ඈල වෙලා ඉන්නව
ඔහු සෑහෑල්ලුවෙන් කීය.
මම ඔහුට යම් මුදලක් අතට දී අයියෙ ඔයා රෑ වෙනකන් ඉන්නෙ නෑතුව දැන්ම ගිහින් රිපෝට් ටික ගන්න යයි කිවෙමි. මගෙන් මුදල් ලබා ගැනීමේ කිසිදු අවශ්‍යතාවයක් හෝ සිතුවිල්ලක් නොතිබූ ඔහු මට කීවේ මෙපමණකි.
මහත්තයට ගොඩක් ස්තූතියි. මේක කරගත්තොත් ඉක්මනට යතෑකි... ඒත් මහත්තයට සල්ලි තියනවද?
ඔහු හරි පුදුම මිනිසෙකි.. නැත හෑබෑවින්ම දෙවියෙකි.
ඔබත් මමත් අද මේ පොලොව මත පා තබා සිටින්නේ ඔහුට පින් සිදුවෙන්නටය.
මම අවසාන වශයෙන් ඔහුගෙන් මෙසේ ඈසුවෙමි. අයියෙ අද රෑ මාත් එක්ක කෑම කමු.
ඔහු ඉතා කාරුණිකව ප්‍රතික්ෂේප කරමින් මට කීවේ හදවත හඬවන තවත් කතාවකි.
මට කෑමට ගන්න පුලුවන් එළවලු ජාති 3ක් තම්බල විතරයි. දෑන් මේ නෙස්කෑෆේ එකක් බිව්ව හෙටම මොනව හරි කනව. තෑන්ක්ස්
ඔහු ගියේය...... මා බලා සිටියෙමි.
මට එක තැනක වැරදුනෙමි... ඒ...මට මහත්මයා යෑයි කී ඒ නියම මහත්මයාට මහාත්මයා යෑයි නොකියා අයියේ යනුවෙන් ආමන්ත්‍රණය කිරීම පමණකි.
නමුත් මැරෙන්නට පෙර මෙලොවදීම මා දෙවියන් දෑක්කෙමි...........🙏❤️🇱🇰

hmmm mehema ayath innawa apith ekka

නෙතට කඳුලක් ඉනුවා. මේ වගේ අය සමාජයේ තවත් ඉන්නවා ඇති...

හම්මේ උදෙන්ම හිතට ආව දුක ඒක කියවල.

එකෙන්ම.....මිහිපිට දෙවියන් දැකපු කෙනෙකුගේ අත්දැකීමක්.

නියම මහත්වරු ක්‍රෙඩිට් ගන්න බලාගෙන වැඩ කරන්නේ නැහැ. යුද්දෙදිත් එහෙමයි.

එතුමාට මේ මුදල ලබා දුන් පුද්ගලයා අනර්ඝයි. අතේ තිබුණේ එච්ච‍රම උනත් කමක් නැහැ. සල්ලි දීල පයින් ගෙදර ගියත් අර දෙපා අහිමි පුද්ගලයාට තරම් අපහසු නැහැ. එතුමා වකුගඩුවෙන් දෙපා වලින් තම යුතුකම් ඉටු කරල තියෙන්නෙ.

සමහරු ෆේස්බුක් පෝස්ට් දානවා.. අරයා පව්. මෙයා පව් කියල. ඒ වුනාට තමන්ට කරන්න පුළුවන් අවම දේ වත් කරන්නෙ නැහැ. ඒ අතින් මෙතුමා හොඳ ක්‍රියාවක් කරලා තියෙන්නෙ.

දේසපාලුවන්ට කල හැකි අවම දේ වත් කරන්න බැරි වෙලා. ඇත්තටම ඔය 225 ම අපුලයි මට. සාමාන්‍ය මිනිස්සුන්ට තියෙන කැක්කුම දේසපාලුවන්ට කොහෙත්ම නැහැ. රඟපානවා විතරයි. ස්තූතියි.

අනේ එච්චරම කැපවීමක්, දුකේ බෑ අනේ.
මේ ඇත්ත කතාවක්ද අය්ය

Posted By Ind007ka on 02 May 2019 07:30 AM
hmmm mehema ayath innawa apith ekka

දැන් මෙහෙම අය දකින්න ලැබෙන්නේ කලාතුරකින් .

මේදා පාර ඡන්දයක් තිබ්බෝත් Unp කාරයින්ට බැනලා එළව ගන්න්නව දෙන්නේ නෑ කියලා..මන් මේ ඉන්නේ තියනකන්