Registered Members Only You should register with SL-Stun in order to view posts and open new topics. Please Signup with us now. Register
Forums Search ForumSearchAdvanced SearchTopicsPosts Unanswered Active Topics Prev Go to previous topic Next Go to next topic Last Post 08 Apr 2017 06:10 PM by chamaramind සෙනෙහස පාමුල. 106 Replies Sort: Oldest First Most Recent First Add Reply Page 2 of 6 << < 12345 > >> Author Messages kingDVeteran MemberPosts:3296 02 Feb 2017 07:50 PM Quote Reply පට්ට කතාවක් නේද .. ඔන්න මාත් සෙට් උනා මේක බලන්න එහෙනම්... තරහ වෙන්න එපා මෙහෙම කියනවට අනිත් අය ... ගයියා මල්ලි ලියපු කොටස නම් සුපිරියි ඈ .... භාෂාව හොදට හසුරවනවා ..ඒ වගේම වැරදිත් ගොඩාක්ම අඩුයි ... ස්තූතියි සඳුනි නංගි මේක අපිටත් කියවන්න සැලස්සුවට Business, you know, may bring money, But friendship hardly ever does. 0 සඳුනිVeteran MemberPosts:2462 02 Feb 2017 08:42 PM Quote Reply ගයියා ගුරානේ ඉතිං... ඒක ඉතිං පුදුමයක් නෙමේ.. හී දිනයක වැටහේවී........... 0 සඳුනිVeteran MemberPosts:2462 04 Feb 2017 12:21 AM Quote Reply දිනයක වැටහේවී........... 0 සඳුනිVeteran MemberPosts:2462 04 Feb 2017 12:26 AM Quote Reply *සෙනෙහස පාමුල * හතරවන කොටස වාර්ථාව නිම කර එය තම කාර්‍යාලය මේල් පණිවුඩයක් ලෙසින් යැවු පහන්යා සැනසුම් සුසුමක් හෙළන්නට විය. ඒ සමගම ඇයගේ ජංගම දුරකතනය නාද විණි. *හෙලෝ ගුඩ් මෝර්නිංග්..* ශෂි නම් ඇගේ යෙහෙලිය විසින් ගන්නා ලද ඇමතුමක් බව සේව් කර ඇති නමින්ම හදුනාගත් පහන්යා පැවසුවේ තරමක් තීව්ර හඩිනි. *ගුජ් මොර්නින්ග් බන්... තාම ඇග රිදෙනවා වගේ පහන්යා ඊයේ අර කන්දක් බඩගාලා* *ආපෝ උඹලානම් මල් වගේ බං... ඔහොමනම් බෑ හොදේ..* පහන්යා පැවසුවේ ඇය සමීපයේ වු මේසය මත ඇගේ මව විසින් තබා ගිය වතුර වීදුරුවකට මුව තබමිනි. * හරි හරි බං.. මේහ් මොකක්ද බං අර සුභාශ් කියලා කොල්ලෙක් ගැන අර දිනේ වත්ත වටේට හල හල යන කැළෑ පත්තරරේ..* ශෂි විමසා සිටියේ ඇය පුදුම වී සිටි බව ඇගේ හඩ තුළම පවත්වා ගණිමිනි.. * ආපෝ ඒකි ඔය ටිකට ඒක උඹටත් කිව්වද.. අල්ල ගන්නම්කෝ මම. ඔකි ඔය කියන තරම් දෙයක් වුනේ නෑ බං.. අර රිවර්සටර්න් වලදි අපිට ස්කුල් ලමයි සෙට් එකක් හම්බුනේ.. ඒ සෙට් එකත් එක්ක ආව සර් කෙනෙක් බන්.. ඇහැ දාගෙන හිටියා විතරයි. * * ගුරා හෙන හැන්ඩියලු නේද..ඉතිං උඹලා කොහොමද නම දැනගත්තේ..* *ලමයෙක් කතා කරනවා දිනේට ඇහිලා. උඹටත් ඔන නැති කෙහෙල්මලක් නැ ශෂී .. දැන් උඹ ඕක අහන්නද ගත්තේ* පහන්යා පැවසුවේ තරමක් කේන්තියෙනි.. *හාපෝ බෝම්බේ.. එ කතාව ඇත්තද කියලා අහන්නමයි ගත්තේ.. මගේ සුදෝ කේන්ති ගන්න එපා වස්තෝ.. උඹට ඔච්චර ඩෝං යනවා කියලා සුභාශ් කොලුවා දැනගත්තොත් ලකුණු කැපෙනවානේ.. * * අනේ ශෂි උඹට මම කිව්....* පහන්යාට කිමට හැකිවුනේ එපමනකි.. ශෂී ඇමතුම විසන්දි කොට ඇත.. පරිඝනකය තවමත් ක්‍රියා විරහිත කොට නොමැති වූයෙන් ඇය ඇයගේ මුහුනු පොතට සමවැදිණි.. පෙර අවස්තාවේ තමා විසින් තහවුරු කරන ලද මිතුරු ඇරයුම් කිහිපය අතර සුභාශ් සිටි බව ඇය දැන සිටියේ නැත.. නමුත් ඇයගේ ටැග් කරමින් දමා තිබුනු පෝස්ට් වලට සුභාශ් සුභසිංහ නැමති අයෙකු විසින් ලයික් එක පිට එක දමා ඇති බව ඇගේ නෝටිෆිකේශන්ස් වල තිබි ඇය දකින්නට විය.. එහෙයින් ඇය සුභාශ්ගේ ෆේස්බුක් ගිනුම නිදහසේ පිරික්සන්නට විනි.. ඇගේ හිතට ඉගි කල කඩවසම් තරුණයා යළිත් එලෙස දැක ගන්නට හැකිවේවී යැයි ඇය කිසි විටෙක සිතන්නට නැත. එහෙයින් ඇය පරිඝනක තිරය දෙස බැලුවේ පුදුමයට පත්ව ඇගේ නෙතු යුගද විසල් කරගෙනයි. ඇය සුභාශ් විසින් එකතු කර තිබුනු පින්තූර මුලින්ම බලන්නට විය.. ඊට හේතුව ඔහු ආකර්ශනීය සිරුරකට හිමිකම් කියූවෙක් වීමයි.. එක් පින්තූරයක් දෙස මොහොතක් බලා හිද තවත් පින්තුරයකට මාරුවිනි.. මෙලෙස සුභාශ් විසින් එකතු කර තිබුනු පින්තූර ගනනාවක් සමගම කාලය කා දැමු ඇය ඉන් පසුව සුභාශ්ගේගේ ප්‍රොෆයිලය පිරික්සන්නට විය.. එහිදි ඔහු අයි ටී ගුරුවරයෙකු බව පහන්යා දැනගත්තාය. තවත් පරික්ෂා කරද්දි ඔහු ගූගල් සර්වර් තුළ අයි ටී දැනුම බෙදාගන්නා බ්ලොගයක් ආකර්ෂනීය ලෙස පවත්වාගෙන යන බවද ඇය වටහාගන්නට එ තරම් කාලයක් නොගත්තාය. ඇය නැවත දුරකතනය ගෙන ශෂීට ඇමතුමක් ගත්තාය. *හෙලෝ ශෂී උඹ එෆ් බි ලොග් වෙලා ඉන්නේ මොකෙන්ද* * ලැප් එකෙන් බන්.. වයි * *උඹ එදා මගෙන් කම්පියුටර් එකේ මොකක්ද අවුලක් වෙලා හදාගන්න විදියක් ඇහුවා නේද?.. ඔන්න මම මම උඹට ලින්ක් එකක් ඉන්බොක්ස් කලා ... ඔහොම්ම බලපන්කෝ.. * *ටිකක් හිටපන්....... ඒ මාර්වලස්.. කාගෙද බං මේ බ්ලොග් එක* *සුභාශ්ගේ බන්... * එසේ පවසා පහන්යා දගකාර ලෙසින් සිනහ වුවේ තරමක් හඩිනි.. ************************* ************************* සුභාශ්ගේ නෙතු පියන් විවර වද්දි ඔහු සිටියේ රෝහල තුළය. සුභාශ්ව හදුනාගත් අයෙකු විසින් කලු මාමාට පනිවුඩයක් යැවූ නිසා සුභාශ් අසල කලු මාමාද විය. රෝහල් පොලිසියේ මහත්වරු දෙදෙනෙක්ද ඔහු අසලම සිටියේය.සුභාශ් ක්ෂනයෙන්ම සියල්ල වටහාගන්නට විය. ඔහු මුව විවර කර කලුමාමාට ඇමතීමට උත්සහ කලද එය ඉතාමත් අපහසු විනි. ඔහුගේ මුහුන වටා බැන්ඩේජයක් ඔතා ඇත.අතද පපුවද කොට ඔතා තිබුනු අතර සුභාශ්ට දැනුනේ ඔහුගේ එක් පාදයකටද තරමක් ආබාධ වී ඇති බැව් ය. *කලු මාමේ.. * සුභාශ් එසේ හෝ හඩ පිටකලේ අපහසුවෙනි.. දැන් ඔහුගෙන් කිසිවක් විමසා දැන ගැනීම ඔහුට අපහසු බව දැනගත් රොහල් පොලිසීයේ මහත්වරු දෙදෙනා එම ස්තානයෙන් පිටත්ව ගියේ ඒ බව සුභාශ්ටද කලු මාමාටද දන්වමිනි.. කලුමාමාද කිසිවක් පවසන්නට හෝ විමසන්නට උත්සහ කලේ නැත. ඔහු සුභාශ් ට සැලකුවේ තම දරුවෙකු ට සමානව හෙයින් ලෙසින් නිසා සුභාශ් සිටි තත්වය ඔහුව ගොලු කර ඇත. මිනිත්තු කිහිපයක් ගත වෙද්දි සුභාශ් සිටි ඇද අසලට වේගයෙන් දිව ගෙන ආවේ ඉශාන් ය. ඔහුගේ වෙගවත් සුසුම්ද ගෙලෙහි හා නනලෙහි වු දහඩිය සුභාශ්ට කියා පෑවේ ඔහු සිදුවීම ආරන්චි වු සැනින් දිවගෙන ආ වගකි.. පාසැලේ සිටි දගකාරම සිසුවා මෙවන් ප්‍රතිචාරයක් දක්වාවි යැයි සුභාෂ් මොහොතකට හෝ සිතන්නට නැත. සුභාශ්ව දැක ගෙලෙහි වු දඩහියට වඩා ඉශාන්ගේ නෙතට කදුලු උනන්නට වුයේන් ඉශාන්ගේ නෙතු දිලීසි ගියේ නිහඩ දෙතොල් වෙව්ලවා දමමිනි. ස .. ස මේ මොකක්ද .. කරගත්තේ.. ඉශාන්ගේ වචන පිටවුනේ ඉකි ගැසෙමිනි... සුභාශ්ගේ ගතෙහි වූ වේදනාවටත් වඩා ඉශාන්ගේ ප්රතිචාරය වේදනාවක් වී ගියේ සුභාශ් වන් දගකාර කටකාර හිතුවක්කාර යව්වනයෙකුගෙන් මෙවන් හැසිරීමක් කිසි දිනෙක බලාපොරොත්තු නොවු නිසාවෙනි.. *සර් අද පිරමිඩයෙන් එලියට ගත්තු මමියක් වෙලා නේද ඉශාන්..* සුබාශ්ද අපහසුවෙන් මෙන් විමසා සිටියේ හැකි ලෙස කට කොනකින් සිනහ වෙමිනි. ඔහු එසේ කලේ ඉශාන්ගේ සිත නගාසිටුවීමටයි.. නමුත් එය එසේ නොවිය. ඉශාන් වාට්ටුවෙන්ම පිටව ගියේ ය. *කලු මාමේ* සුභාශ් පවසන්නට යන දෙය ගැන කල් ඇතිව තෙරුම් ගත් කලු මාමාද ඉශාන් පසු පස ගියේය.. මතු සම්බන්ධයි.. හෙට අකුරු ගන්වන්නේ තනුජා දිල්ශානි අපිට අද කවර් එකට පින්තුරය එවපු #dulki_ishu ඔයාට ගොඩක් ස්තුතියි අද අකුරු ගැන්වු මම - ගයාන් ධනු දිනයක වැටහේවී........... 0 samanthaMost Senior MemberPosts:13190 04 Feb 2017 12:34 AM Quote Reply හතරවෙනි කොටසත් ඇවිල්ලා තියෙන්නේ.. සඳුද තමයි කියවන්න විවේකයක් ලැබෙන්නේ.. සියළුදෙනාටම සෙතක් ශාන්තියක් සැලසේවා!!!! 0 සඳුනිVeteran MemberPosts:2462 04 Feb 2017 01:25 PM Quote Reply දිනයක වැටහේවී........... 0 සඳුනිVeteran MemberPosts:2462 04 Feb 2017 01:30 PM Quote Reply "සෙනෙහස පාමුල" 05.වන කොටස ------------------------------ "අම්මියා...මම යනවෝ..." "පොඩ්ඩක් ඉන්න චූටී බත් කටක් කාල යන්න.." "බෑ බෑ මට පරක්කුයී...ඔෆිස් එකට ගිහින් මොනව හරි කන්නම් මම.උම්ම්ම්මා..." පහන්යා ලහි ලහියේ ලකලෑස්ති වී ඔෆිස් එකට දිව්වේ උදේ ආහාරයත් අමතක කරල.සැහැල්ලුවෙන් හැම මොහොතම ගත කරන්න කැමති ඇය සිනාමුසු මුහුණින් සෑම කෙනා සමඟ සහයෝගයෙන් වැඩ කරන්නට කැමති කෙල්ලකි. "ආහ් සොරි මිස්.." හදිසියේ ඔෆිස් එක ඇතුළට දුවගෙන එන පහන්යාගෙ ඇඟේ හැපුණු අලුතින් සේවයට පැමිණියා යැයි සිතිය හැකි යුවතියක් ඇයගේ ඇඟේ හැපුණේ අත තිබූ ෆයිල් කවරය ද අතින් ගිලිහුණු මොහොතේ දී ය. "ආහ් ඉට්ස් ඕකේ..ආ යූ..?.." "අයි ඇම් දෙව්මි..සයුරි නිම්සරා..." "නයිස් ටු මීට් යූ දෙව්මි..මම පහන්දි..ඔයා මෙහෙට අලුතින් වෙන්න ඕනි..සාදරයෙන් ආදරයෙන් පිළිගන්නව.." "තැන්ක් යූ මිස් පහන්දී.." දෙව්මි යනු අලුතින් ම පහන්දි සිටි කාර්‍යාලයට පැමිණි සේවිකාවකි.ඇයත් පහන්දි තරම් සුන්දර නොවුණත් සැහැල්ලුවෙන් ඉන්න කැමැති යුවතියක් බව පහන්දිට වැටහිණි. "අයියෝ මේ කොහෙද යන දෙව්මියෙක් නිසා මට තවත් පරක්කු වුණා.බොසාගෙන් පනිශ්මන්ට් කන්න වුණොත් ඕන්නෑ ඉතින්.." පහන්යා එසේ සිතමින් තමන්ට අයිති රූම් එකට ගියේ වටපිට බලමිනි.යන අතරතුර ම කෙල්ලගෙ හොඳ ම යාළුවන්ගෙන් එක්කෙනෙක් කෝල් ගන්නව මේන්න. "ඇයි මචී දැන් කෝල් ගන්නේ..මම මේ දැන් ආවෙ ඔපිස් එකට හොඳට ම පරක්කුයි තියන්නම් බායි..පස්සෙ ගන්නම් ශෂියෝ..." "ඒයි මේ අර සු..භා.." පහන්යා කෝල් එක කට් කරන්න හදනකොට ම ශෂි කිව්ව නම ඇහිල ආපහු ෆෝන් එක කනේ තියාගත්තා "මොකක්ද ශෂි කියන්න ගියේ ඉක්මනට කියපං.." "අනේ අනේ උඹත් අර සුභාශ්ගෙ නම ඇහුණ විතරයි.ඉන්නෙ කොහෙද කියලත් අමතක වුණා ද බං.." "මේ විහිළු නෙමෙයි.මොකක්ද කියන්න හැදුවෙ බොසා එනවත් පේනව මේ පැත්තට.." "නෑ බං මේකයි අර සර්කාරය ඇක්සිඩන්ට් වෙලා.." "මො..මොකක්..උඹ කොහොමද ඒක දන්නෙ.." "Fb එකේ බං දාල තිබ්බෙ සර්ගෙ ගෝලයෙක් කව්ද මේ..ඉශාන් ද කොහේ නම..ටැග් කරල ෆොටෝ දාල තිබ්බ.මටත් මේ දැන් ඒක අහුවුණේ බං.." ශෂිගෙ ඒ කතාවෙන් පහන්දිට ලොකු වේදනාවක් දැනුණ.ට්‍රිප් එකක් ගිහිල්ල අහම්බෙන් හමු වුණු ඒ රුව හදවත පතුලේ මේ තරම් තදින් තැන්පත් වී ඇති බවක් ඇයවත් දැන සිටියේ නෑ.හදිසියේ ම යමක් මතක් වූ හෙයින් ඇය කාමරයෙන් එලියට ආවේ ෆෝන් එකත් අතට ගෙන.එවිට ම වාගේ බොසාත් ඇය අසළ නැවතුණා. "පහන්යා කොහෙද මෙ දුවන්න හදන්නෙ.ආවෙත් දැන් නේද...මේ ඔෆිස් එකේ ටයිම් මැනේජ්මන්ට් කියල එකක් තියෙනව කියල දන්නව නේද ආ..යනව යනව රූම් එකට.." "සර් මේ මම..මේ කැන්ටිමට යන්න කියල.." "ඇයි කාල ආවෙ නැද්ද උදේට ආ.." "මට ගෑස්ටික් තියෙනව සර් උදේ කාල ආවට යෝගට් එකක් කෑවෙ නැතොත් මට කලන්තෙ වගේ.." පහන්යා යනු තැනට සුදුසු වෙලාවට මොළේ කල්පනා කරන්නියකි.එබැවින් ඇය මෙවැනි බොරු කීමට උපන් හපන්නියකි. "ඒකත් එහෙමද.මෙතන ඉන්නෙ මහ දුර්වල කෙල්ලො ටිකක්නෙ.යනව යනව ඉක්මනට කාල එනව නැත්නම් මෙතන වැඩ කරන්න බැහැ.." "හරි සර්.." එහෙම කිව්ව පහන්යා හනිකට දුව ගියේ කැන්ටිම දෙසට.ෆෝන් එක අතට ගත් ඇය fb log වුණේ පුදුම හදිසියකින්. "සුභාෂ්..ආහ් හරි මේ තියෙන්නෙ වෝල් එක..." සුභාශ්ගෙ වෝල් එකට ඇතුල් වුණු ඇය එහෙට මෙහෙට ඇස් යවමින් පිරික්සුවේ ශෂි කිව්ව කතාව ඇත්තක් ද බලන්න. "ඉශාන් with සුභාශ්...ඕහ් මයි ගෝඩ් මේ එයා නේද ඉන්නෙ බැන්ඩේජ් ඔතාගෙන.දෙයියනේ..මේ තරම් දෙයක් වෙලා..." පපුවට අතක් තබා ගනිමින් පහන්යා සුභාශ්ගෙ වෝල් එක දිහා බලාගෙන හිටියෙ කිසිවක් සිතාගත නොහැකිව. "දැක්කෙ එක දවසයි.ඒත් මේ තරම් හුරු බවක් එයාව දැක්කම මට හිතෙන්නෙ ඇයි..මොකක්ද මේ ඇය නොසන්සුන් මනසින් නැවතත් තම ඔෆිස් රූම් එක තුළට ගියේ දහසක් දේවල් කල්පනා කරමින්.ඒ අතරතුර සුභාශ්ව බැලීමට ඉස්පිරිතාලෙට ඔහුගෙ මවත් පිටත් නංගීත් පැමිණේ. -------------------------------------- "අනේ පුතා මොකක්ද මේ කරගත්තෙ ඔයා.." සුභාශ්ගෙ මව හැඬූ කඳුලින් ඔහු වෙත ගොස් වැළඳ ගත්තේ දරු සෙනෙහස තරම් වටින දෙයක් තවත් නැති බව පසක් කරමිනි. "මම හො..ඳි..න් අම්මා..ආහ්.." "මෙහෙට එන්න අම්මා අයියව ඔහොම බදාගන්නෙපා එයාට අමාරුයිනේ.." ඇය සුභාශ්ගෙ එකම නැගණිය සාවින්දි.ටිකක් කටකාර වූ ඇයත් සුන්දර තරුණියකි.තවමත් ඉස්කෝල යන වයසේ පසු වෙන ඇය උසස් පෙළ කරන්නට සූදානමින් සිටින්නියකි. "නං..ගී ඔයා තාත්තා එක්ක ඉන්..න තිබ්..බනි විභා..ගේ නේද මේ..දවස් ටිකේ.." "අයිය ෂටප්..කට අරින්නෙපා ඔයා අමාරුවෙන්නි ඉන්නෙ.." "හා හා..පණ්ඩිත කෙල්..ල.." සුභාශ් අමාරුවෙන් වචන ගළපන අයුරු එහාට වී බලාගෙන සිටි කටකාර සිසුවා ඉශාන්ට ගෙන ආවේ දැඩි වේදනාවක්.එනිසා ඔහු තම ආදරණීය ගුරුතුමා අසළට ගියේය. "සර් දැන් රෙස්ට් එකේ ඉන්න ප්ලීස්.අපි පස්සෙ කතා කරමු.මේ සර්ගෙ පවුලේ කට්ටිය නේද..සර්ට දැන් ගොඩක් අමාරුවෙන් ඉන්නෙ ඔයාල පස්සෙ කතා කරන්නකො ආන්ටි.." ඉශාන්ගෙ මේ කතාව සුභාශ්ගෙ නැගණිය වූ සාවින්දි අසාගෙන සිටියේ ඔහුගේ දෑස් මදකටවත් මග අරින්නේ නැතුව. මතු සම්බන්ධයි. අද 'සෙනෙහස පාමුල' අකුරු ගැන්වූ මම තනුජා දිල්ශානි.හෙට කොටස අකුරු ගන්වන්නේ ගයාන් ධනු අයියා යි. අද කතාවට කවර් එකට ෆොටෝ එක දුන් aisa aisa සහෝදරයාට ස්තුතියි.. දිනයක වැටහේවී........... 0 RosiSuper Senior MemberPosts:5335 04 Feb 2017 01:44 PM Quote Reply ලස්සන කතාවකින් අපේ ස්ටන් එක සරසනවට ස්තුති සදුනි නංගි 0 sha733Super Senior MemberPosts:7332 05 Feb 2017 02:37 AM Quote Reply සමාවෙන්න සදුනි මම මේක කියවන්නෙ නැහැ ආයේ. ලස්සනයි නමුත් එක් එක් කෙනා රසවින්දය දෙන විදිය හරි වෙනස්. එකම විදියට නැහැ මම ආස නැහැ එහෙම 0 DanuLiyanageVeteran MemberPosts:3457 05 Feb 2017 04:13 AM Quote Reply අන්න බොලේ අපේ අයියාට ඩොන් එකක් ගිහින් කතාව කියවන්නේ නැහැලු. සඳුනි ලියන ඒවාට විතරලු කැමති මොහොතක් වත් මා නොමැතිව ඉන්නට බැරි ඔබට, පුලුවන් උන හැටි පුදුමයි මාගෙන් සමුගන්න අඩියක් වත් මා නොමැතිව යන්නට බැරි ඔබට, පුලුවන් උන එක පුදුමයි මා මග හැර යන්න 0 kingDVeteran MemberPosts:3296 06 Feb 2017 01:15 AM Quote Reply දැන්නම් පට්ට මේක... මටනම් කිසිම අවුලක් නෑ ..තුන් දෙනෙක් ලිව්වා කියල... හැබැයි ගයිය ලියන ටික නම් පට්ට.... සඳුනි නංගි මගෙ තරහ අවුස්ස ගන්නෙ නැතුව ඉක්මනට දානවද මේකෙ කොටස් ටික Business, you know, may bring money, But friendship hardly ever does. 0 සඳුනිVeteran MemberPosts:2462 06 Feb 2017 03:46 AM Quote Reply Posted By kingD on 06 Feb 2017 01:15 AM දැන්නම් පට්ට මේක... මටනම් කිසිම අවුලක් නෑ ..තුන් දෙනෙක් ලිව්වා කියල... හැබැයි ගයිය ලියන ටික නම් පට්ට.... සඳුනි නංගි මගෙ තරහ අවුස්ස ගන්නෙ නැතුව ඉක්මනට දානවද මේකෙ කොටස් ටික 3 දෙනෙක් නෙමෙයි 10 විතර මේ කතාව ලියනවා.... ඉක්මනට දාන්නම්කෝ දිනයක වැටහේවී........... 0 සඳුනිVeteran MemberPosts:2462 06 Feb 2017 03:50 AM Quote Reply Posted By sha733 on 05 Feb 2017 02:37 AM සමාවෙන්න සදුනි මම මේක කියවන්නෙ නැහැ ආයේ. ලස්සනයි නමුත් එක් එක් කෙනා රසවින්දය දෙන විදිය හරි වෙනස්. එකම විදියට නැහැ මම ආස නැහැ එහෙම හා ඉතිං කමක් නෑ.. මම මේ කතාව දාන්න හිතුවේ නෑ........ අන්තිමට ලියන්න කවුරුත් නැති වුණා.. ඒක නිසා මම තමා වැඩි හරිය ලිව්වේ ඒකයි දැම්මේ දිනයක වැටහේවී........... 0 sha733Super Senior MemberPosts:7332 06 Feb 2017 04:36 AM Quote Reply Posted By සඳුනි on 06 Feb 2017 03:50 AM Posted By sha733 on 05 Feb 2017 02:37 AM සමාවෙන්න සදුනි මම මේක කියවන්නෙ නැහැ ආයේ. ලස්සනයි නමුත් එක් එක් කෙනා රසවින්දය දෙන විදිය හරි වෙනස්. එකම විදියට නැහැ මම ආස නැහැ එහෙම හා ඉතිං කමක් නෑ.. මම මේ කතාව දාන්න හිතුවේ නෑ........ අන්තිමට ලියන්න කවුරුත් නැති වුණා.. ඒක නිසා මම තමා වැඩි හරිය ලිව්වේ ඒකයි දැම්මේ තරහ නෑ නේද මගෙත් එක්ක 0 DanuLiyanageVeteran MemberPosts:3457 06 Feb 2017 05:05 AM Quote Reply Posted By kingD on 06 Feb 2017 01:15 AM දැන්නම් පට්ට මේක... මටනම් කිසිම අවුලක් නෑ ..තුන් දෙනෙක් ලිව්වා කියල... හැබැයි ගයිය ලියන ටික නම් පට්ට.... සඳුනි නංගි මගෙ තරහ අවුස්ස ගන්නෙ නැතුව ඉක්මනට දානවද මේකෙ කොටස් ටික රජ තුමාට තරහ ගිහින් ඉක්මනින් දාන්න මොහොතක් වත් මා නොමැතිව ඉන්නට බැරි ඔබට, පුලුවන් උන හැටි පුදුමයි මාගෙන් සමුගන්න අඩියක් වත් මා නොමැතිව යන්නට බැරි ඔබට, පුලුවන් උන එක පුදුමයි මා මග හැර යන්න 0 සඳුනිVeteran MemberPosts:2462 06 Feb 2017 04:45 PM Quote Reply දිනයක වැටහේවී........... 0 සඳුනිVeteran MemberPosts:2462 06 Feb 2017 04:48 PM Quote Reply **සෙනෙහස පාමුල** හයවන කොටස.. සුභාෂ්ට ඉශාන් කී දෙය ප්‍රතික්ෂේප කරන්නට අවශ්‍ය වුවත් ඔහු සිටි තත්වය සමග කතාබහෙහි යෙදීම අපහසු විය. සුභාශ්ගේ මවට සහ නැගෙනියටද එබ පසක් වීමට එතරම් කාලයක් ගත නොවීය. *මේ ලමයා ඇත්ත තමයි කියන්නේ.. දුව අපි දැන් ගිහින් හවස එමු. * *ආන්ටි ඔයාලා දැන් හවස් වෙනකම් කොහෙද ඉන්නේ.. වෙලාවත් එකට කිටුටුයි.. ආයේ ලෙඩ්ඩු බලන්න දෙන්නේ පහෙන් පස්සේ.. සර් නැවතිලා ඉන්න ගෙදරට වඩා අපේ ගෙදර ලගයි. අපේ දිහාවට යමු ඔයාලා කැමතිනම්. * *කරදරයක් නැත්තම් ඉශාන් ලොකු උදව්වක්* සුභාශ් පැවසුවේ අපහසුවෙනි.. ඔහු ඉශාන්ගේ ඉල්ලීමට එකවැරම කැමැත්තක් දැක්වූයේ පාසලේ සිටි යමක් කමක් ඇති පව්ල්වල ලමයින් අතර ඉශාන්ද වු නිසාය. ඉගෙනිමටද දක්ශ වු ඉශාන් නගරයේ වු පාසලකට නොයා ගමේ පාසලෙහිම අධ්‍යපනය ලබන්නට හේතුව තම මිතුරන්ගෙන් දුරස්වීමට තිබුනු අකමැත්ත බැව් කාටත් නොරහසක් වි තිබිණ. සාවින්දි නිහඩම තම සොහොයුරු දෙසද ඉශාන් දෙසද බලා සිටියේ ගොලුවත රකිමිණී.. *කමක් නැ අපි කලුමාමලාගේ ගෙදරට ගිහින් හවස එන්නම්..* *නැ නැ එහෙම හොද නැ.. අපේ ගෙදර යමු.. අම්මලා වුනත් කැමති වෙයි ආන්ටිලා එනවා කිව්වම. මම දැන් කෝල් එකක් දීලා කියන්නම්* සා පෙළ සිසුවෙක් නමුත් ඉශාන්ගේ කතා විලාශයට. ක්‍රියාකරණ පිළිවෙලට සුභාෂ්ගේ මවද ආකර්ශනය වී ඇත. *අපි එහෙනම් ගිහින් හවස එන්නම් පුතේ.. පරිස්සමට ඉන්න.. වැඩිය දගලන්න කරන්න එපා හොදද.* *හරි හරි නෝනා මම මහත්තයාව පරිස්සමට බලා ගන්නම්.. නෝනලා පරිස්සමට ගිහින් එන්නකෝ..* හදිසියේම මුව විවර කල කලු මාමා තොරතොංචියක් නැතිව කියාගෙන ගියාය. නමුත් ඔහුගේ හැසිරීම කියා පැවේ සුභාශ‘ ගැන ඔහු තුළ වු සංවේගයයි.. ඉශාන් ප්රමුකත්වය ගෙන වාට්ටුවෙන් එළියට එද්දී ඉශාන්ගේ මව සහ සාවින්දිද ඔහු පසු පස ආවේ සිත් සුභාශ් ලග නතර කොටයි. කාරයට නැග ඔවුන් යන අතර මගදී සුභාශ්ගේ මව පිටුපස අසුනේ හුන් ඉශාන් වෙත හැරී *පුතා කීය වසරෙද ඉන්නේ.. * *එකොලහේ ආන්ටි..* *හෑහ්* ප්රතිචාරය සාවින්දිගෙනි.. ඉශාන්ගේ පෙනුමින්ද හැසිර්මෙන්ද ඔහු තමාටත් වඩා බාල යැයි ඇය සිතන්නට නැත. නමුත් ඇය හොරැහින් ඉශාන්ව පරික්ශා කලේ ඔහුට නොදැනෙන්නටය. ඉශාන්ද එලෙසම සාවින්දිට හොර ඇස යොමුකලේ ඇගේ දගකාර පෙනුමටයි. *මල්ලි අපේ අයියාට හරි ආදරෙයි නේද.. මම එෆ් බි එකේ පොස්ට් එකක් දැක්කා.* *හ්ම්ම්ම්* මල්ලි යැයි ආමන්ත්‍රනය කල නිසා ඉශාන් හිටියේ තරමක් අමනාපයෙනි.. එය ඔහුගේ මුහුනේ ස්වරූපයෙන්ම සාවින්දිට හැගුනු නිසා ඇය යන්තමට සිනහා වුනේ ඉවතක හැරීය. *සර් මේ කරදරේ කරගත්තේ කීයට විතරද ලමයෝ..* *උදේම වගේ ආන්ටි.. මම පාරෙ ඉද්දි මාමා කෙනෙක් කිව්වේ මටත්.. මම ඒ ආපු පාර දැන් තමයි මේ ගෙදර යන්නේ. සර් ඉස්කෝලෙදිනම් හරි සැරයි. එත් හරිම හිත හොදයි. වෙලාවකට යකෙක් වගේ තව වෙලාවකට යාලුවෙක් වගේ. මම ඉක්කෝලේ උගන්නන සර්ලා ටී චර් ලගෙන් ආසම අපේ සුභාශ් සර්ට තමයි.. * *සර් ගෙදරදිත් ඔහොම තමයි පුතා.. අපේ සාවින්දු දුව එක්ක මරාගන්නවා වෙලාවකට. ආයෙ ටිකකින් දෙන්නා ඉන්නේ පූස් පැටව් වගේ සෙල්ලම් කර කර* මව පැවසු දෙයින් සාවින්දිට දැනුනේ ලැජ්ජාව මුසු වු හැගුමකි. කොල පැහැති වට පිටාව.. කාරයේ වීදුරුවෙන් ඇතුලට පැමිණෙන සිසිල් සුලග සාවින්දිට ගෙන දුන්නේ නැවුම් බවකි. එමෙන්ම ප්‍රදේශය තුළ වූ ගැමිත්වයට ඇය ආකර්ශනය වී වට පිටාව හොදින් නිරීක්ශනය කලේ ඇතැම් විට කවුලුවෙන් පිටතට හිස දමමිනි. ඉශාන්ගෙන් සුභාශ්ගේ මව විස්තර අසා සිටියේ කාරයද පදවමිනි. ********************** පහන්යාගේ ආයතන බාර බලන නිලධාරියා විසින් පහන්යාව කැදවා ඇත. එහෙයින් ඇය වේගවත් අඩි තබමින් කාර්‍යාලය වෙත ගොස් කාර්‍යාල දොරට තට්ටු කර එ අසල මදක් රැදී සිටියාය. කාර්‍යාලය තුලින් *එන්න* යයි හඩක් ඇසුනු හෙයින් ඇය දොර විවර කරගෙන ඇතුලට පිවිසුනේ *එස්ක්යුස් මී සර්* යැයි ආමන්ත්‍රනය කරමිණි.. *කම් කම් පහන්යා ටේක් අ සිට්* කාරුණික ලෙසින් ඇමතු නිලධාරියා තමාට ඉදිරියෙන් ඇති හිසු වු අසුනක් ඇයට පෙන්වුයේ ඇගිලි වලින් සංඣා කරමිනි.. *පහන්යා දිස් ඊස් යු අර් නිව් පාට්නර් දෙව්මි.. දෙන් බෝත් ඔෆ් යු හැව් අ නිව් ජොබ්.. අර්ලියර් ඔෆ් දැට් ජස්ට් අයි තින්ක් යු වොන්ට් ඉන්ට්‍රඩියුස් අබව්ට් යුඅර් සෙල්ෆ් ෆො හර්. ඇන්ඩ් යු ටු දෙව්මි* *බුදු අම්මෝ මේ යකාට අද සුද්දාවත් වැහිලාද. * පහන්යා තමාටම කියාගත්තේ උදෑසනම හදුනාගත් දෙව්මිට මද හසරැල්ලක් පාමිනි.. *සර් මට මෙයාව උදේ මීට් වුනා .. සර් කියන්නකෝ මොකක් ද අපි කරන්න ඕනි.. * *ඔයාලට කෑගල්ලට යන්න වෙනවා.. ඒ පැත්තේ අමුතු අමුතු සිදුවීම් වගයක් වෙනවා කියලා අපිට නිවස් ඇවිත් තියනවා. පහන්යා ඔය වගේ වැඩ වලට ආසයිනේ.. දෙව්මිත් අලුත් නිසා පහන්යා දෙව්මිත් එක්ක යන්න.. හෙටම යන්න පුලුවන්නම් ඒත් හොදයි. කියන්නේ නම් හොල්මන් තියනවා කියලා. තව ඒ පැත්තේ කුඩු ජාවාරමකුත් ලොකුවටම වෙනවා කියලායි අපිට ඔත්තුව ලැබිලා තියෙන්නේ. පහන්යායි දෙව්මිටයි තියෙන්නේ ඒ පැත්තේ මිනිසුන්ගෙන් මේ ගැන විස්තර ගන්න එක. මම හිතනවා ඒක ඔයාලට විශේෂයෙන්ම පහන්යාට එච්චර ලොකු දෙයක් නෙවෙයි කියලා. * *හම්මෝ මන් හිතුවේ අපිට හොල්මන් අල්ලන්න හරි කුඩු බිස්නස් අල්ලන්න හරි යන්න වෙයි කියලා. ප්රශ්නයක් නැ සර් අපි විස්තර හොයලා දේන්නම්. ඒත් සර් ඉක්මනට ගියත් අපිට ඉන්න තැනක් හොයාගන්න ප්රශ්නයක් වෙයි නේද* * එතරම් භාරදුර දෙයක් ගැනු ලමයින්ට භාර දෙන්න තරම් අපිට පිරිමි ලමයින්ගේ හිග කමක් නැනේ පහන්යා. ටික දවසක් ගතවෙයි ඒත්. මේක ලොකු රිසර්ච් එකක්. ඉන්න තැන ගැන කැම බීම ගැන ප්රශ්නයක් තියාගන්න එපා පහන්යා. මගේ අක්කා බැදලා ඉන්නෙත් කෑගල්ලට. ගෝනගල්දෙණිය කියලා ගමක. එහේ හොදට ඉඩපහසුකම සහ ආරක්ෂාව හොදට තියනවා. මම ඔයාලා යන දවසට වාහනයක් ලැස්ති කරලා දෙන්නම්.. මම එයාලව උදේ දැනුවත් කලා. මේ වැඩේට විශෙෂයෙන්ම ගැනු ලමයි දෙන්නෙක්ව දාන්න හේතුවත් ඒකම තමයි.. * *සර් තව ප්රශ්නයක්.. සර් හදිස්සියේ හරි ඔය ඉන්නවයි කියන කුඩු කාරයෙක්ගෙන් අපිට ප්රශ්නයක් එයිද* විමසා සිටියේ මෙතෙක් නිහඩව සිටි දෙව්මි විසිනි. *හොද ප්රශ්නයක් දෙව්මි.. ඔයාලට එහෙම ප්රෂ්නයක් වෙන්නේ නැතිවෙයි.. මොකද අපි රිසර්ච් එක කරන්නේ මේ සිදුවීම් වලට පිටින් ඉදන් නිසා.. එක කොහොම වුනත් ඔයාලාට බය වෙන්න කිසිම හේතුවක් නැ ඔයාලා නවතින්නේ එහේ පොලිසියේ ස්තානාධිපතිගේ ගෙදර.. අක්කාගේ හස්බන්ඩ් තමයි ස්තානාධිපති..* පහන්යා සැනසුම් සුසුමක් හෙලීය.. එය දුටු නිලධාරියාට සිනහවක් ගියේ නිතැතිනි.. *සර් එහෙනම් අපි ගෙවල් වලිනුත් අහලා හරියටම එන්න පුලුවන් දවස කියන්නද?* පහන්යා ඒ සමගම විමසීය.. *හරි එහෙනම් අර රෑ හරි කමක් නැ මට කෝල් එකක් අරන් හරි කියන්න. මට එතන දේවල් ඇරනේජ් කරන්නත් කාලයක් ඕන නිසා ඔයාලාගේ තීරනය පුලුවන් ඉක්මනින් මට කියනවානම් හොදයි. හරි එහෙනම් දැන් ඔයාලා යන්න.. ආ පහන්යා දෙව්මිට ලොකර් එකකුයි ටේබල් එකකුයි දෙන්න. * **************************** ***************************** තම නිවසට ගිය ඉශාන් ඔහුගේ මවට සුභාශ්ගේ මව සහ නැගෙනියද හදුන්වා දෙන්නට විය. ඉශාන්ගේ මවගෙන් ඔවුන් දෙපලට ලැබුනේ සුහද පිලිගැනීමකි. සියලු අංගයංගෙන් යුත් එවැනි සුවපහසු නිවසක් ඒ ප්දේශයේ තිබුනේ කලා තුරකිනි. ඉශාන්ගේ මව සහ සුභාශ්ගේ මව විස්තර කතාහ කරන අතරතුරදි සාවින්දි කලේ වට පිටාවෙහි සුලු නිරීක්ෂණයක යේදීමයි.. *ඔයා ඇයි තනියම..* ඇය වෙත ගිය ඉෂාන් විමසා සිටියේය. *මුකුත් නැ මල්ලි .. මෙහෙ හරි ලස්සනයි නේද.. * *ඔව් ගම්නේ .. ඒ නිසා නිදහස්.. එත් ඔයා මට මල්ලි මල්ලි කියන්න එපා හොදද?* * ආ ඒ මොකද මල්ලිට මල්ලි නොකියා මම අන්කල් කියන්නද?.. හරි එහෙනම් මම අන්කල් කියන්නම්කෝ ඔයාට * එසේ කියු ඇය සිනහ වූයේ දගකාර ලෙසය * එහෙම නෙවෙයි ඉතිං .. ඔයා පොඩියිනේ අප්පා ..ඔයාව අක්කා කෙනෙක් කියලා මට පේන්නේත් නැ.. ඔයා මට මල්ලි මල්ලි කියන්න ගත්තාම මම පොඩි එකෙක් ගානට වැටෙනවානේ.. * එතකොට දැන් ඔයා හරි ලොකු මනුස්සයෙක් කියලා වෙන්න ඇති හිතාගෙන ඇත්තේ නේද.. *නැ... ඔව් ... නැනැ... ඔව්...* ඉශාන් පැවසූවේ තමන් පවසන දෙය ගැනවත් නිසි අවබෝදයක් නැති ලෙසිනි.. *මොකද අනේ ඔයා ඔව් නැ ඔව් නැ ගාන්නේ.. * * නැ නැ මුකුත් නැ ඔයා මට මල්ලි කියන්න එපා.. ඉශාන් කියන්න.. * * නැ නැ.. මම මල්ලිමයි කියන්නේ.. * ඉශාන් එය නැසූනාක් මෙන් එතනින් එන්නට හැරෙද්දී *හරියට කේන්ති යනවා නේද ඉශාන් ඔයාට.. මම සාවින්දි.. මේ පාර ඒලෙවල් කරන්නේ..* අවුරුදු දෙකක හෝ තුනක පරතරයක් ඇති බව දැනගත් ඉශාන්ට පොලව පලාගෙන යන්නට නොසිතුනානම් පුදුමයකි.. නමුත් ඔහු එය ගනන් නොගත් ලෙසට සිටින්නට විය. *ඉශාන් පුතේ පොඩ්ඩක් එන්නකෝ මෙහාට .. * තමාව ආමන්ත්‍රනය කල නිසා ඔහු මව වෙත ක්ෂනයෙන් පිය මැනීය. *ඇයි අම්මේ.* * මාමි කෝල් එකක් දිලා කිව්වා එයාගේ ඔෆිස් එකේ වැඩකරන ලමයි දෙන්නෙක් හෙට හරි අනිද්දා හරි එනවා කියලා.. ටික දවසක් මෙහෙ නැවතිලා ඉන්නලු එන්නේ.. ඔයාට පුලුවන්ද උඩ රූම් එකක් ලැස්ති කරන්න .. හදිස්සියක් නැ හිමිට කරන්න. එයාගේ යටතේ වැඩ කරන ලමයි දෙන්නෙක් නිසා පිලිවෙලට තිබුනේ නැත්තම් මාමිට හොදනෑනේ.. * *ඉතිං අම්මටත් පුලුවන්නේ ඔකට මං ඕනියැ ?* *මට පුලුවන් කොල්ලෝ එත් අද මට මේ පඩිපෙල් නගින්න අමාරුයි.. තුනටිය කැක්කුමක් ඇව්ත් උදේ ඉදන් පුදුම වේදනාවක් දෙන්නේ.* *හා හා මම කාමරයක් ලැස්තිකරන්නම්.. කෝ අම්මේ සර්ගේ අම්මා* *තෙහෙට්ටුයි කිව්වා .. මම වොශ් එකක් දාගන්න කියලා අපේ කාමරේට යැව්වා..* මතු සම්බන්ධයි අද පින්තුරය අපට එවපු සිතාරා ඔයාට ගොඩක් ස්තුතියි අද කතාව ගැන ඔයාලාගේ අදහස් කියන්න.. ඊලග කොටස අකුරු කරන්නේ ඉදුනිල් ප්‍රදීප් අද කොටස අකුරු කල මම -ගයාන් ධනු- — දිනයක වැටහේවී........... 0 සඳුනිVeteran MemberPosts:2462 06 Feb 2017 04:49 PM Quote Reply දිනයක වැටහේවී........... 0 සඳුනිVeteran MemberPosts:2462 06 Feb 2017 04:54 PM Quote Reply * සෙනෙහස පාමුල * 07.කොටස එදා හවස් වෙද්දී හීනීයට අහසින් වැටුන මන්දාරම් වැහි බිඳු වල ගැබ්වෙලා තිබුනේ අමුතුම සීතලක්.ඒ සීතලට සාවින්දී ගොඩාක් ආසා කරපු නිසාදෝ වැහි පීලී වලින් හෙමීට රූටන වතුර බිංදු අත්ලට බලෙන්ම වට්ට ගනිමින් සාවින්දී ඒ පහස අපුරූවට වින්දා. " හහ්.....මෙන්න වැඩක්.." " ඇයි ඔයාට ඉරිසියයිද මලයෝ..." " මලයෝ...මේ සාවින්දී මම ඔයාට එක පාරකුත් කිව්වා..." " හරි හරි..." සාවින්දීට ඉශාන් එතැනට එනවා දැනුනේම නෑ.සාවින්දීගේ කතාව නිසා ඉශාන් බොරු තරහක් මවා ගත්තේ ආඩම්බර වෙන්න ඕන නිසා. " සාවින්දී ...අන්න අම්මලා ඔයා එද්දී බලා ඉන්නවා...යමු තේ බොන්න.." " ඔයා යන්න..මම තව ටිකකින් එන්නම්.." " එතකොට ඔයා යන්නේ නැද්ද දැන් සර් බලන්න.." " ඒක හවසටනේ.." " දැන් හවස තමයි මැට්ටියේ..." ඉශාන් නොක්කාඩුවට හිනාවුනේ කට ඇඳ කරන ගමන්.සාවින්දී දෝතක්ම පුරවාගෙන හිටිය වැහි වතුර ටික ඉශාන්ගේ ඇගට විසී කරේ පරිස්සමට.ඉශාන්ගේ මූණම නෑවිලා යන්න ඒ තරම් වෙලාවක් ගියේ නෑ .සාවින්දී සාලය පැත්තට දුවගෙන ගියේ ඉශාන් ඉදිද්දිමයි. " ආ එන්න දුවේ තේ බොන්න..." " හා ඇන්ටී.." " දූ කුමාරී නම් අම්මා වගේමයි..." ඉශාන්ගේ අම්මා ඒ කතාව කීවේ සාවින්දිගේ මූනේ ඉදන් දෙපතුල් දක්වාම දෙතුන් පාරක් බලන ගමන්.සාවින්දී උගුරට දෙකට තේ කෝප්පයම හිස් කරලා දුවගෙන ගිහින් අලුත් ඇඳුමකින් සැරසිලා ආවේ ඉස්පිරිතාලයට යන්නයි.සුභාශ්ගේ නංගියි අම්මයි ඉස්පිරිතාලයට යන්න පිටත් උනේ ඉශාන්ගේ ගෙදර අයට සමුදීලා. -------- * -------- හවස 5.00 ඔරලෝසුවේ සටහන් වෙද්දිම සාවින්දී අම්මාගේ අතේ එල්ලිගෙනම සුභාශ් හිටි රෝහල් කාමරයට ඇතුළු උනා.ඉශානුත් ඒ පස්සෙන්ම ආවේ සුභාශ්ගේම පවුලේ කෙනෙක් වගේ.සාවින්දිලා එතැනට එද්දීත් වෛදවරයෙක් සුභාශ්ව පරික්ෂා කරන ගමනුයි හිටියේ. " ආ...මේ මේ පේශන්ගේ ගෙදර කට්ටිය වෙන්න ඇති.." " ආ ඔව් ඩොක්ටර්...මේ ඉන්නේ මගේ පුතා.." " මේකයි අම්මේ...පේශන්ට ටිකක් සීරීයස්..ඒ නිසා පේශන් ගාව කාටහරි නතර වෙන්න වෙනවා.අඳ නම් ඕන නෑ.හෙට ටෙස්ට් වගයක් කරන්න ඕන.ඒ නිසා උදව්වට කෙනෙක් ඉන්නම ඕන..මේ බෙහෙත් ටිකත් ෆාමිසියකින් ගේන්න.." " හා...හරි ඩොක්ටර් .." වෛදවරයා එසේ පවසා එතැනින් ඉවත් වී ගියා.සුභාශ් තම මව දිහා බලාගෙන හිටියේ හුඟාක් හැගීම්බරව.මං හින්දා අම්මලටත් කරදර. සුභාශ්ගේ ගත වගේම හිතත් ගැඹුරටම පෑරිලා.හිතට දැනෙන නොසන්සුන් ගතිය ශරීරයටත් දැනෙන්න අරන්.සුභාශ්ගේ මව සුභාශ් ලගට කිට්ටු වෙලා ටික වෙලාවකට සුභාශ්ගේ හිසකෙස් අතර දෑගිලි පැටලුවා. " පුතේ..." " ම්ම්..." " හුඟාක් අමාරුයිද පුතේ.." " අනේ නෑ අම්මී...ඔයා බය වෙන්න එපා.චුටී සීරීම් ටිකක් විතරයි .." " පුතේ...හිත කලබල කර ගන්න ඩොක්ටර් කියපු ටිකම ඇති...පුතා ලග නතර වෙන්නේ කවුද දැන්.." " ආ ඒකට බය වෙන්න එපා ඇන්ටී...මම සර් ලග නතර වෙන්නම්.." " පුතාට අපි හින්දා කරදර නේද.." " අනේ පිස්සුද ඇන්ටී...සර් වෙනුවෙන් ඕන දෙයක් කරන්න පුලුවන් .." ඉශාන්ගේ ඒ වචන වල ගැබ්වෙලා තිබ්බේ ගරුත්වයක්.ඒ ගුරු භක්තිය වෙන්න ඇති.සුභාශ් මුකුත් නොකියාම කල්පනා කරා.ඉශාන් වෛදවරයා විසින් ලියා දුන් බෙහෙත් තුන්ඩුවත් අරන් එලියට ගියේ සාවින්දිලාට සුභාශ් එක්ක මොහොතකට නවතින්න ඉඩ දීලා. -----------*------------ ඉශාන් ආවේ විනාඩි දහයකට විතර පස්සේ.එතකොට ලෙඩ්ඩු බලන වෙලාවත් පහුවෙලා තිබුනේ.සාවින්දීලා ඒ වෙද්දී සුභාශ්ට සමුදීලා යන්න ලෑස්ති වෙලා හිටියේ. " පුතේ...මෙච්චර පරක්කු උනේ මොකද.." " නෑ ඇන්ටී...මේ ලඟ තිබුන ෆාමිසියේ බෙහෙත් තිබුනේ නෑ ...ටවුමට ගිහින් ආවේ.." " ආ ඒක මිසක්...එහෙනම් අපි යන්නම් පුතේ...පරිස්සමට ඉන්න.." " හරි අම්මේ...බය නොවී ඉන්න...නංගී හොදට පාඩම් කරනවා..exam ලගයිනේ.." " හරි හරි මෝඩයා.. අපි යන්නම් එහෙනම්.." " බය වෙන්න එපා ඇන්ටී..සර්ව මං බලා ගන්නම්කෝ.." සුභාශ්ගේ අම්මා ඉශාන් දිහාට හැරෙද්දී ඉශාන් එහෙම කියලා දණ නමලා වැන්දා.ටික වෙලාවකට පස්සේ සුභාශ්ගෙන් සමුගනිද්දී සාවින්දීගේ ඇස් කඳුළු වලින් බරවෙලා තිබුනේ.ඉශාන් සාවින්දී දිහා ගොඩාක් වෙලා බලාගෙන හිටියේ සාවින්දීගේ දුක ඉශාන්ට හොදින් තේරුන නිසා. " පුතේ...අපි එක්ක යමු.මම යන ගමන් ඔයාව ගෙදරට දාන්නම්.." " ඕන නෑ ඇන්ටී මම වීල් එකක යන්නම්.." " අනේ යමු ඉශාන්...අම්මිත් කියනවනේ.." සාවින්දී මැදට පැන්නේ කාර් එකේ ඉශාන් එක්කම යන්න තිබුන ආසාවට විය යුතුයි.ඉශාන්ලා ගිය කාර් රථය ඉස්පිරිතාලය නොපෙනී ඈතට ඇදිලා යනකම්ම සුභාශ්ගේ මවගේ දෑස් ඒ දෙසටම කරලා අලවාගෙන හිටියා.කාර් රථයේ හඬ ඇරෙන්න වෙන කිසිම හඬක් ඇහුනේ නෑ .ටික වෙලාවක් ඔහොම ඉස්සරහට යනකොට දඩාස් ගාන සද්දෙත් එක්කම කාර් එක නතර උනා. " අයියෝ.." " ඇයි ඇන්ටී මොකක්ද උනේ.." " පෙට්‍රල් බ්ලොක් එකක් වෙන්න ඇති පුතේ.කාර් එක ස්ටාර්ට් වෙන්නේ නෑ " ඉශාන් කාර් එකින් බැස්සා.සාවින්දීත් සාවින්දීගේ අම්මත් කාර් එකින් බැස්සා.ඉශාන් කාර් එකේ බොනට් එක ඇරගෙන ලොකු වැඩක්.සාවින්දී ඒ දිහා බලාගෙන හිටියේ ඕනෑ කමින්මයි. " ඇන්ටී මං මේක හදන්නම්..ඒත් වෙලා යයි.." " හා කමක් නෑ පුතේ..." " පරක්කුත් වෙන එකේ...මම චුට්ටක් ඇවිදලා එන්නද අම්මී.." " පිස්සුද ලමයෝ මේ නොදන්න පලාතක එහෙ මෙහෙ යන්න.." " අනේ අම්මී..." " ඇන්ටී බය වෙන්න එපා..මෙහෙ බය වෙන්න ඕන නෑ ..සාවින්දී ඇවිදලා එන්න..වැඩි ඈතක යන්න එපා..කළුවර වැටීගෙන එනවා..වහින්නත් වගේ අයේමත්.." " හරි හරි..." ඉශාන් එහෙම සුභාශ්ගේ මවගේ හිත හැදුවත් සාවින්දී ඇවිදින්න යනවට චුට්ටක් වත් කැමති උනේ නෑ .සාවින්දී අඳුර නිසා කළු පාටට හැරවෙලා තිබුන තේ කොල යාය දිහාට දුවගෙන ගියේ හරිම නිදහස් විදියට.ඉශාන් ඒ දිහා බලාගෙන හිටියේ හරිම ආසාවෙන්. ----------*--------- පැයකින් විතර ඉශාන් කාර් එක හදලා ඉවර කරත් සාවින්දී ආවේ නෑ .සුභාශ්ගේ මව සාවින්දී හොයාගෙන එන්නට ගිහිනුත් විනාඩි දහයක් විතර වෙනවා.ඉශාන්ගේ හදවතට දැනුනේ නොසන්සුන්කාරී හැගීමක්.එහෙමම ටික වෙලාවක් ගෙවිලා යද්දී කලු කරලා තිබුන අහස හයියෙන් අඩන්න ගත්තේ මහා අමුතු කාලකන්නී විදියට. " ඉක්මනට එනවා...මම කොච්චර එපා කිව්වද ඔය කැලේ ඇවිදින්න යන්න එපා කියලා..." " අනෙ අම්මී...හිමීට යන්...කෝ...ආව්...කකුල රිදෙනවා.." "මම කිව්වද පේර ගස් වල බඩ ගාන්න..අදත් ගෙදර යන්න වෙන්නේ නෑ.." සාවින්දීට බනින ගමන් සාවින්දීගේ අතින් ඇදගෙන සුභාශ්ගේ අම්මා කාර් එක ලගටම ආවා.ඉශාන් හිටියේ කාර් එක ඇතුලේ.මහ වැස්සට තෙමෙනවා කියලා සාවින්දීට ගානක් වත් තිබුනේ නෑ . " ලෙඩක් හදා ගන්නද ඒ පාර..නගින්න කිවේ වාහනේට..." " හ්ම්..අම්මිත් නගින්න.." " කොහෙද ඇන්ටී සාවින්දී හිටියේ..." " පේර ගහක් උඩ..බැහැගන්න බැරුව හිටියේ මං යද්දී.." ඉශාන් වැස්ස දිහා බලාගෙන හිනා උනේ කාටවත් නොපෙනෙන්න.සාවින්දීගේ මූණ ලැජ්ජාවට බර වෙලා තිබුනේ. " ඇන්ටීලාට අදත් යන්න බැරි උනානේ...කමක් නෑ අපේ ගෙදර යමු.." " ඒකනේ පුතේ...මගේ නම් ඒකට අකමැත්තක් නෑ ..අපි නිසා ඔය දරුවන්ටත් කරදරේ.." " අනේ පිස්සුද ඇන්ටී..." ඉශාන් සාවින්දීට කට කොනෙන් හිනාවෙනකොටම සාවින්දීගේ අම්මා කාර් එක ස්ටාර්ට් කරා. -----------*--------- එදා රාත්‍රිය ඉක්මනට උදා උනේ වැස්ස නිසා වෙන්න ඇති.සීතලේ ගැහි ගැහී සාවින්දී සාලයට වෙලා වැහි පීල්ල දිහා බලාගෙන මොන මොනවදෝ කල්පනා කරා.ඉශානුත් එතැනට ආවේ සාවින්දී එක්ක කතා කරන්න. " ආ...මොකෝ මේ සීතලේ එලියට වෙලා..යමු ඇතුලට.." " බෑ..ඉශාන්..මෙහෙම හරි නිදහස්.." " ඒකනේ...සාවින්දී.." ඉශාන්ට කියන්න දේවල් ගොඩාක් තිබුනත් සාවින්දිගේ මුණිවත ඉස්සරහා ඉශාන්ද ගොළු උනා.ඒ දෙන්නාගේ කතා බහා විටෙන් විට ඇති උනත් ඒ දෙන්නා ඒ දෙන්නාට හුගාක් සමීප උනා.හදවතින් පවා හුගාක් බැදුනා.එදා රාත්‍රියේ මැදිමය ගෙවෙද්දීම ඉශාන් සාවින්දී එක්ක ගොඩාක් දේවල් කතා කරා.සාවින්දීත් ඉශාන් අහපු දේවල් වලට දිගටම කියෙව්වේ හරිම දගකාර විදියට. එදා රෑ පහන් වෙලා අලුත් දවසක් උදා උනා.සාවින්දීලා ගෙදර යන්න කල් ඇතිවම ලෑස්ති උනා .සාවින්දීගේ හිත දුකින් පිරිලා තිබුනේ.සාවින්දී ඉශාන්ට සමු දුන්නේ ලෙන්ගතු විදියට.ඒ දවසේ උදාව ඉශාන්ගේ වගේම සාවින්දීගේ හිතට එකතු කරේ දුක.සාවින්දී ලා ගියාම ඉශානුත් ලෑස්ති වෙලා ගියේ සුභාශ් ගාව නතර වෙන්න.ඒ යන අතර තුරේදී සාවින්දී කියපු දේවල් ඉශාන්ගේ සවන පුරා රැව් දුන්නා. " ඉශාන්...අපි ගියාම ඔයාට මාව අමතක වේවී නේද ...මං ආයෙත් මෙහෙ එන එකක් නෑ ...ආයෙත් අපි හම්බුනත් ඔයාට මාව මතක නැති වෙවී..." සාවින්දීගේ ඒ වචන ඉශාන්ගේ හදවතේ සියුම් තැන් පාවා වේදනාවට පත් කලා.ඉශාන්ගේ පපුව ඇතුලේ මෙලවුන ඒ ගින්න සාවින්දී නිසා බව ඔහුට තේරුනා. --------------*------------ " අම්මේ එහෙනම් මම ගිහින් එන්නම්.." " හා දුවේ පරිස්සමට ..." පහන්යා අම්මාගේ කම්මුල තෙත් වෙන්නම හාදුවකින් පුරවලා පාරට ආවා.ඉස්සෙල්ලාම ආව බස් එකේ ගිහින් පහන්යා ටවුමට වෙලා බලාගෙන හිටියේ දෙව්මී එනකම්.වැඩි වෙලා නොයාම දෙව්මීත් එතැනට ආව නිසා පහන්යලා කෑගලු බස් එකට ගොඩ උනේ තමන්ගේ රාජකාරිය යෙදිලා තිබුන ගමට යැස්මටයි. " දෙව්මී උබ බයෙන් නේද මේ ගමන යන්නේ..." " ඔව් පහන්යා...චුට්ටක් බයයි.." " නොකීවට මාත් චුට්ටක් බයෙන් තමයි කෙල්ලේ...බය නොවී ඉතින් එන දේකට මූණ දෙමු.." " හ්ම්..ජොබ් එක බේරගන්නත් එපැයි.." පහන්යා දෙව්මී එක්ක වැඩිය කතාවට ගියේ නෑ.පහන්යා හිටියේ හුගාක් දුකින්.පහන්යාට නිතරම මැවිලා පෙනුනේ වෙලුම්පටි අතරින් හිනා වෙන්න වෙර දරන සුභාශ්ගේ පොටෝ ටික.පහන්යාගේ හිත සන්සුන් වෙන්න හෙව්වත් චූටී හැගීමක් පවා ඒ හිත නොසන්සුන් කරා.එදා හවස් වෙන්න ඉස්සෙල්ලාම පහන්යලා නවාතැන් ගන්න ලෑස්ති කරලා තිබුන ගෙදරට ආවා.තේ පැන් සංග්‍රහයකින් පහන්යලාව පිළි ගත්ත ඒ ගෙදර අයිතිකරුවන් පහන්යලාට කාමරයක් අස් කරලා දුන්නා.නිදහස් ගැමිත්වයක් තිබුන ඒ පරිසරය තමන්ගේ රාජකාරිය සදහා සුදුසුම තැනක් කියලයි දෙව්මිට හිතුනේ.පහන්යා ඇඳුමකුත් මාරු කරගෙන එලියට ගියේ දෙව්මී ඒ ගෙදර අය එක්ක කතාවට නතර කරලා.පහන්යා ට ඕන උනේ හිතේ හිරවෙලා තිබුන නොසන්සුන් බවෙන් මොහොතකට හරි නිදහස් වෙන්න.පහන්යා මිදුලේ අඹ ගහ යටින් හදලා තිබුන ලෑල්ලට වෙලා කල්පනා කරේ සුභාශ් ගැන.කවදාවත් හිතුවේ නැති විදියට සුභාශ් පහන්යාගේ හිතේ නතර වෙලා හිටියේ.පහන්යාට පවා තේරුම් ගන්න බැරි උනා සුභාශ් ඒ තරම් ලගින්ම දැනෙන්නේ ඇයිද කියලා.ටික වෙලාවක් යද්දී වේගයෙන් ආව කාර් රථයක් පහන්යාට මදක් ඉදිරියෙන් නතර වෙද්දී පහන්යා කිමිදිලා හිටිය කල්පනා ලොකෙන් ගොඩට ආවා. - මතු සම්බන්ධයි- * අද කතාව ලියපු මම ඉඳුනිල් ප්‍රදීප් ( චතූ ).කවර් පොටෝ එක සඳහා පොටෝ එකක් දුන්න Thilanka Malinda අයියට ගොඩාක් තැන්ක්ස් . හෙට කතාවට පණ පොවන්නේ iro edirisinghe අක්කා දිනයක වැටහේවී........... 0 Ind007kaMost Senior MemberPosts:12924 06 Feb 2017 05:18 PM Quote Reply එඩිරිසින්ග්හ අක්කාගෙ කතාවත් බලමුකො එහෙනම් First they Ignore You , Then they Laugh at You, Then they Fight with you, Then You Win.... 0 Add Reply Page 2 of 6 << < 12345 > >> Forum Support --Announcements --Stun Support Forum STUN MEMBERS AREA --Welcome to the Stun Community --General Discussions --Wishes --Suggestions for Stun --ස්ටන් සුහද හමු News and Discussions --News Discussions --Srilankan News --World News -- Sports News --Political News Room Fun, Humor and Games --Humor --Games and Quiz Games ----ස්ටන් අවුරුදු උත්සවය --Hobbies SL-Stun Audio --Audio - Sinhala --Audio - English -- Audio - Hindi and Tamil - --Audio - Instrumental SL-Stun Video Beautiful Sri Lanka --Beautiful Nature in Sri Lanka --Wild Life --Srilankan Heritage --Accomodations, Bunglows, Rest ... --Sri Lankan Events and Culture Aviation and Transportation --Aircrafts and Airports --Automobiles Health and Beauty --Health Corner --Your Beauty Creative Zone --Poems --Short stories --Lyrics --Song Chords --Creative Ideas --Story Teller Books and E-Books --Sinhala Novels --English Books --Educational Books --Non-Fiction Books Technical Area and Science --PC, Mac, Linux & Software --Gadgets and Cameras --Science and Education --Mobile Phones,Games and Applic... Art and Culture --Arts and Crafts ----ආදරවන්තයින්ගේ අඩවිය --Photography --Interviews with Stars --World Heritage Religions -- Buddhism ----ස්ටන් වෙසක් කළාපය --Christianity ----ස්ටන් එක්ක නත්තල් --Islam --Hinduism Sri Lankan History --National Heroes Food and Beverages --Recipes Default Group --Sample Forum 1 --Sample Forum 2 --Sample Forum 3 Default Group --Sample Forum 1 --Sample Forum 2 --Sample Forum 3 Default Group --Sample Forum 1 --Sample Forum 2 --Sample Forum 3 Default Group --Sample Forum 1 --Sample Forum 2 --Sample Forum 3 Default Group --Sample Forum 1 --Sample Forum 2 --Sample Forum 3 Default Group --Sample Forum 1 --Sample Forum 2 --Sample Forum 3 Forums Creative Zone Short stories Quick Reply Username: Subject: Body: Security Code: Enter the code shown above in the box below Submit