Posted By සඳුනි on 26 Oct 2016 04:26 AM
කතගාටුවෙන් දැනුම් දෙන්න වෙනවා.
අද සිට ක්‍රියාත්මක වන පරිදි දිනකට කොටස් දෙකක් දැමීමට සිදුවි තිබෙනවා.
ඒෆ් බී ගෘප් ඒකේ දමන කොටස හා සයිට් ඒකේ යන කොටස සමාන කර ගැනිමට මට අවශ්‍ය වී තිබෙනවා.
ගෘප් ඒකේ යන්නේ 28 වන කොටස..

15. වන කොටස.

මියෙදෙන තුරා.

     නැවතත් මහ හයියෙන් සිනාසුනු විජී අයියා රූස්ස ගස් පෙළ අතරින් නොපෙනී ගියා. 

*ලොකු බේබී අද උදෙන්ම අැහැරලනේ. මම මේ අැහැරවන්න අාවේ.*

*මට ඉබේම අැහැරුනා ලීලම්මේ.*

* යමු ඒහෙනම් කෑම කන්න. පුංචි බේබිත් ගියා උදේම විභාගයක වැඩකට ගියලා.*

*ඒහෙමද? මට කෑම ටිකක් ගෙනත් දෙනවද ලීලම්මේ. ඔයා ඊයේ රෑත් මට කියවන්න දුන්නේ නෑනේ අදවත් පොත කියවන්න ඔනේ.*

*අනේ අනේ මේ ළමයා. හරි ලොකු බේබී මම ගෙන්නම්.*

       අාදරය පිරි සිනහවක් මුව දවටා ගත් ලීලම්මා කාමරෙන් පිටවී ගියා. කුඩා මේසය මත රදවා තිබූ පොත දිගහැර ගත් මා ජනෙල් කවුළුව අසල වූ සුවපහසු අසුනට බර වුනා. සුළු මොහොතින් මා කතා ලොවට පිවිසුනා. ස්වභාව දර්මය හා බැදුනු වර්ණනා නිසා ඒ දර්ශන සිත තුළ චිත්‍රනය වුනා. ඒක වරම මට රාත්‍රියේ දුටු සිහිනය මතකයට අාවේ කතාවෙහි තරුනයා නැවති සිටි පැල්පත අසල වූ දිය අැල්ලේහි උදා අසිරිය පිළිබද වර්ණනාවක් හේතුවෙන්.මගේ සිතට, මම චූටි දූ සමග ඒතන සිටිනා අයුරු සිහිනයෙන් දැකපු අාකරය සිහි පත් වීම නිසා, කතා ලොකයෙන් චූටි දූගේ ලෝකයට අාවා.

      අනේ පවු අහිංසක දරුවා මම ඒනකන් මග බලනවා අැති. මගේ හිත හඩා වැටුනා. කියවමින් සිටි පොත උකුල මත තබා ගනිමින් මම අෑතක නෙත රදවාගෙන කල්පනා කරන්න වුනා.

*ලොකු බේබී.*

*ලීලම්මේ*

       මම, කෑම රැගෙන කාමරයට පැමිනි ලීලම්මා දෙස බලමින් විමසුවා.

*පොත කියවනවද ? කල්පනා කරනවද?*

*මට චූටි දූ මතක් වුනා ලීලම්මේ. මම ඊයේ රෑ හීනෙනුත් චූටි දූ දැක්කා. පව් මම ඒයි කියලා මග බලන් අැති.*

    ලීලම්මාගේ මුහුන අදුරු වුනේ බලන් ඉද්දී මයි.

*පව් තමයි ඒ දරුවෝ දෙන්නා.*

*මම නොදන්න මොකක් හරි දෙයක් ලීලම්මා දන්නවා.*

*අනේ නෑ ලොකු බේබී. මම කොහොමත් දරුවන්ට අාදරෙයිනේ. මම ලොකු බේබීලාව උනත් හදා ගත්තේ මගෙම දරුවෝ වගේ. ඒක ලොකු බේබී දන්නවනේ.*

      ලීලම්මාගේ දෙකපුල් දිගේ කදුලු බිදුවක් රූරා අාවා. කෑම ටික කුඩා මේසය මත තැබූ ලීලම්මා අැදේ කොනක වාඩි වුනා.

*අනේ මම දුක හිතන්න දෙයක් කිව්වා නම් සමා වෙන්න ලීලම්මේ. මම දන්නවා ලීලම්මා මට මොන තරම් අාදරේද කියලා. මගෙ අම්මා තාත්තාටත් වඩා ලීලම්මා මට අාරෙයි.*

*ලොකු මහත්තයා ඒහෙම, කැමති වෙන ඒකක් නෑ . ලොකු බේබි ඒ දරුවා බලන්න යනවට.*

*අැයි ඒ ලීලම්මේ*

*ඉස්සර ඔය සුමේධ ළමයා බැදලා හිටිය වික්‍රමසිංහ වලව්වේ තමා මම වැඩ කලේ. මම තරුණ කෙල්ල ඒ කාලේ. මට මතකයි වික්‍රමසිංහ මහත්තයයි. අපේ ලොකු මහත්තයගේ මල්ලියෙක් හිටියා .ඒ දෙන්නා ගජ යාලුවෝ*

*මට මාමා කෙනෙක් හිටියද*

*අා මට අමතක වුනා... ලොකු බේබීට ඒවා කියන්න බෑ මට.*

*අනේ ලීලම්මේ කියන්නකෝ . මම දැන් පොඩි ළමෙක්ද?.*

*ලොකු දෙයක් නෙමෙ ලොකු බේබී. ලොකු මහත්තයා ළග නම් ඒ මාමා ගැන කතා කරන්න ඒපා.*

*අැයි ඒ*

*චූටි මල්ලී වගේම පුංචි මහත්තයත් නොඒන්නම රට ගියා. ඒ තරහට ලොකු මහත්තයලා ඒයා මැරුනා කියලා හිතාන දානයකුත් දුන්නා. දැන් මතක් කරනවටත් අකමැති.*

*මම දන්නේ නෑ ලීලම්මා කියනකන් මට මාමෙක් හිටිය බවක් වත්.*

*ඒ ගැන කතා කරන්න තහනම්. ලොකු බේබී මට පොරොන්දු වෙන්න කා ඒක්ක වත් ඒ ගැන කතා කරන්නේ නෑ කියලා.*

*නෑ නෑ ලීලම්මා බය වෙන්න ඒපා. අැයි දැන් වික්‍රමසිංහ පවුලේ අයත් ඒක්ක අපේ ගෙදර අය තරහා.*

*ලොකු මහත්තයලා හිතන් ඉන්නේ ලොකු මහත්තයගේ මල්ලි නාරද වීරසිංහ මහත්තයා නරක් කලේ වික්‍රමසිංහ මහත්තයා කියලා.*

*අනේ මන්දා ලීලම්මේ. මම නොදන්න ලොකු දෙයක් මෙතන හැංගිලා තියේ.*

*ඒහෙම නෑ ලොකු බේබී. ඔවා කල්පනා කරන්න ඒපා. කෑම ටික කන්න. මට වැඩ ගොඩ වෙලා මම යන්නම්.*

    ලීලම්මා පිට වෙලා ගියා. මම නොදැන හිටියට වික්‍රමසිංහ පවුලත් ඒක්ක ලේ නෑ කමක් වත් අැති. නැත්තම් නැති වුන චූටී දූගේ අම්මා මම වගේ වෙන්නේ කොහොමද. මේ ගොල්ලෝ තරහා වෙන්නත් ලොකු හේතුවක් අැති. මම කෑම ගන්න ගමන් කල්පනා කලේ මේකේ අග මුල හොයා ගන්න විදියක් .සිගිතිත් ලීලම්මගේ නෑයෝ වෙන දරුවෙක්ලුනේ සිගිති දන්නවා අැති මොනවා හරි. මම සිගිති ඒක්ක කතා කරන්න තීරනය කලා. කෑම කලා මම මිදුල පැත්තට ගියේ සිගිති වත්තේ වැඩ කරනවා අැති කියලා හිතුන නිසා. මම හිතපු විදියටම සිගිති පාතියක් ලග නැමීගෙන හිටියේ බර වැඩක.

*සිගිතියෝ... වැඩ වැඩීද?*

* නෑ ලොකු බේබීට කර ගන්න වැඩක් තියෙනම් කියන්න.හ්හ්*

       සිගිති මා ඉදිරිපස හිට ගනිමින කිව්වා.

*වැඩක් නෙමේ සිගිති මට දෙයක් අහන්න තියෙයි.*

*අහන්න ලොකු බේබී .හ්හ් මොකද්ද?හ්හ්*

*සිගිති දන්නවද වික්‍රමසිංහ වලව්ව.*

*වික්‍රමසිංහ වලව්ව. ඒ කොහෙද අහලා නම් පුරුදුයි. හ්හ්*

*අැයි සිගිති ඒක්ක ලීලම්මා ඒ ගැන කියලා නැද්ද?*

*මොකද්ද ලොකු බේබී. හ්හ්*

*කෝ ටිකක් අරෙහෙට යමු.*

       මම වට පිට විමසිලිමත් වුනේ කවුරු හරි අහන් ඉදීද කියලා. අපි දෙන්නා අඹ ගසේ සෙවන යටට ගියා.

*ලීලම්මා කලින් වැඩ කලේ ඒහෙලු තරුණ කාලේ.*

*හරි හරි ඒහෙම ඒකක් නම් කිව්වා තමයි.හ්හ්*

         මම ලීලම්මා කිව් සේරම විස්තර සිගිති ඒක්ක කියා සිටියා. ඒ වගෙම වික්‍රමසිංහ පවුලේ ඒකම දරුවා මං වගේමයි. ඒයා දැන් මිය ගිහින් කියලත් මම සිගිති ඒක්ක කිව්වා. සිගිති මුව අයාගෙන අහන් හිටියේ කිසිදා නොදන්නා කතාවක් වගෙයි.

*මම දන්නේ නෑ ලොකු බේබී ඔය වගේ කතාවක්. මට ලීලම්මගෙන්ම මේ කතාව අහන්න වෙනවා.*

*අහලා මටත් කියන්න සිගිතියෝ ලීලම්මා මාත් ඒක්ක කියන්න කැමති නෑ.*

*හරි . හරි ලොකු බේබී.*

        සිගිති කුස්සිය පැත්තට ගියේ ලීලම්මගෙන් මේ ගැන අහන්න. මම සිගිති අාපහු ඒනකන් බලන් හිටියේ නොයිවසිල්ලෙන්. පැය භාගයක් පමන බලා සිටියත් සිගිති නොඅාපු නිසා මම කුස්සිය පැත්තට යන්න හිතුවා. සිගිති දර වගයක් අසුරමින් සිටියා.

*සිගිතියෝ පොඩ්ඩක් මෙහාට ඒනවද?*

       මම කුස්සියේ දොර ළගට වෙලා කතා කලා.

*මොකද්ද වැඩේ ලොකු බේබී . මට නම් වැඩ වැඩී. ලීලම්මාට කියන්නකෝ.*

*අනේ සිගිතියෝ ඒන්නකෝ කිව්වම.*

*අැයි ලොකු බේබී . මොකද්ද කරන්න ඔනේ.*

       ලීලම්මා මා අසලට පැමිණෙමින් අසා සිටියා. මගේ හිතට සිගිති ගැන අාවේ කේන්තියක්. මට හොදටම දැනුනා සිගිති මාව මගාරිනවා කියලා.

*මොකුත් නෑ.*

        මම කේන්තියෙන් කාමරය පැත්තට අාවා . සේරම ඒකයි හැමෝම මට මොනවා හරි හංගනවා. මම කාමරයට ගිහින් දොර අගුලු දා ගත්තා. දවස් කීපයක්ම ගියේ, සැකයද සිතේ දරාගෙන. සිගිති මගේ ප්‍රශ්න වලින් මගෑරලා ගියා. 

       මට නිතරම වගේ චූටී දූ මතක් වුනා. අායෙත් කවදාවත් ඒ සිගිත්තිය මට දැක ගන්නට නොලැබේවී කියලා මට හිතුනා. මම ඒ දුක නැති කර ගත්තේ මරණයට නියම වෙලා ඉන්න මට අලුත් බැදීම් හදා ගන්න බෑ කියලා හිතමින්. පුස්තකාලයෙන් ගෙන අා පොත් කිහිපය නිසා තරමක් අපහසු තාවය අඩු වුනා.

* ලොකු අක්කී *

      පුංචී නංගී කාමරයට හිස පොවමින් කිව්වා. මම ජනෙල් කවුළුව අසල වූ අසුනෙහි අසුන් ගෙන් පොතකට නෙත යොමාගෙන හිටියා.

*පුංචී නංගී.*

*මොකද ලොකු අක්කී පහළ නොඒන්නේ බලන්න අාවේ.*

*ඔයත් ගෙදර හිටියේ නෑනේ මේ ටිකේ . ඒකයි අාවෙ නැත්තේ පහළට.*

*මම ඒග්සෑම් ඒකේ වැඩ වගයකට ගියා ලොකු අක්කේ.*

*ඒන්නකෝ අැතුළට දොර ළගට වෙලා ඉන්නේ.*

        නංගී අත් දාක පිටුපසට කරගෙන කාමරයට අාවේ කුමක් හෝ දෙයක් සගවාගෙන. අැගේ මුහුනේ තිබුනෙත් හරිම අහිංසක සිනහවක්.

*මොනවද පුංචී නංගී හංගන් ඉන්නේ.*

ඊ ළග කොටසින් හමු වෙමු.....

16. වන කොටස.

මියෙදෙන තුරා..

*බඩුවක්. ලොකු අක්කිට දෙන්නයි ගෙනාවේ.*.

*මට මොනවද අනේ.*

*අක්කට අද විශේෂ දවසක් බව අමතකද?*

*අද මොකද්ද*

      අැයගේ නෙත් තුල තිබුනේ පුදුමයක්. අැත්තටම අද දවසේ විශේෂය මොකද්ද මම කල්පනා කරන්න වුනා. පුංචි නංගී මගේ ගෙල වටා දෑත් යවා මාව තුරුල් කර ගත්තා.

*හැපී බර්ත්ඩේ මගේ අක්කිට. මගේ අක්කාගේ අනාගතේ අනිවාර්යෙන්ම ලස්සන වෙයි. මගේ අක්කි හරිම හොද කෙනෙක් නිසා ඒක ඒහෙම වෙන්නම ඔනේ.*

          මොනවා අද මගේ උපන් දිනේ. දෙවියනේ ....හිතේ තියෙන දුක් කරදරත් ඒක්ක දවස් ගෙවුනා මිසක් අද දිනේ කවදද කියලවත් මට මතක නැති හැටි. මම මටම දොස් කියා ගත්තා. නංගි මගේ දෙකොපුල් අාදරයෙන් සිප ගනිමින් මගෙන් මිදුනා. 

*මෙන්න මේක ගෙනාවේ ලොකු අක්කිට ඒ වෙනුවෙන්. බලන්න දිගෑරලා.*

       අලංකාර නිල් පැහිති කවරය මම දිග හැරලා බැලුවා. ඒක අැතුලේ වුනේ කලු පැහැති දිලිසෙන් අැදුමක්. මම අැදුම ඒළියට අරන් අැගට තියලා බැලුවා. ඒය ලේස් රෙද්දකින් නිමවපු අත් දිග. දෙපතුළට දිග ලස්සන ගවුමක්.

*අනේ තෑක්ස් පුංචි නංගී. ඒත් මෙච්චර හොද අැදුමක් අැයි. මේ අැදුම සාමාන්‍ය ගමනක් අදින්න බෑනේ.*

*මේක ගෙනාවේ රෑ පාටියට අදින්න. අනික ඔක තේරුවේ ඔයාගේ මස්සිනා පොඩ්ඩ අදින්නම වෙනවා ඒක නිසා.*

*අද පාටියකුත් තියෙද?*

*පාටියක් තියෙද අහනවා . ඔයාගේ බර්ත්ඩේ පාටිය.* 

*ඒ හෙම ඒකක් නෑනේ.*

*ඔයා ඉතිං පහළට අාවේ නෑනේ තාම . ඒවා සේරම මමයි ශාලින්ද අයියයි පෑලෑන් කරලා ඉවරයි. අනික ඉතිං අපි අපේ උපන් දින වලට අනිවාර්යෙන් පාටි දානවමනේ.*

*අනේ මන්දා.*

*අැයි ලොකු අක්කී ඔයා දුකින් වගේ ඉන්නේ. ඔයාට උපන් දිනෙත් අමතකයි. මගෙන් ලොකු අක්කිට වැරදි වුනා මම ඒවා පිලි ගන්නවා. මට දැන් මගේ අක්කිගේ අගේ තේරෙනවා. මම අක්කි මැරි කරනකන් මැරි කරන්නෙත් නෑ. ශාලින්ද අයියත් කැමති නෑ අක්කි මැරි කරන්න කලින් අපේ වෙඩින් ඒක ගන්න.*

        නංගි ලොකු විස්තරයක් කියාගෙන ගියා. මම ජීවත් වෙන්නේ ජීවත් වෙනවට. මම දැන් දන්නවා මට තව ජීවත් වෙන්න ඉතුරුවෙලා තියෙන්නේ අවුරුද්දයි. ඒකෙනුත් දවසින් දවස ගෙවිලා මම මරණයට ළගා වෙනවා. ලබන අවුරුද්දේ උපන්දිනේ සමරන්න වත් මම ඉන්න ඒකක් නෑ. ඒ දවස් වෙනකොට මේ ගෙදර දුකින් නිහඩ බවින් පිරිලා තියෙවි. අනෙ නංගියේ, මම රෑ වෙනවට නිදියනවා, ඒළිවෙනවට අැහැරෙනවා, ලීලම්මා ගෙනත් දෙන නිසා කනවා මිසක් කිසි අරමුණක් වත් බලාපොරොත්තුවක් වත් අැතිව ජීවත් වෙන කෙනෙක් නෙමෙයි. මම බදිනකන් ඉන්න ඒකෙන් වෙන්නේ ඔයා මනමාලියක් වෙලා ඉන්නවා දකින්නත් මට නැති වෙන ඒක. මගේ මංගල්‍යයෙන් පස්සේ නෙමෙයි මගේ අවමංගල්‍යයෙන් පස්සේ තමා ඔයාට . ඔයාගේ මංගල්‍යය ගන්න වෙන්නේ.

*ඔය අායි කල්පනා කරනවා.*

*පිස්සුද ඔය දෙන්නා දැන් ඔය ලෑස්ති කරන් තියෙන් විදියට වෙඩින් ඒක කරන්න. මට මැරි කරන්න අදහසක් නෑ. පිනක් දහමක් කරන් නිදහසේ ඉන්න ලැබුනම අැති.*

*අනේ පිස්සි ඒහෙනම් මහන වෙන්න.*

*මම ඒකට නම් අැත්තටම කැමතී*

*මේ මේ .. ලස්සන දවසේ විකාර කියවන්නේ නැතුව යමු පහළට. කට්ටිය බලන් ඉන්නවා. ලොකු අයියත් තාම ගියෙ නෑ. යමු.*

*පොඩ්ඩක් ඉන්න.*

     මම කණ්ණාඩියට ඒබිලා පනාවකින් , අවුල් වී තිබුන කේස් රොද සැකසුවා. ඒ පැත්ත මේ පැත්ත හැරිලා අැදුම හොදද බැලුවා.

* ඔහොම හොදයි යමු. දැන් ගෙදර කට්ටිය විතරයි ඉන්නේ. තාම මනමාලයෙක් අැවිත් නෑ.*

      දොර ළගට වෙලා මගේ දිහා බලන් හිටිය පුංචී නංගී මට විහිලු කලා.දෙන්නා ඒක්ක පහළ මාලයට අාවා.කට්ටිය කෑම මේසය ළග වට වෙලා අපි ඒන දිහා බලාගෙන හිනා වුනා. හැමෝගෙම අැස් වල පෙනෙනුනේ උතුරා යන සතුට අාදරය. අැයි දෙවියනේ මීට කලින් මට මේ මිනිස්සුන්ගේ අාදරේ නොපෙනුනේ. මගේ හිතට අවේ මං ගැනම තරහාකාරී හැගීමක්. අපි දෙන්නා ඔවුන් අතරට ඒකතු වුනා. ලස්සන කෑම මේසයක් ලෑස්තිකරලා තිබුනා. කිරි බත් මම අාසම කෑමක්. කෑම මේසය මැද්දේ කැට කැපු විශාල කිරි බත් පලගානක්. කේක් ,කෙසෙල් ගෙඩී ,තල කැරළි, අාස්මී. මම අාස ගොඩක් කෑම, කිරිබත් පලගාන වටා තබා තිබුනා. වෙනදත් මේ චාරිත්‍ර මේ විදියට සිද්ද වුනත් මම මගේ උපන් දින සාදයටත් සහභාගී වුනේ අකමැත්තෙන්. ඒ නිසාවෙන් කිසිම දේක වටිනා කමක් මට දැනුනේ නෑ. 

*සුභ උපන් දිනයක් මගේ ලොකු දූට. *

        අම්මා මාව වැළදගෙන් මට සුභ පැතුවා. පවුලේ හැමෝම මට සුභ පැතුවා. ලොකු මල්ලිගේ පුංචී දූ මගේ ළගට දුවන් අාවා. මම ඉබේටම දනගැහුවේ ෂයිනී දූ මක් වුන නිසා.ෂයිනී දූට වඩා පුංචී දූ පොඩ්ඩයි ලොකු අැය ඒක ශ්‍රේණියේ ඉගනුම ලැබුවා.

*ලොකු නැන්දී හැපි බර්ත්ඩේ.*

       අැයට මා ඒතරම් හුරු නැති නිසා. මගේ පොපුල මත හාද්දක් තබා සේනාධී නංගි ළගට පැන දිව්වා. මට තව තවත් ෂයිනී දුව මතක් වුනා. ඒයත් අද මෙතන හිටියා නම්. හැම ළමයම හරිම හුරතල් මගේ හිත කිව්වා. ලොකු මල්ලිගේ ලොකු පුතා මගේ ලගට අාවේ ලැජ්ජාවෙන් අැබරෙමින්.

*හැපි බර්ත් ඩේ ලොකු නැන්දී.*

       කියපු ඔහු යන්න හැරුනා. මම ඔහුගේ දෙඅත් වලින් අල්ලා ගත්තා. 

*අැයි ලොකු නැන්දී.*

*කෝ ලොකු නැන්දිගේ බර්ත්ඩේ කිස් ඒක.*

      පුංචී දරුවගේ මුන රතු වුනා. වයස අවුරුදු නමයක් වූ ඔහු තරමක ලැජ්ජ කාරයෙක් වුනා. කිසි දා නොකිය දෙයක්  නිසා දෝ ලොකු පුතාගේ ලැජ්ජා ගතිය තවත් වැඩි වුනා. තවමත් දණ ගසා වුන් මගේ කොපුලට ළං වු ඔහු හාදුවක් තැබුවා. ඒ දෙස බලන් හිටිය හැමෝම කෑ ගහලා සතුටින් හිනා වුණා. ඒ හැමොම දන්න නිසා ලොකු පුතා හරිම ලැජ්ජා කාරයා බව.

        හරිම සන්තෝෂයෙන් හැමෝම උදේ අහාරය ගත්තා. මේ හැම සිදු වීමක් දිහා ලීලම්මා හරිම අාදරයෙන් බලන් හිටියා. උදේ අාහාරය අරන් මම කුස්සිය පැත්තට පිය නැගුවේ අත සොද ගන්න.මම කුස්සිය යනකොට ලීලම්මා පුංචී බංකුවක හිදගෙන කදුළු පිසිමින් හඩනවා.

*අැයි ලීලම්මේ. මොකද වුනේ.*

      මගේ කට හඩ අැසුන විගස බංකුවෙන් නැගිට ගත් ලීලම්මා. මාව තුරුළු කර ගත්තා. මට වැටහුනා ඒයා අඩන්න හේතුව මම කියලා. මගේ අම්මාගෙන් ලැබෙනවඩා වඩා අාදරයක් මට ලීලම්මාගෙන් ලැබුනා. මමත් ලීලම්මගේ උණුසුමට තුරුළු වුනා.

*අැයි මගේ ලීලම්මා අඩන්නේ.*

*මට ලොකු බේබීගේ පුංචී කාලේ මතක් වුනා. මම වඩාගෙන් හුරතල් කරලා හදා ගත් දරුවා දැන් හුගක් ලොකුයි කියලා දැනුනම මට සතුට වැඩි කමට කදුළු අාවා.*

*මම දැන් ලොකු කියලා අඩලා හරියනවද?. අැත්තටම දරුවන්ට මේ තරම් අාදරේ ලීලම්මා අැයි කසාද බැදලා දරුවෙක් හදා නොගත්තේ.*

*ඒක දිග කතාවක් ලොකු බේබී. මට ඔයාලව දාලා යන්න බැරි වුනා.*

*සිගිති කෝ ලීලම්මේ.*

*ඒයි අද රෑ උත්සවයට උයන්න ඔනේ කලමනා වගයක් ගෙන්න කඩේට ගියා.* 

*සිගිති මාත් ඒක්ක කතා කරන්නෙ වත් නෑනේ දැන්.*

*ඒ ළමයට වැඩ වැඩී ලොකු බේබී. ලොකු බේබී දැන් යන්න .අද මටත් වැඩ වැඩී.*

    මම අත සොදගෙන් අාලින්දය පැත්තට අාවා. ඒදා දවස හරිම කාර්යබහුලයි. හැමොම කලබලයට වැඩ. පාටිය වෙනුවෙන් සුදානම් වුනා. නංගී ගේ සරසනවා මමත් ඒවට උදව් වෙන්න ගියා. ලොකු මල්ලිගේ දරුවෝ දෙන්නා ඒ වැඩ වලට හරිම හපන්නු. ඒයාලා කියන විදියට තමයි ගේ සැරසුවේ. දවසින් වැඩි හරියක් දරුවෝ දෙන්නා ඒක්ක ගෙවුන නිසා ඒයාලා මට ඉක්මනින්ම ළං වුනා. පුංචී දූ මගේ ළග දැවටෙද්දි මට ෂයිනී දූ නිතරම සිහිපත් වුනා. මට නොතේරෙන මොකද්ද බැදීමක් ෂයිනී දූට තියෙනවා කියලා මගේ හිත නිතරම කිව්වා.

        ඒළි මහනේ මිදුල පුරා සැරසිලි වැඩ වලට මූලික වුනේ සිගිති. මිදුල පුලා අලංකාර කබානා සවි කරමින් තිබුවා. මගේ කලින් උපන්දින සැමටම වඩා මෙවර උපන්දින සාදය ජයටම පැවැත්වෙන බව මට වැටහුනා. 

*ලොකු අක්කී. තාම මෙතනද දැන් හයත් පහුවෙලා. ශාලින්ද අයියාලාගේ ගෙදර කට්ටිය මග ඒනවත් අැති. ගිහින් ලැහැත්ති වෙන්නකෝ.* 

*මම යනවා ඒහෙනම්.*.

        මම ඉහළ මහලේ මගේ කාමරයට පිවිසුනා. නාන කාරයට ගෝස් අැග සොදා පිරිසුදු වුන මම, පුංචි නංගී ගෙනවිත් දුන්න ගව්ම අැද ගත්තා. තරමත් අැදෙන සුළු අැදුමක් නිසා මගේ අැගේ සිහින් බව වඩා කැපීපෙනෙන බව කණ්ණාඩියෙන් මගේ රුව දකිද්දී මට හිතුණා. 

*ලොකු අක්කී මම කාමරයට ඒන්නද?*

     දොර අභියස සිට පුංචි නංගී කතා කරනවා අැහුනා. මම දොර අැරියේ අැයට කාමරයට අැරයුමු කරමින්.

*අනේ ඒ අැදුම ලොකු අක්කිට හරිම ලස්සනයි.*

      අැය කාමරයට අාවේ තවත් කවරයක් අතින් අරන් ඒය අැද මතින් තැබූ අැය මගේ උරහිස් දෙක මත දෑත් තබා හැඩ බැලුවා. නංගි හැද හිටියේ කහ පැහැති දනහිසින් පහළට දිගු ගවුමක්. 

*ඔයත් අද හරිම ලස්සනයි.*

*මේකත් තේරුවෙත් ඔයාගේ මස්සිනාම තමා.*

*මල්ලිට හොදට අැදුම් තෝරන්න පුළුවන් වගේ නේද?

               කණ්ණාඩී මේසය අසල වූ කුඩා අසුන අැද ගත් අැය, මට ඒහි වාඩි වන ලෙස ඉල්ලා සිටියා. 

ඊ ළග කොටසින් හමු වෙමු.