පළමු කොටස
*විසුරුනු ආදරය*

මම නමින් විහාර ඒකනායක....අද මං ලංකාවට එන පළමු දවස වසර තුනකට පසුව ම්ං මේ එන්නේ මගේ දුප්පත් අහිංසක අම්මගෙයි තාත්තගෙයි මූණ බලන්න......මේ වසර තුනට මට නොලැබුණු දේවලට වඩා ලැබුණු දේවල් වැඩී ඒ වගේම වටිනාම දේවල් ලැබුනෙත් මට මේ කාලේම තමා..............
**************************************************
"අඩෝ විහාරයා අපිට දැන් යන්න වෙලාව හරි මචං ලැස්ති වෙයන් ඉක්මනින්"
ඒ චමිදු මගේ හොදම යාලුවා කොටින් ම කිවුවොත් මගේ බොක්ක.......
"හරි බං මං wash එකක් දාගන එන්නම්"
"ඉක්මන් කරපන් බං දැනටම පහල සෙනග පිරිලා වෙලාව තියලා ගියෙ නැත්තම් flight එක මිස් වෙයි යකෝ උබේ fans ලා එක්ක සෙල්ෆි ගගහ සමරු දිදී එනකන් flight එක බලන් ඉන්නේ නෑ බං.ඉන්දියාවේ ඉදලා ලංකාවට යන්න වෙලාවට වඩා වෙලා යනවා මෙතන ඉදන් air port එකට යන්න අනේ මං දා මේ මිනිස්සුන්ටත් ගෙවල් වල වැඩ නැද්දෝ මං දා"
"එහෙම කියන්න එපා බං අද මං මේ තැන ඉන්නේ මේ නදුනන රටේ ඔය මිනිස්සු නිසා තමා.

එහෙම පවසමින් මාත් ඉක්මනින් ඇද පැලද ගත්තේ ලංකාවට යාමට තියන අසාව නිසාමයි...
ලෑස්ති වී ඉක්මනින් පහලට එන විට චමිදු මගේ නිවස බලා ගන්නා පුද්ගලයා සමග කතා බහ කරමින් සිටියා මට මාගේ කලා ලොකයේ වැඩ බලා ගන්න කියා අනිත් සෑම වැඩක්ම සිදු වුනේ චමිදුගේ අතින් මෙතනදීත් මට කරන්න ඉතුරු වූයේ ගොස් කාර් එකට නගින එක විතරයි........චමිදුවා කිවුව විදිහටම මාගේ නිවස ඉදිරිපිට ප්‍රේක්ශකයෝ පිරිසක් සිටියමුත් චමිදුවා නිසා ම්ං ඔවුන්ට සිනහවකින් සංග්‍රහ කොට air port යාමට පිටත් විය.

"චමිදු අම්මාලා air port එනවා කිව්වා නේද ඒ දේවල් ඔක්කොම හරිනේ"
"අම්මා විතරක් නෙමේ බං ඊයේ ලංකාවේ news වලට උබ අද එන එක කිව්ව් නිසා එහෙ අයත් මෙහෙ අය වගේ air port අවිත් ඇති.....අනික මචං උබ වගේ ප්‍රසිද්ධ ගායකයෙක් රටේ නම බොලිවුඩ් අරන් ගිය තරුවක් එද්දී මුලු රටම පාරට ඒවී උබව බලන්නකොහොමද ඒක එල නේ"
"හ්ම්.... ඔව් නේ.......ආ මේ ඒක නෙමෙ අර චැනල් එකකින් කතා කලා නේද program එකකට උබ කිව්වනේ මට අද හවසට බෑ කියලා"
"බෑ කියලා නම් කිව්වා ඒත් බං ඒක හරි නෑ නේද?"
"හරි නෑ කිව්වට බං මට මේ තැනට එන්න මට උදවු කලේ ඔය කවුරුත් නෙමේ මගේ දෙමවුපියොයි,සංදනායක sir යි උබයි විතරයි ඒනිසා ඔකොමන්ටම කලින් මං ඒ මිනිසුන්ව බලන්න ඕනි"
"අපොයි හා හා"
*************************************************
air port එක ඇතුලේ වැඩ කටයුතු ඔක්කොම ඉවර කරගන මං එලියට ආවේ මගේ සුදු අම්මගේ මූණ බලන්න....
ඒත් මාගේ දෑස් අදහාගත් නොහැකි මට අමතක කරන්න බැරි ඒ ඇස් මගේ ඉස්සරහා මේ ඉන්නේ රිතූ නේද???????? වසර පහක් මා අතීතයට reගෙන ගියා.
****************************************************
"විහාරයෝ අර ඉන්නේ මං කියපු girl බ්ං"
"මොන කෙල්ලද බං"
"ඇයි බං මන් අර කිව්වේ විශාකගෙන් උබ ගැන නිතරම අහනවා කියලා ඒකෙල්ල"
"අනේ පලයන් බං"
"අන්න අන්න කෙල්ල මේ පැත්තට කෙල්ල එනවා"
"අනේ බං පිස්සු නැතුව හිටපන් අපිට මොකෝ"

"විහාර"
මා හට අදහා ගත නොහැකි ලෙස chmiduwa කිව්ව කෙල්ල මගේ නම කියා මට කතා කලා
"ආ.....ඔ......ව් ඇයි"
ගොතගැහුනු හඩින් මා ඇසීය....
"මං රිතූ...ඔයා එදා ක්ලාස් එකේ ලස්සනට සින්ග් කලා මාර ලස්සනයි"
"තැන්ක් යූ රිතූ"
ඔය ආකාරයට රිතූ නිතරම මා සමග කතාවට ආවත් මං ඕනෑ කමින් ඈ සමග කතා කලේ නෑ මොකද කාලයත් සමග මට තේරුණා ඈ මගෙන් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ යාලුකමට එහා ගිය බැදීමක් කියා....

"අඩෝ විහාර මේ ඇයි උබව අරකිව වැඩිය ගනන් ගනේ නැත්තේ "
"කාවද බං"
"රිතූව"
"එහෙම නෑ යකෝ මට ඕනා exam එක ගොඩ දාගන්න උබ දන්නවනේ මගේ ගෙදර තත්වේ අනික රිතූ යාලු කමට එහා ගිය දෙයක් මගෙන් බලා පොරොත්තු වෙනවා.අනික චමිදුවෝ රිතූට මං වගේ කොල්ලෙක් ගැලපෙනවද නෑ නේ"
"ඇයි ගැලපෙන්නේ නැත්තේ උබ පට්ට හැන්ඩියනේ බලපන් උබගේ කෙල්ල වෙන්න කීයක් try ද අනික බලපන්කෝ උසට සරිලන බර පාට කට හඩ එත්කොට ගියාම කොන්ඩේ ඔය ඔක්කොම තියෙන්නේ ආයේ සුපිරියටම "
"අනේ මේ බං මං කිව්වේ මගුල් රූපයක් ගෙන නෙමේ රිතූ කියන්නෙ ලොකු අත්තක් බ්ං මට ඒක අල්ලනවා තියා හිතන්නවත් බෑ "
"ඕවා දැන් කාලේ කෙල්ලෝ හිතන්නේ නෑ බං"
"එයා නොහිතුවාට ගෙදර අය හිතනවා අති "
"අනේ මංද බං මොනා උනත් එකී උබට love "
"ලවු නෙමේ මල ඉලව් මෙහෙ වරෙන් යන්න ක්ලාස් එකට "
"විහාර"
ඒ රිතූගේ කට හඩය කට හඩ ඇහෙන මානයෙන්ම මා සිටිය නිසා මට ඇයව මග හැරිය නොහැකි විය මා උන් තැනම සිට පිටි පස්ස හැරී බැලුවෙමි.ඈ ද දිගු අඩි තබා මා අසලට පැමිණ
"මට ඔයා එක්ක කතා කරන්න ඕනා "
"ඔවු කියන්න රිතූ"
"මෙහෙම නෙමෙ තනියම"
"රිතූ දැන් ක්ලාස් පටන් ගන්න වෙලාවත් කිට්ටුයි අපි පස්සෙ කතා කරමු "
"බෑ මට දැම්ම කතා කරන්න ඕනා"
"රිතූ ටිකක් තේරුම් ගන්න "
"හැබැයි විහාර ඔයා දැන් ක්ලාස් එකට ගියොත් ඔයා මාව දකින අන්තිම වතාව මේක වෙයි"
"රිතූ......... "
"ඔයා එනවද?නැද්ද?"
"හ්ම්............ හා යමුකෝ"
මට වෙන කරන්න දෙයක් තිබුනේ නැති තැන මං කැමති වුනා
"මචං මං ගිහින් එන්නම් උබ යමං ක්ලාස් එකට"
"අපි කොහෙටද යන්නේ "
"අනේ රිතූ කොහෙවත් යන්න බෑ ඔයාට කියන්න තියන දේ මෙතනම කියලා ඉක්මනට ක්ලාස් එකට යමු"
"විහාර තේරුම් ගන්න ඒක එහෙම කියන්න බෑ
අනේ රිතූ මොකද්ද මේ ඔයාට වෙලා තියෙන්නේ මට කොහෙවත් යන්න බෑ"
"මොකද අනේ මේ කොල්ලෙක් නේද ඔයා හරි අදට විතරක් ඊට පස්සේ ඔයාම තීරණය කරන්න මාව හම්බෙනවද නැද්ද කියලා"
"රිතූ............අනේ ම්ං ද ඔයා නම් "
"ඇයි ඇයි"
"නෑ නෑ" "හරි අපි පර්ක් එකට යමු"
"හ්ම්....."
බේරුමක් නැතිම තැන මට එසේ කරන්නට විය නැති නම් මං කෙදිනකවත් මාගේ පියා මහන්සියෙන් හරි හම්බකර මාගේ ඉගනීම වෙනුවෙන් වියදම් කරන එක සතයක් වත් නාස්ති කරන්නේ නැත
******************************
"දෙවනි කොටසට"

#විසල්_සිත්_අහස්_කුස..

ඈතින් වැහි කලුවරක් එනවා වගේ.....

ඉස්කෝලෙ ඉවර වෙන්න තව විනාඩි කීපයක් තිබුනත්..වෙනද වගේ සතුටක් දැනෙන්නෙ නැත්තෙ ඔයාව දකින අන්තිම දවසත් ගෙවිල යන නිසා නේද .
.හෙට ...... අායෙත් මං ඔයාව කවද දකින්නද..
ඔයාල ආයෙ නොඑන්නම අපෙ ගම දාල යනවා කියල එදා ඔයා මට පිට්ටනියෙ වෙරලු ගහ යටදි කිව්වෙ හිනා වෙවි..ගොඩක් හිත රිදුනත් මං හිනා උනා ඔයාට මතකද..

අපි එකම පන්‍තියෙ එක ලග වාඩිවෙලා හිටියෙ අවුරුදු එකොලහක් තිස්සෙ ...ඔයාට මාව ඒ තරම් වටින්නෙ නෑ කියල දැනගෙනත් මන් ඔයාව මුලු ජීවිතෙම කරගත්තෙ ඔයාටත් හොරෙන්..
තව ද්වසයි..ඊට පස්සෙ අයෙ ඔයාව හම්බ වෙන එකක් නැ මට..කොහොමහරි හිත හදාගන්න මං හිතා හත්ත..

තරූ....කොහෙද ගිහින් හිටියෙ?

කොහෙවත් නෑ විසල්..ම්ම්..මම මේ කවියක් ලියන්න කියලා හැදුවෙ..

ආහ් කවිකාරි..මං මොනතරම් ඉල්ලුවද මන් ගැනත් කවියක් ලියලා දෙන්න කියලා..කොහෙද ඉතින්...

කවි පොත පුරා ලිව්ව කවි ඔයාට තමයි..හිත කෑ ගහල කියද්දි වෙනද වගෙම මං හිනාවෙලා නිකම් හිටියා...

තරූ...

හ්ම්ම්...

මං හෙට යනව...මතකයිද...

හ්ම්ම්..

පොඩ්ඩක්වත් දුකක් නැද්ද...

හ්ම්ම්..

හ්ම්ම් කියන්නෙ ..දුකද නැද්ද..

නෑ...

හා..කමක් නෑ ..මටනම් දුකයි...

එහෙනම් එදා හිනා වෙවී කිව්වෙ මං ගම අතෑරල යනවා කියලා..

මං බැලුවෙ ඔයාට දුක හිතෙයිද කියල..

පිස්සුද විසල්..

ඇයි...

මම මොනතරම් දුක් උනාද කියල දන්නවද..

නෑනෙ...

ඇයි මස්සිනේ...

පිස්සු නැතුව කියන්න තරූ....

මොනවද විසල් කියන්න ඉතුරු වෙලා තියෙන්නෙ...

තරූ ඇයි මේ...

එපා විසල්...මට ඇඩේවි..

තරූ...

ට්‍රීන්...ට්‍රීන්....ට්‍රීන්.....

බෙල් එක ගැහුවා විසල්...යමු නේද...

ගයියා ටිකක් ඉදහන් බන්...

උබ ඉදලා වරෙන් අපි ගියා..

විසල් ඔයත් යන්න...මම යනවා..
සතුටින් ඉන්න හැමදාම...

තරූ...

අපි යමු විසල්...ආයෙ අපි මෙහෙම හම්බ වෙන එකක් නැහැ...ටික දවසකින් අමතක වෙලා යයි..හැමදේම...ගෙවපු ලස්සනම කාලෙ අමතක වෙලා යයි..
........................................................................

එදා ඔයා කිව්ව දේවල් හැම දෙයක්ම මට තාම මතකයි තරූ...
එදා අන්තිමට ඔයත් එක්ක කතා කරපු හැමදේම මට මතකයි..
මං ගමෙන් ආපු දවසෙ උදේ ඉස්කොලෙ ලගදි ඔයා මාත් එක්ක හිනා උනා මට මතකයි..
ඇයි මං ඔයාට කිව්වෙ නැත්තෙ මං ඔයාට මේ තරම්ම කැමතියි කියලා..
අවුරුදු දෙකක් ගෙවිලා ගියා..
ඔයාට හැමදෙම අමතක වෙයි කියල කිව්වනේ..
ඒ ඇත්තද තරූ...
දැන් පොඩ්ඩක්වත් මාව මතක් වෙන්නෙ නැද්ද...

තරූ මේ මං කියන දේවල් අහගෙන ඉන්න කොහේ හිටියත්..
මං දැන් ඉන්නෙ ඉස්කෝලයක් ලග.
මතකද අපේ ලස්සනම කාලෙ......මේ පොඩි අය දකිනකොට මට ඒ කාලේ තාමත් මතක් වෙනවා...අවුරුදු ගානක් කිසිම තොරතුරක් නැතත්...මං බලන් හිටියා කියලා ඔයා දන්නවද...

මම ටික දවසකින් ගමේ එනවා...ඒ එන්නෙ ඔයාව බලන්න ...ඉස්සර වගේම මන් දිහා බලල ඔයා හිනා වෙනවා නේද...අනේ විසල් මොනතරම් කාලෙකින්ද කියල මන් ලගට දුවගෙන එනවා නේද...

....................................................................

බස් එකෙන් ගමට යන පොඩ්ඩට කීදෙනෙක් මන් එක්ක හිනා උනාද..ඒ ඔක්කොම පරන මිනිස්සු..
මන් ඔයාව හම්බ වෙන්න හිතාගෙන බස් එකෙන් බැස්සෙ...

විසල් ඔයා....

ගයියා කොහොමද ඉතින්...

කොහොඹත් නික වගේ තමා...තිත්තයි...උඹට කොහොමද ඉතින්..

හොදින් ඉන්නවා බන්...උඹේ කට නම් තාමත් එහෙමම තමයි නේද...

අපි වෙනස් වෙන්නෙ නෑ කොල්ලො..

ඒක මට ගැහුව hint එකක්ද...

නෑ නෑ යාලුවා..

ගයියා...තරූ...තාම ගමේ ඉන්නවා නේද...

තරූ??????

ගයියා...කියපන්කෝ...

ම්ම්..මේ ......යමන්කො.....

ගයාන් මාව එක්කගෙන ගියේ තරූ ඉස්සර ජීවත් වුනු පුංචි ගෙදර ලගට...

ඒක හොදටම හැඩි වෙලා..කඩන් වැටෙන්න ලන් වෙලා තිබ්බෙ..

ගයියා....

තරූ දැන් අපි ලග නෑ බන්...

කියාගන්න බැරි දුකකින් හිටියෙ කෙල්ල..කාටවත්ම කිව්වෙ නෑ...අපි ඉස්කෝලෙන් අයින් වෙන්න දවසකට කලින්...පැත්තකට වෙලා මොනවදෝ ලිය ලිය හිටියෙ...ඒක අපිට පුරුදු නිසා අපි ගනන්ගත්තෙ නැහැ...

බෙල් එක ගහන්න කිට්ටු කලා විතරයි..පපුව අල්ලගෙන කෙල්ල වැටුනා බන්..මොන දේ උනත් කෙල්ල කවි පොත අතෑරියෙ නැහැ..
අමාරුවෙන් පොත දුන්න කාව්‍යට ...මාව අමතක කරලා මාව දාල ගිය මගේ යාලුවට මේක දෙන්න කියල විතරයි තරූ අන්තිමට කිව්වෙ....

තරූ....අනේ ගයියා...තරූ ..කෝ එයා..කෝ මගේ තරූ..

ගිය දේවල් වලින් වැඩක් නැ විසල්..තරූ කොහේ හරී හොදින් ඇතී..

අනේ තරූ...

දැන් ඇති විසල් අපි කාව්‍යලා දිහා යමු ..

අනේ ගයාන්...

යමු විසල්..

.......................................................................

12-02
ආදරනීය විසල්,
ඉස්සර ඉදන්ම ඔයා මට හොදම යාලුවෙක් උනා...අපි එකටමයි හිටියෙ...ඔයා අපිව දාලා ගියපු දවසෙ ඉදන් මන් මොනතරම් ඇඩුවද..ආයෙත් එන්නෙ නෑ කියලා මං දන්නවා..ඔයා ගියපු දවසෙ ඉදන් මං කවි ලියන එක නැවැත්තුවා..ඒත් මෙච්චර කාලයක් ලිව්ව කවි වල ඔයා තාමත් මගෙ වෙලා ඉන්නවා ...අද මම අන්තිම කවිය ලියන්නම් විසල්...ආයෙත් ආත්මයක එකම ලග වාඩිවෙලා අකුරු ඉගෙන ගන්න මන් බලන් ඉන්න්වා..බුදුසරණයි..
ආදර තරූ...

ලෝකෙටම හොරැහින්
ඔබේ රුව දෙස බලා
හිනැහුනා සැනසුනා
ඔබ දන්නෙ නැති උනත්..

ඔබේ රුව දකින තුරු
ඔබේ හඩ අසන තුරු
මගේ සිත ලතවුනා
ඔබ දන්නෙ නැති උනත්..

සොදුරු පාසැල් පෙතේ
ඔබේ නෙත් කැල්මකින්
රසවුනා හද මගේ
ඔබ දන්නෙ නැති උනත්..

..මහීෂා මේධාවි සමරවීර..

#කොළඹ_අහස.....

මේ මගේ තෙවෙනි කෙටිකතාවයි. ( ෆේස්බුක් එකේ යාලුවෙක්ට උන සත්‍ය සිදුවීමක් මඟින් නිර්මාණය කරන ලද්දක් බව කරුණාවෙන් සලකන්න. කොළඹ යනු වියරුවක් නොවෙයි එය මාගේ මතයයි. )

" චූටි පුතා ඇහැරෙන්න දැන් බලන්න කොච්චර දවල් වෙලාද අද වැඩට යන්නේ නැද්ද අහ්. "

" අනේ අම්මේ ඉන්නකෝ අප්පා මට බෑ තව ටිකක් ඉන්නම්කෝ "

" ඉක්මනට නැඟිටලා එනවා කිරි එක බොන්න "

..................................................................

මගේ නම විරාජ් , මං ක්‍රෙඩිට් බෑන්ක් එකක වැඩ කරනවා. අපේ ගෙදර අම්මයි තාත්තයි අච්චියි හිටියේ. අයියා කොළඹ පරිඝණක ඉංජිනේරුවෙක් විදිහට වැඩ කලා. අක්කා නම් හිටියේ බැදලා වෙනමම. තාත්තා කෘෂිකර්ම දෙපාර්තමේන්තුවේ තමයි වැඩ කලේ.

ගෙදර බාලයා උන මං කාගෙත් හුරතලයා උනේ මං ගොඩක් දඟ වැඩම කරපු නිසා වෙන්න ඇති. අම්මා එක්ක හුරතල් වෙන්න මං ගොඩක් ආස උනා. ගෙදර අයගේ ආදරේ මැද මගේ ජීවිතේ ගොඩක් ලස්සනට ගෙවිලා ගියා.

...................................................................

ඔහොම ඉන්න අතරේ තමයි මට බෑන්ක් එකෙන් කිව්වේ රෙදි සාප්පුවක ලෝන් එකක් ඉල්ලලා තියෙනවා ටිකක් ගිහින් බලන්න කියලා.

මාත් ඉතිං ඉහලින් දුන්න නියෝගය අනුව ගියා ඒ කඩේට.

" රන්සළු textile " ඒකේ ගහලා තිබුණ නම ඒක. මං ඉතිං හෙල්මට් එකත් ගලවලා ජැකට් එක පිටින්ම ගියා ශොප් එක ඇතුලට.

ඒ යද්දි හිටියේ මුදලාලි නෙවෙයි එයාගේ වයිෆ්. ඉතිං ගියපු වැඩේ ගැන කතා කරගෙන මං එන්න හදද්දිම වගේ දැක්කා අහිංසක ඇස් දෙකක් තියෙන හුරුබුහුටි කෙල්ලෙක්. ඔව් ඒ මං හෙව්ව කෙනා වගේමයි. මොකක්දෝ අමුතු හැඟීමකින් මගේ හිතම දවද්දි මං ඒ මූණ දිහා ටිකක් වෙලා බලාන හිටියා.

මං එයා දිහා බලන් ඉන්නවා කියලා දැනුන එයා එතනින් එහාට ගියේ ලැජ්ජාවටද එහෙම නැත්නම් එකපාරටම මාව දැකලා එයාගේ හිතටත් මට වගේම ආත්මීය බැඳීමක සේයාවක් දැනුන නිසාද කියලා මට තේරුම් ගන්න බැරි උනා.

එයාගේ නම නිරෝශනී. එයා වැඩ කරේ ඒ රෙදි ශොප් එකේමයි.

...............................................................

එදා ගෙදර ඇවිත් වොශ් එකකුත් දාගෙන අම්මා දුන්න කිරි එකත් බිබී මං කල්පනා කරේ ඒ මූණ ගැන. මටත් නොදැනීම කොහේදෝ ලෝකෙක ගිහින් තනිවෙන්න මට වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ. මට නිතර නිතර ඒ ඇස් මැවෙන්න ගත්තා. අවසානේ මං හිතුවා ඔව් මං ආයෙමත් ඒ ඇස් දකින්න යනවා කියලා. එහෙම හිතාගෙන එදා මං නින්දට ගියා.

නිදාගන්න ගියත් එයාව මතක් වෙලා මට ඉබේම ඇහැරුණා කිහිපවතාවක් ම. ඒ ඇයි කියලා මට තේරුම් ගන්න බැරි තරමට මගේ හිතට මොකක්දෝ අමුතු හැඟීමක් දැනිලා තිබුණා.

මේ ආදරේද ඒත් ෆිල්ම් වල වගේ දැකපු පළවෙනි වතාවෙම එහෙම ආදරේ ඇති වෙන්න පුළුවන් ද. එහෙම බෑ නේද ??? එහෙම කියලා මගේ හිත මං එක්කම තර්ක කරන්න ගත්තා.

.............................................................

නිතර නිතර හිත ඒ ඇස් ගැන හිතන්න ගද්දි මට ආයෙමත් එයාව බලන්න යන්න හිතුණා. දවසක් වැඩකට එළියට යන්න උන නිසා මං ඒ සාප්පුවට ගියේ ගන්න මොකුත් නැතත් ඒ මූණ බලන්න. එයා දිහා මං බලන් ඉන්නවා කියලා එයා දැක්කත් මුලින් දවසේ වගේ එයා මගේ ඇස් මඟෑරියේ නෑ.

එහෙම දවස් කිහිපයක්ම මං ඒ සාප්පුවට ගියේ එයාව බලන්නමයි. මටත් නොදැනීම මගේ හදවතේ එයා ගැන ලොකු ආදරයක් ඇති වෙලා තිබුණා. මට එයාව නිතරම බලන්න ඕනේ උනා. දවසකට එක වතාවක් හරි ඉදිකටුවක් ගන්න කියලා හරි මං ඒ සාප්පුවට ගියා. ඒ යන හැම වතාවකම ඒ ඇස් මගේ ඇස් එකට යාවුනා. මං එයාට මගේ ඇස් වලින් වගේම එයා මට එයාගේ ඇස් වලින් කතා කරන්න ගත්තා.

ඔහොම ටික දවසක් ඉන්නකොට මං වැඩ ඇරිලා යනකොට එයා බස් එකට නඟිනවා මං දැක්කා. මට එදා හිතුණා එයාගේ පස්සෙන්ම ගිහින් ගෙදර තියෙන තැන බලාගන්න. පස්සේ මං එයා ඒ ගියපු බස් එකේම පිටිපස්සෙන් ගිහින් එයා බහින තැනට වෙනකල්ම ආවා. එයා බස් එකෙන් බැහැලා පිටිපස්ස බලලා මං එක්ක හිනාවෙද්දියි මං දන්නේ මං පිටිපස්සෙන් එනවා කියලා එයා දැකලා කියලා. එයා ගෙදරට ගියාම මං එයාට පේන්නම මගේ විසිටින් කාර්ඩ් එක දාලා ගෙදර ආවා.

ඒ ඇවිත් මං 4න් එක දිහා බලාගෙන හිටියත් එයා කෝල් කරේ නම් නෑ.

එදාට පස්සේ මං දවස් දෙක තුනක් ආයෙමත් ඒ සාප්පුවට ගියා. ඒ එයාගේ හිතේ මං ගැන අදහසක් නෑ කියලා හිතාගෙන උනත් මගේ හිතේ ඇති උන ආදරේ මට අමතක කරන්න බැරි උන නිසා.

ඊට පස්සේ මට දවස් දෙක තුනක් සාප්පුව පැත්තේ යන්න බැරි උනේ ඔෆිස් එකේ ගොඩක් වැඩ තිබුණ නිසා.

එක දවසක් මගේ දුරකතනයට ඇමතුමක් ආවා. ඒ නාදුනන අංකයකින්.

" හෙලෝ ඇයි ඔයා ආවේ නැත්තේ මේ ටිකේම "

එහෙම කියලා තමයි ඒ ඇමතුමේ එහා කෙළවරේ හිටිය කෙනා ඇහුවේ.

ඒ එයා කියලා තේරුම් ගන්න මට වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ.

" අනේ නංගි මේ ඔයාද? මං හිතුවේ නෑ ඔයා මට ගනියි කියලා "

" හ්ම් ඔයා නාව නිසා මං ගත්තේ කරදරයක්ද දන්නේ නැති නිසා "

" නෑ නංගි ඔෆිස් එකේ වැඩ ගොඩක් තිබුණා ඒකයි "

එදා ඒ දුරකතන සංවාදය ටිකක් වෙලා තිබුණා. එදායින් පස්සේ හවසට හවසට අපි ගොඩක් කතා කරන්න පුරුදු උනා.

එක දවසක් මං මගේ හිතේ එයා ගැන තියෙන අවංක ආදරේ කිව්වා එයාට. ඒ වෙනකොටත් එයා මට ආදරේ කරන්න අරන් තිබුණා.

" මාත් අයියට ආදරෙයි අයියේ. ඔයා සාප්පුවට නාව දවස් දෙක තුනෙයි මට තේරුම් ගියේ මාත් ඔයාට ආදරෙයි කියලා "

එහෙම දින සති ගෙවිලා ගියා. අපි ගොඩක් ආදරෙන් හිටියා. සතියකට දෙකකට පස්සේ එයාගේ අම්මා එක්ක එයා අපි ගැන කියලා තිබුණා. පස්සේ ඒ අම්මා මට එහේ එන්න කිව්වාම කතා කරගන්න මමත් එහේ ගියා.

අපි දෙන්නගේ සම්බන්ධයට එයාගේ අම්මා කැමති උනා. මං නිතර නිතර එහේ ගියා. ඒ යනකොට කොත්තු මී එකක් මං හැමදාම අරන් ගිහින් එයාට කියලා හදාගෙන කෑවා. ඒ මං ආසම කෑම ඒක නිසා.

නිරෝශනීගේ අම්මා විතරයි හිටියේ. තාත්තා එයා පොඩි කාලෙදිම වෙනත් කෙනෙක් එක්ක ගිහින් තිබුණා.

ඔහොම මාසයක් දෙකක් යනකොට මම අපේ ගෙදර අයටත් කිව්වා අපි ගැන. මගේ කැමැත්තට ඉඩදීලා මගේ සතුට එයාලගේ සතුට කරගත්තු දෙමව්පියොයි මට හිටියේ. ඉතිං එයාලා මට එයාලගේ කැමැත්ත දුන්නා.

අපි ආදරේ කරා ගොඩක් ළං උනා. නිවාඩුවක් ලැබුණ ගමන් මං අපේ ගෙදර නෙවෙයි හිටියේ එයාගේ ගෙදර.

.........................................................

" චූටි පුතා ඔහොම නවතින්න "

" ඇයි අම්මේ මොකද අයියෝ වැඩ ඇරිලා ආවා විතරනේ ටිකක් ඉන්නකෝ දැන්ම අල්ලගන්නවා කියවන්න නෙහ්. මගේ අම්මටත් ඉතිං මං නැතුව බෑනේ. "

" එහෙම නෙවෙයි පුතා මේ දේ කතා කරන්න කල් නොයවන තරමට හොදයි "

" ඇයි අම්මේ මොකක්ද කියන්න යන්නේ ඔයා "

" චූටි පුතා අර ගෑණු ළමයා ගැන මං හොයලා බැලුවා "

" ඉතිං ඇයි අම්මේ ඒ නංගි නරක කෙනෙක් නෙවෙයි එයා ගොඩක් හොදයි "

" ඔව් චූටි පුතා එයා නරක නෑ ඒත් එයාගේ අම්මා නරක රස්සාවක් කරනවා. ඔයාලට අපි කැමැත්ත දුන්න නිසා අපිට බලකරන්න බෑ ඕක නවත්වන්න කියලා ඒත් පුතා තව හිතලා තීරණයක් ගන්න "

එදා අම්මා එහෙම කිව්වම මට ගොඩක් දුක හිතුණා හැමෝගෙම ආශිර්වාදය මැද නිරෝශනී එක්ක එක වහළක් යටට වෙන්න හීන මැව්ව මං එදා ඉදන් ගොඩක් බය උනා ගෙදරින් කැමැත්ත ගන්න බැරි වෙයිද කියලා.

එදා අම්මා මට කිව්ව දේම නොකියා මං නිරෝශනී එක්ක කිව්වා කුල මල නිසා අපේ ගෙදරින් ඔයාට ටිකක් අකමැතියි ඒත් අපි තිබුණ කැමැත්ත ආයේ ගමු කියලා.

ඔහොම කාලය ගෙවිලා ගියා මට මගේ කෙල්ල මුළු ලෝකයක්ම උනා. එයාගේ අම්මා කරන වැරදි නිසා මට එයාව එපා උනේ නෑ. මොකද එයා කොල්ලෙක් දිහා බලනවා වත් මං දැකලා තිබුණේ නෑ අහම්බෙන්වත්.

...............................................................

ඔහොම ඉන්නකොට දවසක් මං නිරෝශනී බලන්න එයාගේ ගෙදර ගියා. ඉරිදා දවස එයාට වගේම මටත් නිවාඩු තිබුණ නිසා ගෙවල් වලත් වැඩි අකමැත්තක් නොතිබුණ නිසා අපි නිතරම මුණ ගැහුණේ එයාගේ ගෙදරදි.

" මගේ පණ මට ඔයාට කියන්න දෙයක් තියෙනවා "

" කියන්න සුදු නංගි මොකක්ද හ්ම් "

එහෙම කියලා මං එයාව මගේ ළඟට අරන් ආදරෙන් ඔලුව අතගෑවා.

" පණ අපි දැන් මේ ඉන්න ගෙදරත් පොඩි නේ. ලොකුවට වෙඩින් එකක් ගන්න මං ගොඩක් ආසයි. මට ඒකට කලින් මේ ගෙදර හදාගන්න ඕනේ. "

" ඉතිං සුදු නංගි ඔයා මොකක්ද කියන්න හදන්නේ "

" මගේ පණ මෙහෙ ඉදන් ගෙවල් හදාගන්න තරම් සල්ලි ඉතුරු කරගන්න බෑ. මං දන්න අක්කා කෙනෙක් කොළඹ යනවා. මාත් යන්නම්ද එයා එක්කම ප්ලීස් "

" අනේ සුදු නංගි ඔයා ගියාම මං කොහොමද ඉන්නේ අනික නංගි කොහොමද මං ඔයාව තනියෙන් එහේ යවන්නේ. කොළඹ ඒ තරම් හොද නෑ කියලා මං අහලා තියෙන්නේ. "

" එහෙම නෑ මගේ පණ කොළඹ එහෙම නරක නෑ. අනේ මට යන්න දෙන්න. මං පුළුවන් හැමවෙලාවෙම ඔයාට කෝල් කරන්නම් මැසේජ් කරන්නම්. "

" අනේ මංදා සුදු නංගි ඒකට මගේ නම් එච්චර ලොකු කැමැත්තක් නෑ. "

ඔහොම ඉදලා සතියක් දෙකක්ම එක දිගට එයා කොළඹ යන්න මගෙන් ඇහුවා. පස්සේ ඉතිං මං බැරිම තැන එයාට යන්න අවසර දීලා පරිස්සමෙන් ගිහින් එන්න කිව්වා.

...................................................................

එයා කොළඹ ගියා තවත් අක්කා කෙනෙක් එක්ක. මට එයා ඒ ගියපු මුල් දවස් දෙක තුන්‍රෙ කෝල් කරා මැසේජ් කරා. පස්සේ පස්සේ එයාගේ මැසේජ් එන එක අඩු උනා. කෝල් කලේම නැති තරම්. මං එයාගෙන් ඒ ගැන ඇහුවම එයා කිව්වේ වැඩ නිසා මහන්සී මගේ පණ කියලා. ඉතිං එයාව ගොඩක් මහන්සි කරන්න අකමැති නිසාම මං එයාට කෝල් කරලා මැසේජ් කරලා වද දෙන්න ගියේ නෑ.

එන්න එන්නම එයා මාව ගොඩක් මගෑරියා. අවුරුද්දකටත් වැඩි කාලයක් මට ළං වෙලා මගේ උණුහුමේ ඉදලා එයා එහෙම ඈතින් ඉන්න එක මට ලොකු ප්‍රශ්නයක් උනා. මං දවසක් එයාගෙන් ඇහුවා ඔයාට වෙන කෙනෙක් දැන් ඉන්නවද කියලා. එයා එතකොට කිසිම ගාණක් නැතුව මට කිව්වේ ඔව් මට දැන් වෙන කෙනෙක් ඉන්නවා කියලා. එදා එයා එහෙම කියලා කට් කරා කරාමයි මට මං හිටිය තැනත් අමතක උනා.

මං ගොඩක් කල්පනා කරා මගේ ආදරේ නැතුවම බැරි උන එයා කොහොමද ඒ තරම්ම වෙනස් උනේ කියලා. කොළඹ ගිහින් වෙනස් වෙන කෙල්ලෝ ගැන මං අහලා තිබුණත් මගේ සුදු නංගි එහෙම වෙයි කියලා මං හිතුවෙම නෑ. එදා මං එයාව කොළඹ එක්ක ගිය අක්කාගෙන් ඒ ගැන ඇහුවා. එයා මට කිව්වේ නිරෝශනී එහේ ගිහින් දවස් දෙක තුනකින් වෙන කොල්ලෙක් එක්ක යාළු උනා කියලා. එයා එහේ ගිහින් ඒ කොල්ලා එක්ක වෙනමම පදිංචියට බෝඩිමකට ගියා කියලත් මට කිව්වා. මට නිරෝශනී ම වෙන කෙනෙක් ඉන්නවා කියද්දි අර අක්කත් එහෙමම කියද්දි මගේ හිත ගොඩක් බිදිලා ගියා.

ඒ මොන දේ උනත් මං එයාට ආදරේ කර කර හිතින් ගොඩක් ඇඩුවා. ගොඩක් මං මගේ ජීවිතේ විඳෙව්වා. මාව දාලා ගිහින් වෙන කෙනෙක් එක්ක කසාඳ නොබැඳම පවුල් කන එයා ගැන මං එතකොටත් ගොඩක් හිතුවා.

එහෙම ඉදලා ඉදලා මාත් මගේ හිත හෙමීට හදාගත්තා. මාව දාලා ගිහින් තනියෙන් ඉන්න කෙනෙක් ගැන නම් මං දුක් උනාට කමක් නෑ ඒත් මං මේ දුක් වෙන්නේ වෙන කෙනෙක් එක්ක ඉන්න කෙනෙක් ගැනනේ කියලා මගේ හිත මට දොස් කිව්වා.

දවසක් එයාගේ ඉමෝ ප්‍රොෆයිල් පික්චර් එකට ඒ කොල්ලා දාලා තිබුණා දෙන්නා එක්කම එකට එක ඇඳේ ඉන්න පින්තූරයක්. ඒත් මං ඒක දැකලා මගේ හිත හදාගන්න වෙනදාටත් වඩා උනන්දු උනා.

ඔහොම ඉන්න අතරේ මං වේදනා විඳිනවා බලන්න බැරිව ගෙදරින් මට වෙන කෙල්ලෙක් කතා කරා. අපි දෙන්නා අපේ ජීවිත ගැන විවෘතව කතා කරා. එයත් ආදරෙන් පැරදුන කෙනෙක්. ඊට පස්සේ අපි ඉක්මනට විවාහ උනා. විවාහ වෙලා දෙන්නට දෙන්නා ගොඩක් තේරුම් ගත්තා. අපි දෙන්නට දෙන්නා ගොඩක් ආදරේ කරා.

දැන් මං පුංචි පුතෙක් ඉන්න තාත්තා කෙනෙක්. ආදරේ නිසා මට මගේ සතුට නැති උන කාලෙක මගේ වෙලා මට සතුට දුන්නේ පුංචි පුතෙක්ගේ තාත්තා කෙනෙක් කරේ මාව මගේ දයාබර බිරිඳ ලක්ෂාණි. දැන් මං ගොඩක් සතුටින් ඉන්නවා. ආදරේ නිසා ජීවිතේ විනාශ නොකරගෙන සැබෑ ආදරේ හොයාගෙන සතුටින් ඉන්න පුළුවන් නම් ඒක තමයි අපේ ජීවිතේ අපි ලබන ලොකුම ජයග්‍රහණය.

එදා මාව නිරෝශනී රැවැට්ටුව වෙලේ මට තිබුණා එයාගේ 4ටෝස් වීඩියෝස් පබ්ලික් කරලා එයාට ලැජ්ජා කරන්න. ඒත් මං එහෙම කරේ නෑ මොකද මාත් අම්මෙක්ගේ කුසින් මේ ලෝකේ එළිය දැක්කේ. අනික මං නිරෝශනීට ආදරේ කරේ ඇත්තටම අවංක පිරිසිදු හිතකින්. ඒ නිසා මට ඕනේ උනේ නෑ එයාගේ ජීවිතේ විනාශ වෙනවා බලන්න. මට ඕනේ උනේ හැමදාමත් එයාගේ යහපත. ඒක තමයි අවංකවම ආදරේ කරන ප්‍රේමවන්තයෙක්ගේ ගතිය.

.........................................................................

ආදරේ කරන්න ගොඩක් අවංකවම. ඒත් අනෙකා අපිට වංචා කර තවකෙකු සමඟ යනවා නම් ඔබ ඒ ගැන සිතා දුක් නොවන්න. තව කෙනෙක් ළඟට ගියා නම් ඔහු හෝ ඇය නැවත ළඟට නොගන්න මොකද ඒ වරද ඔවුන් නැවත කරන්නට පුළුවන්. එහෙත් යම් යම් ප්‍රශ්න නිසා වෙන් වෙලා කෙනෙක් තව කෙනෙකු සමඟ නොයන්නේ නම් ඔහු හෝ ඇය ඔබට සැබෑ ලෙස ආදරේ කරනවා වන්නට පුළුවන්. ඒ නිසා සැබෑ තතු විමසා නැවත සිදු වූ වැරදි හදාගෙන ඔබ ඔබේ ආදර ලෝකය හදාගන්න.

ආදරේ අහිමි වූ පසු ජීවිතේ වරද්දගන්නෙපා. කුමන හෝ අයුරකින් ඔබට ඔබේ ජීවිතේ ජයගන්න සැබෑ මාර්ගය පෙනේවි. ඉවසන්න රැල්ලට ආදරේ කරන්න යන්නෙපා.

......................................................................

හොද නරක කමෙන්ට් කරගෙන යන්න. ඉදිරියට ලියන්න එක මට දිරියක් වේවි.

මම චතූ හෙට්ටිආරච්චි ( chathu hettiarachchi )

#ආදරෙයි_රත්තරනේ

"අන්න අදත් උඹේ ප්‍රේම කුමාරයා බක්කි කරත්තෙන්ම ඇවිත්...." දෙව්මි එහෙම කියද්දි නිකිණිගේ ඇස් දැගලුවේ ඒ රුව දැක ගන්න... උසස්පෙළ විභාගය අවසන් කර පරිගණක පාඨමාලාවකට යන නිකිණිගේ පස්සෙන්... දැන් මාස ගණනක හිද තරුණයෙකු කැරකෙනවා... ඒ නෙත්සර... උසට සරිලන මහතකින් යුතු පැහැපත් තරුණයාගේ කිසිම අඩුපාඩුවක් දකින්නට නම් බැහැ....

"විකාර කියවන් නැතුව ඉදපං බං දෙව්මි... උඹලා තමා මේවා අවුස්සන්නේ... අහක යන නයි.... උඹලගේ රෙද්ද අස්සේ දා ගනින්... හැබැයි මගේ රෙද්ද අස්සේ දාන්න එන්න එපා.." කෙල්ල කිව්වේ හොරෙන් නෙත්සර දිහා බලලා...

මාස ගණනක් තිස්සේ නිකිණි වටා කැරකෙන නෙත්සර ආදරය කරන්නේ ඇස්වලින්... ඔහුගේ ඒ කතා කරන ආදරණීය ඇස් දකින සෑම වාරයකදීම නිකිණිගේ හදවතත් ආදරෙන් පිනා යනවා... නමුත් ඇය ඒක තම හිතේම හිර කරගෙන ඉන්නේ නෙත්සරගෙන් තාමත් කිසිදු ප්‍රතිචාරයක් නැති නිසා... කෙල්ලට වෙලාවකට හරිම තරහයි..

"ඇස් දෙක දිහා බලාගෙන ඉන්නවා විතරයි... කවද්ද ඔයා මගෙන් අහන්නේ... මාව තාත්තා මොකෙක්ට හරි බන්දලා දුන්නට පස්සෙද..." කෙල්ල තනියම හිතනවා...

"මේ බං නිකිණි... තොත්ත බබා පාට් එක දාන්නේ නැතුව හිටපං... ඔය හිතේ තියෙන දේ පොරට කියපං..."

"මං කොහොමද බං ඉස්සෙල්ලාම කියන්නේ..." කෙල්ල කිව්වා නෙවේ කියවුණා..

"ආ ඔය පැන්නේ බලලා මල්ලෙන් එලියට..."

"ම්... එයා දවසක කියනකම් මං බලන් ඉන්නවා... මට ඉස්සර වෙන්න බෑ..." කෙල්ල එහෙම කියලා.. නෙත්සරගේ අැස් මග හැරලා යන්න ගියා...

……………………………………………………………………………

"චූටි දූ... මොකද බත් එක අත ගගා ඉන්නේ..." ඒ නිකිණිගේ තාත්තා. නිකිණි පුංචි කාලෙම ඇගේ මව ඇය අත හැර යන්න ගිහිං තිබුනා.. එදා ඉදන් නිකිණිගෙත් ඇගේ අයියා නිකිලගෙත් හෙවනැල්ල වුණේ තාත්තා...

"නෑ තාත්තා... මට ඇති... මං හදපුවා මටම කන්න බෑ... ඔයාලා කොහොමද කන්නේ.." කෙල්ල කියන්නේ වතුර එකක් වීදුරුවට පුරව ගන්න ගමන්... තාත්තා හිනාවෙනවා.

"ඒකනම් ඇත්ත තමයි හලෝ... කටේ තියන්න බෑ.. බඩගිනි නිසා කනවා..." නිකිල බත් ගුලියක් කටේ දාගෙනම කියනවා..

"ඉතිං ගේනවකෝ.. අයියේ තමුසෙගේ මනමාලිව.. එතකොට බැරියෑ... රස බොජුන් ගිලින්න.."

"එයාව ගේන්න කලින් තමුසෙව මෙහෙන් යවා ගන්න එපැයි... නැත්තම් නෑනලා දෙන්නගේ යුද්ධ... නැද්ද තාත්තේ... මෙයාට කෙනෙක්ව හොයමුද..." අයියා හිනාවෙවී එහෙම කිව්වා වුනත් කෙල්ලගේ හිත ගැස්සුනේ නෙත්සර මතක්වෙලා...

"අපේ ආදරේ පටන් ගන්නත් කලින්ම නැතිවෙලා යයිද නෙත්සර... ඔයා මට කෙලින්ම කිව්වනම්... මට තාත්තා එක්ක.... ඒත් තාත්තා කැමති වෙයිද... ඔයාට තාම හරියට ජොබ් එකක් නෑ... අනික තාත්තා හොයන තරම් ඔයාට සල්ලිත් නෑ... මටනම් ඒ දේවල් ඕන නෑ නෙත්සර... අපිට ඒවා ගොඩනගා ගන්න පුලුවන්... තාත්තා අකමැති වුණොත් මට එයාට පිටින් කොහොමත්ම යන්න බෑ... අපේ ආදරේ මගින් නවත්තන්න වුණොත්... මට ඔයාට වැරැද්දක් වෙන්න දෙන්න බෑ නෙත්සර... මං ඔයාට ආදරෙයි..."

"ආ මෙයා දැන්මම ප්ලෑන් ගහනවා තාත්තේ... අපි හොද මනමාලයෙක්ව හොයන්න පටන් ගමු..." කෙල්ල නැගිට්ටා..

"අනේ මේ අයියේ... තමුසෙම හොයාගෙන බැද ගන්නවා... මටනම් එපා..." කෙල්ල පිගානත් අරගෙන කුස්සියට ගියා..

සුපුරුදු පරිදි පහුවදත් නෙත්සර නිකිණි වටේ කැරකුණේ තමන් ලග තියෙන වටිනම සම්පත වුන පාපැදියෙන්.. නිකිණිගේ යාලුවොත් තාම ඇවිත් නෑ... කෙල්ල පයින්ම බස් නැවතුම් පලට ගියා... නෙත්සර තමන් පස්සෙන් එනවා කියලා කෙල්ල දන්නවා... ඒත් ගනං ගන්නැතුවම කෙල්ල ගියා... වෙනදා නිකං හරි හැරිලා බලන කෙල්ල අද අහක බලාගෙන යනවා දැකලා කොල්ලට ගොඩක් දුක හිතුනා... කොල්ලා බයිසිකලේ හැරෙව්වේ ආපහු යන්න කියලා හිතාගෙන....

"චරා......ස්..." ඒ ඇහුන බ්‍රේක් සද්දෙට නිකිණි පිටිපස්ස හැරිලා බැලුවා... එතකොටයි ඇය දැක්කේ නෙත්සර බයිසිකලෙත් එක්කම බිම වැටිලා ඉන්නවා... කෙල්ලට දැනුනේ හදවත නැවතිලා වගේ..

"පිස්සුද මනුස්සයෝ.... පාර බලලා දාන්න බැරිද... මොන සිහියෙන් යනවද මන්දා..."

"සොරි අයියේ..." කොල්ලා කිව්වේ අතේ වැලමිට ලග නොනවත්වා ගලන ලේ පිරි තුවාලෙත් අතකින් අල්ලන් නැගිටලා...

"සොරි තමයි..." එහෙම කියලා ඒ මොටර් බයික්කරු යන්න ගියා... කොල්ලා අමාරුවෙන් බයිසිකලෙත් උස්සලා අරගෙන පැත්තකට තල්ලු කරගෙන ගියා...

"නෙත්සර මොකක්ද මේ කර ගත්තේ... අනේ අතින් ලේ ගොඩක් ගලනවනේ... එන්න අපි යමු බෙහෙත් ටිකක් දා ගන්න..." කෙල්ල කිව්වේ කොල්ලගේ අතකින් අල්ලගෙන... ඒ පහසට කොල්ලා වගේම කෙල්ලත් ලැබුවේ අපමණ සතුටක්...

"එපා නිකිණි... ඔයා යන්න..." ඒ හැගීම යටපත් කරගෙනම කොල්ලා යන්න හැරුණා...

"ඇයි නෙත්සර කෙලින්ම කියන්නැත්තේ... ඇයි තවත් මාව රිද්දන්නේ..." කෙල්ල කිව්වේ ඇස්වල කදුලු පුරවන්... ඒ වදන් වලට කොල්ලා ගැස්සිලා ගියා...

"ඔයා... ඔයත් මට ආදරෙයිද නිකිණි..." කොල්ලා ඇහුවේ උගුරෙන් වගේ...

"හ්ම්.... ආදරෙයි..." කෙල්ල බිම බලාගෙනම කිව්වා....

"ඇත්තටම... ආහ්...." කොල්ලා පිට කරේ සතුටට ලොකු සුසුමක්...

"ආදරෙයි මමත් මැණික... මෙච්චර කල් නොකියා හිටියේ ඔයාට මාව ගැලපෙන්නැතිවෙයි කියලා හිතලා... ඔයාගෙන් ඈත් වෙන්න උත්සහ කලා... ඒත් බැරි වුණා... කොල්ලෙක්නේ..." නෙත්සර කිව්වේ නිකිණි කවදාවත් කොල්ලගෙන් දැකලා නැති සැහැල්ලු කටහඩකින්...

"ම්.... අපි ඉක්මනට මේ තුවාලෙට බෙහෙත් ටිකක් දාගමු... එතකන් මේක ගැට ගහන්නම්..." කෙල්ල නෙත්සර ලගට ඇවිත් තමන්ගේ සුදු පාට... තැන් තැන්වල රෝස මල් තියෙන ලේන්සුව කොල්ලගේ තුවාලේ ගැට ගැහුවා... කොල්ලා බලන් හිටියේ කෙල්ලගේ මුණ දිහා...

"මොකද කවදාවත් දැකලා නෑ වගේ බලන්නේ..." කෙල්ල අහන්නේ ඒ මුණට එබිලා...

"කවදාවත් මෙච්චර ලගට ඔය මූණ දකින්න පුලුවන් වෙයි කියලා හිතුවේ නෑ..."

ඔහොම කාලයක් නෙත්සරගෙයි නිකිණිගෙයි ආදර කතාව ගලාගෙන ගියා...

"නෙත්සර.... ජොබ් එක හොදයිද..."

"හොදයි මැණික.... මං ඉතිං ඉගෙනගෙන තියෙන්නේ ඒලවල්ස්වලට විතරයිනේ... මේ ජොබ් එක මගේ කොලිෆිකේෂන්ස්වලට වැඩිත් එක්ක..." කොල්ලා කිව්වේ නිකිණිගේ කර වටා අතක් දාගෙන...

"අපරාදේ කැම්පස් යන්න තිබ්බේ ඔයාට.."

"කැම්පස් යන්න තරම් ආර්ථිකයක් මට තිබ්බේ නෑනේ නිකිණි... අම්මා ඉදියාප්ප තම්බලා මාවයි මල්ලිවයි මේ තත්වෙට හරි ගෙනාවේ... ඒ මනුස්සයව දැන් ඒකෙන් නිදහස් කරන්න ඕන..." නෙත්සර කිව්වේ තම මව් ගැන උපන් අනුකම්පාවෙන්...

නෙත්සරගේ අලුත් ජොබ් එක නිසා... පාපැදියෙන් මෝටර් බයික් එකකට මාරුවෙන්න කොල්ලට පුලුවන් වුණා...

"ම්.... අම්මා පව්... ඔයාලා වෙනුවෙන් කොච්චර දුක් විදිනවද..."

"මගේ අම්මා විතරද... තව අම්මලා කොච්චරක් තමන්ගේ දරුවෝ වෙනුවෙන් පිච්චි පිච්චි දුක් විදිනවද... ඒ දරුවන්ට නරකක් කරන්න නෙවේනේ.... අනික ඔයාගේ තාත්තා බලන්න... කොච්චර ආදරයක්ද..."

"මං දන්නවා.... ඒත් නෙත්සර මට බයයි.. අපි ගැන තාත්තා දැන ගත්තාම... එයා කොහොම රියැට් කරයිද කියලා... මං තාත්තට ගොඩක් ආදරෙයි මහත්තයෝ... ඒ කියලා මට ඔයාව නැති කර ගන්නත් බෑ... ඔයාටත් මං ඒ තරමටම ආදරෙයි..." කෙල්ල කිව්වේ කොපුල් පුරා කදුලු ගලන් යද්දි...

"අයියෝ මගේ මැණික අඩනවද මේ... කෝ... අඩන්න එපා... ඔය කදුලු බරයි මගේ හිතට..." කොල්ලා කිව්වේ ඒ ඇස්වලට බරවෙලා...

"කවදා හරි අපි දෙන්නගෙන් කවුරු ඔයා තෝර ගත්තත් මං තරහා නෑ මැණික... ආදරේ හිතේ තියෙනවා හැමදාම...." නෙත්සර කෙල්ලව තුරුලු කරගෙන කියනවා...

"මැට්ටා... ඔයා කියන්නේ මාර කතා... මං නැතුව ඉන්න පුලුවන්ද..."

"බෑනේ..." කොල්ලත් කට උල් කරලා කියනවා...

"එ්ක තමා මං....." කෙල්ලට ඉතිරි ටික කියා ගන්න බැරිවුණේ කොල්ලගේ දෙතොල් කෙල්ලගේ දෙතොල් යල ඇලවුන නිසා....

"මොකුත් කියන්න ඕන නෑ... ඔයා ඉන්නේ මගේ හිතේ නිකිණි... කාටවත් කවදාවත් බෑ... ඒක මකලා දාන්න... තේරුණාද මගේ මැණිකට..." එහෙම කියලා නෙත්සර කෙල්ලව ආයෙත් තුරුලු කර ගත්තා... කෙල්ලත් ඒ උණුසුමට ගුලිවෙලා හිටියේ.....

කෙල්ල ගෙදර ගියේ පුදුම තරම් සතුටකින්... ඒත් ඒ සතුට නැති වුණේ අයියයි තාත්තයි දෙන්නා සාලෙට වෙලා ඉන්නවා දැකලා. තාත්තගේ නිව්නු මූණට වඩා අයියගේ කෙන්ති මුණ දැකලා කෙල්ල බය වුණා...

"ආ... මේ ඇවිත් තියෙන්නේ තාත්තේ... චූටි උඹ කොහෙද ගියේ..." අයියා නිකිණිගේ ඇගට කඩා පැන්නා....

"මං... මං ක්ලාස් ගියේ..." කෙල්ල කිව්වේ ගොත ගගහා...

"ම්හ්... උඹේ ක්ලාස් තියෙන්නේ මේ පාක් එකේද.... ආ.... කියපං... කවුද මූ එතකොට..." අයියා පෙන්නපු ෆෝටෝ දැකලා කෙල්ල එතනම ගල් වුණා...

"ලොකූ... ටිකක් ඉන්න..." කෙල්ල ගල්වෙලා ඉද්දි තාත්තත් එතනට ආවා...

"චූටි කවුද මේ දරුවා..." තාත්තා ඇහුවේ හරිම හිමීට..

"තා..ත්තේ... මේ නෙත්සර.... මං එ..එයාට ආ..දරෙයි..." කෙල්ල ගොත ගගහා අමාරුවෙන් කිව්වට පස්සේ වැදුණේ කම්මුල රත්වෙලා යන්න පාරක්.. තොලකුත් පැලිලා ගියේ ඒ පාරේ සැරට...

"ලොකූ... උඹ නංගිට අත ඉස්සුවේ අැයි... උඹ පැත්තකට වෙලා හිටපං... මං මේ කෙල්ලට අතක් උස්සනවා උඹ දැකලා තියෙනවද... අම්මා නැති වුනාට පස්සේ මං උඹලව හැදුවේ ඇහේ මූණේ තියාන..." තාත්තා කෑ ගැහුවේ හයියෙන්... කෙල්ල කම්මුලත් අල්ලගෙන අඩනවා...

"තාත්තේ... මේකි අල්ලන් ඉන්නේ හිගන්නෙක්... අපිට චුට්ටක්වත් ගැලපෙන්නැති එකෙක්ව... මේකිව තියන්න වටිනවද..." අයියා කේන්තියෙන්ම කියවගෙන ගිහිං බිත්තිය අල්ල ගත්තා...

"චූටි... මං ඔයාට හොද ලමයෙක්ව හොයලා තියෙන්නේ... ලබන සතියේ එයාලා මෙහේ එනවා..." තාත්තා එහෙම එක පාරට පොල්ලෙන් ගැහුවා වගේ කියද්දි කෙල්ලගේ කම්මුලේ වේදනාවට වඩා දස දහස් ගුණයකින් හදවත රිදෙන්න ගත්තා...

"තාත්තේ.... මං නෙත්සරට ආදරෙයි... එයා හොද තැනකට එයි තාත්තේ... අනේ එයාව මගෙන් වෙන් කරන්න එපා..." කෙල්ල ඉල්ලුවේ... තාත්තගේ කකුල් ලග වැද වැටිලා..

"චූටි උඹට මේ තාත්තවද ඕන... නැත්තම් මේ ලගදි ආදරේ කරන්න ගත්ත කෙනාවද ඕන... පුතේ උඹම තෝරගනින්... හැබැයි... මාව අත ඇරියොත් එදාට උඹේ තාත්තා මේ ලෝකෙත් නැතිවෙයි..." තාත්තා එහෙම කියලා යන්න ගියා... අයියත් කා එකෙන් යන්න ගියා.... කෙල්ල සාලේ තනිවුණේ මොනවා කරන්නද කියලා හිතා ගන්න බැරිව... පැයක් විතර ඉදලා කෙල්ල කාමරේට ගිහිං... නෙත්සරට කෝල් එකක් ගත්තා...

"අනේ නෙත්සර... අයියයි තාත්තයි... අපි ගැන දැනගෙන... ඔයාව අත අරින්නලු...." කෙල්ල අඩ අඩාම කියනවා...

"මං දන්නවා මැණික..." කොල්ලා කිව්වේ වෙව්ලන කටහඩින්...

"දන්නවා... දන්නවා කිව්වේ..."

"ඔයාගේ අයියා... ගෙදරට ඇවිත් කෑ ගහලා ගියා... පව් අම්මත් බයවුණා... මැණික බයවෙන්න එපා... මං තාත්තව හම්බවෙන්නම්..."

"ම්.... අයියා ගැහුවේ නෑනේද..." කෙල්ල තවත් අඩනවා...

"නෑ මැණික.. ඔයාගේ අයියා ඔයාට ආදරෙයි.. ඒකයි මට මෙහෙම කෑ ගහලා ගියේ.. අපි හෙට හම්බවෙමුකෝ මැණික.... ම්..."

"හා... බුදුසරණයි මහත්තයෝ..."

කෙල්ල ෆෝන් එකත් ඇදටම විසිකරලා එතනටම වැටුණා...

……………………………………………………………………………

"මොකද කරන්නේ නෙත්සර... අර බෝයි අම්මලත් එක්ක හෙට එනවලු මාව බලන්න..." කෙල්ල කිව්වේ කම්මුල් තෙත්කරගෙන...

"හෙට... මං අදම ඔයාගේ තාත්තව හම්බවෙන්නම් මැණික... ඔයා නැතුව..." කොල්ලා කිව්වේ කෙල්ලව බදාගෙන...

එදා හවස නෙත්සර නිකිණිගේ තාත්තව මුණගැහෙන්න ගියා... ඒත් නෙත්සරට වුණේ හිත රිදවගෙන ආපහු එන්න...

"අනේ මට සමාවෙන්න රත්තරනේ... තාත්තා මගේ කීම ඇහුවේ නෑ... ඔයාව මට දෙන්න තාත්තා කැමති නෑ... කොහොමද මං ඔයාව වෙන කෙනෙක්ට අයිතිවෙනවා බලාන ඉන්නේ...." කොල්ලා අඩන්නේ ඈත අහස දිහා බලාන...

අද නිකිණිව බලන්න මනමාලයෙක් ආවා.... ඔහු නමින් දෙවිඳු සංකල්ප රූපයෙන් මෙන්ම මිල මුදල් අතින්ද පොහොසත් දෙවිඳුගේ කිසිදු ආඩම්බරකමක් තිබුණේ නෑ... දෙවිදුටනම් කෙල්ලව හොදට හිතට අල්ලලා තිබුණේ...

තාත්තගේ කැමැත්තටම බුලත් හෙප්පුවත් අරගෙන දෙවිඳු ඉස්සරහට ආව කෙල්ලට ඔහුගේ මූණවත් බලන්න උවමනාවක් තිබුණේ නෑ.... හැම වෙලේම මැවිලා පෙනුනේ නෙත්සරගේ දුක්බර ඇස්...

දෙවිඳු යන්න ගියේ නිකිණිට මුලු හිතෙන්ම කැමැත්ත දීලා.... දෙවිදුලා යන්න ගියාට පස්සේ කෙල්ල ඇදන් හිටිය සාරිය ලෙහලා දාලා ගවුමක් ඇදගෙන ඇදට වැටුණේ කොට්ටෙකුත් හපාගෙන... ටිකකින් කවුද ඔලුව අත ගානවා දැනිලා කෙල්ල ඔලුව ඉස්සුවා....

"තාත්තේ..."

"චූටි දූ... තරහයිද මාත් එක්ක... ඔයාගේ හොදට පුතේ මං මේ දේ කරන්නේ... දෙවිඳු පුතා හරිම හොදයි... මගේ දූව හොදට බලාගනී... ඔයා ඔය හිතන ජීවිතේ එච්චර ලේසි නෑ දරුවෝ... විදවන්න වෙයි... මං කැමති නෑ ඒකට..." තාත්තා එක දිගට කියවගෙන යනවා...

"මං දැනුත් විදවනවනේ තාත්තේ ... නෙත්සර නැති ජීවිතයක් හිතන්නවත් බෑ මට... " කෙල්ල කිව්වේ තාත්තගේ පපුවට තුරුලුවෙලා...

"ඒ දුක දැනට විතරයි පුතේ.. මට විශ්වාසයි දෙවිඳු පුතාව මැරි කලාම ඔය හිත සතුටින් පිරෙයි... නෙත්සරව හම්බවෙලා මේ එෆයාර් එක නවත්තන්න... අන්තිම පාරට එයාව ගිහිං බලලා මේ සම්බන්දකම් අත ඇරලා එන්න පුතේ..." තාත්තා නැගිටලා යන්න ගියා..

"අනේ නෙත්සර.... මං මොකක්ද කරන්නේ..."

මෙහෙම සතියක් විතර ගෙවුනා... කෙල්ල කාමරෙන් එලියටවත් බැස්සේ නෑ... කෙල්ල හිතුවා... හැම පැත්තක් ගැනම.. අන්තිමට කෙල්ල නෙත්සරට කෝල් කරලා වෙනදා හම්බවෙන තැනට එන්න කිව්වා...

සුදු පසුබිමේ ලා කොල පාට ඇදේට ඉරි ගියපු දිග සායට... ටිකක් තද කොල පාටම අත්කොට බ්ලව්ස් එක ඇදලා... කොන්ඩේ පෝනිටේල් එකක් දාගෙන... හෑන් බෑග් එකත් අතින් අරන් කෙල්ල පඩිපෙල බැහැලා පහලට ආවා...

"තාත්තේ... මං ටවුන් එකට ගිහිං එන්නම්..."

"ම්... මං දන්නවා ඔයා තීරණයක් ගන්න ඇති... ගිහිං එන්නකෝ...." තාත්තා එහෙම කියලා ඇතුලට ගියා... කෙල්ල එලියට බැස්සේ ඇස්වල කදුලු පුරවගෙන... සතියක්ම දැක්කේ නැති නිසත් ඒ කට හඩ ඇහුවේ නැති නිසත් කෙල්ල යද්දි කොල්ලා ඇවිත් හිටියේ... කෙල්ලව දැක්ක ගමන් කොල්ලා කෙල්ලව බදාගත්තා... කෙල්ල ඇඩුවේ ඒ පපුවේ හිස තියාන...

"අඩන්න එපා මැණික..." කොල්ලා කිව්වේ කෙල්ලව තමන්ගේ තුරුලෙන් ඈත් කරන්නේ නැතුව...

"අපි මේ සම්බන්දේ නවත්තමු නෙත්සර..." කෙල්ල ඒ පපුවෙම හිස තියාන කියනවා.. කොල්ලා කතා නෑ...

"ඇහුනද.... අපි මේ ආදරේ නවත්තමු... ඒක කියන්නයි මං අද ආවේ නෙත්සර... අපි මේක නවත්තමු...." කෙල්ල කිව්වේ තවත් කොල්ලගේ පපුව තද කරගෙන...

"ම්.... අමාරුයිනේ මැණික.... කොහොමද එක පාරට... හි... හිත හදාගත්තේ..." කොල්ලගේ වචනත් කැඩි කැඩි පිටවුණේ...

"තාත්තා නිසා රත්තරං... අම්මත් නැතුව අපිව මේ තත්වෙට ගෙනාවා... දුකක් දෙන්න මට අයිතියක් නෑ... මට ඔයත් එක්ක එන්න පුලුවන්... එහෙම වුණොත් මගේ තාත්තා පපුව පැලිලා හරි වහ ටිකක් කාලා හරි මැරිලා යයි.... මට පව් පුරවගන්න බෑ රත්තරං... " කෙල්ල අඩනවා...

"මට තේරෙනවා මැණික... ඔයාගේ තීරණේ හරි... දෙමව්පියන්ට දුක් දෙන්න මාත් කැමති නෑ... ඒ වේදනාව මං දන්නවා... මේ අපේ අන්තිම හමුවීම නේද එහෙනම්..." කොල්ලා කිව්වේ ඇස්වලින් කඩන් වැටුන කදුලු පිහිදගෙන හිනාවක් මුණට එකතුකර ගන්න ගමන්....

"නෙත්සර...."කොල්ලා නිකිණිගේ උරිස් දෙකෙන් අල්ලලා ඈත් කලා...

"මේ අහන්න මැණික... මාව අමතක කරන්න... දෙවිඳු ගැන මං හොයලා බැලුවා... කොල්ලා ලක්ෂෙකින් හොයා ගන්න බෑ... ඒ තරම් හොදයි.. ඔයා වාසනාවන්තයි..." කොල්ලගේ ඇස්වලින් කදුලු වැටෙන්න ගියත් ඔහු ඒවා අමාරුවෙන් නවත්තගත්තා...

"යන්න...." කොල්ලා එහෙම කියලා අනිත් පැත්ත හැරුනා...

"නිකිණි..." කොල්ලා ආයෙමත් කෙල්ල පැත්තට හැරුණා....

"ම්...."

"අන්තිම පාරට නලල ටිකක් ඉබින්නද මැණික...." කොල්ලා ඒක කිව්ව විදියට කෙල්ලගේ හදවතම රිදෙන්න ගත්තා... කෙල්ල ඇස්පියාන ඇඩුවේ කම්මුල් දිගේ කදුලු කඩන් වැටෙද්දි... නෙත්සර කෙල්ල ලගට ඇවිත් ඒ වෙව්ලන දෙතොල් පෙති කෙල්ලගේ නලලේ සටහන් කලා... ටිකකින් කෙල්ල යන්න හැරුණේ තවත් එතන හිටියොත් තමන්ගේ හිත වෙනස්වෙයි කියලා තිබුන බයට......

"නෙත්සර... පුංචි හරි තරහක් නැද්ද මං ගැන" නිකිණි යන්න හැරිලා ආයෙත් අහනවා..

"ම්හ්... ආදරේ කරපු කෙනාට වෛර කරන්න මං දන්නෑ රත්තරං... මගේ තරහක් නෑ ... කවදා හරි කොහේදී හරි අපි ආය මුන ගැහුනොත් කතා කරන්න ඕන නෑ... හිනාවෙලා යන්න... ඒ ඇති මගේ හිතහැදෙන්න...." කොල්ලා කිව්වේ ඒ රතුවෙලා තියෙන ඇස් දිහා බලාන.

"සමාවෙන්න නෙත්සර... මං නිසා ඔයාගේ ඔය ලස්සන ජීවිතේ නම් නාස්ති කර ගන්න එපා..."

"නෑ නිකිණි... මං එච්චර හැගීම්වලට වහල් වෙච්ච කොල්ලෙක් නෙවේ... ඔයා ගැන තියෙන ආදරේ මැරෙනකම්ම හිතේ තියේවී... මට ඔයාව තේරෙනවා... ඔයාගේ තාත්තා ඔයාට කවදාවත් වරදක් කරන්නෑ..."

"මං ආදරේ වෙනුවෙන් ජීවිතේ නැති කර ගන්නෑ.... මං ආදරේ වෙනුවෙන් ජීවත් වෙනවා... අමාරුයි තමයි..... ඒත් මගේ අම්මගේ සතුට ආදරය දකින්න... මං ජීවත් වෙනවා... ඔයා පරිස්සමින් ඉන්න නිකිණි... දෙවිඳු ඔයාව මලක් වගේ බලාගනී... මං ගැන ආය දුක්වෙන්නවත් හිතන්නවත් එපා... මං යන්නම්... බුදුසරණයි..." කෙල්ල බලාන හිටියේ තමාට පිටුපා.... දකුණතින් ඇස් පොඩි කර කර යන නෙත්සර දිහා... නෙත්සර ආපසු නිකිණි දිහා හැරිලවත් බැලුවේ නැත්තේ හිත නැවත නැවත පෑරිලා යන නිසා...

"මං ඔයාට ගොඩක් දුක් දුන්නා නෙත්සර... අපිට මේ ආත්මේ ලංවෙන්න බෑ... එ්ත් ලබන ආත්මේ නම් මං ඔයාගෙම විතරයි...."

"මට සමාවෙන්න... මං ඔයාට ආදරෙයි...." නිකිණිත් දෑස් බොද කරගෙනම යන්න ගියේ... නෙත්සර නොපෙනී ගියාට පස්සේ....

අවුරුදු දෙකකට පස්සේ....

නෙත්සර දැන් පිටරටින් වාහන ගෙන්වන... වාහන සේල් එකක අයිතිකරුවෙක්... මේ අවුරුදු දෙකට ඔහු ගොඩක් දියුණු වුණා... ඒත් ඒ දියුණුව පිටි පස්සේ හිටියේ නිකිණි... නිකිණිගේ ඒ සමුගත් ආදරය.. කොල්ලා තාමත් ඒ ආදරය නමට හොරෙන් හෙරෙන් අඩනවා.... ඒ ආදරය ඒ පපුතුරේ තාමත් එහෙම්මමයි.... ඒත් එදයින් පස්සේ නෙත්සර නිකිණිව ආයෙත් දැක්කෙනම් නෑ...

"හෙලෝ.... මිස්ට නෙත්සර සූරියබණ්ඩාර..." සන්ග්ලාස් දෙකත් ගලවලා අතට අරගත්ත තරුණයා අදුර ගන්න නෙත්සරට වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ... දෙවිඳු...

"හෙලෝ... මිස්ට.."

"අයිම්... දෙවිඳු සංකල්ප... නිකිණිගේ හස්බන්ඩ් වෙන්න හිටිය කෙනා.." ඒ කතාවටනම් කොල්ලට ඉදගෙන හිටිය පුටුවෙනුත් නැගිට්ටුනා...

"නිකිණිගේ හස්බන්ඩ් වෙන්න හිටිය කෙනා කියන්නේ... නිකිණි කොහෙද... එ..එයා හොදින් නේද..." කොල්ලට නොදැනීම එහෙම කියවුණා...

"තාමත් ඒ ආදරේ හිතේ තියෙනවා නේද... අවුරුදු දෙකක් ගිහිනුත්..." දෙවිඳු කට කොනකින් හිනාවෙලා කියනවා...

"සොරි මිස්ට දෙවිඳු...."

"ඉට්ස් ඕකේ නෙත්සර... ඒත් ඔයාගේ මැණිකට කොච්චර ආදරේ මං දුන්නත් එයා තාමත් ආදරේ ඔයාට.... දැන දැනම එයාව අමාරුවේ දාන්නත්... මට අමාරුවේ වැටෙන්නත් බෑ නෙත්සර.... මං ඇත්තටම නිකිණිට ආදරෙයි... ඒත් එයාගේ ආදරේ ඔයා ලගනේ... මට දෙන්න තවත් එයා ලග ආදරයක් ඉතිරි වෙලා නෑ... ඔයා එයා ලගට යන්න එයා විදවනවා..." දෙවිඳු කිව්වේ නෙත්සරගේ උරහිස අල්ලගෙන...

"කොහොමද දෙවිඳු.... තාත්තා..." කොල්ලා කිව්වේ බිම බලාගෙන...

"පුතා.... මගේ දුවගේ සතුට ඔයා... තේරුම් ගන්න බැරිවුණා කලින්... කෙල්ල විදවනවා බලන්න බෑ තවත් මට.... අවුරුදු දෙකක්ම අර කාමරේට වෙලා හූල්ල හූල්ල ඉන්නේ... මං නිසා කෙල්ල අසරණ වුණේ.... මට සමාවෙන්න පුතේ ..." ඒ නිකිණිගේ තාත්තා... කොල්ලගේ මුණට ආවේ ලොකු සතුටක්...

"යන්න පුතේ..."

"පිං තාත්තේ මගේ කෙල්ලව මට දුන්නට... දෙවිඳු උඹ නම් රත්තරං කොල්ලෙක්..." නෙත්සර දෙවිඳුවත් බදාගෙන එතනින් ගියේ ලද අවසරයෙන් කෙල්ලව බලන්න... ඒ යද්දිත් කෙල්ල කාමරේට වෙලා ජනේලෙන් අහක බලාන ඉන්නවා.... ඉස්සර තිබුන පිරුණු අඟ පසග ඇගේ රුවේ දැන් දකින්නට තිබුණේ නෑ.. මුණත් එක්ක ඇදිලා ගිහිල්ලා... කොල්ලා ටිකක් වෙලා ඒ මූණ දිහා බලාන ඉදලා කතා කරා...

"මගේ මැණික... කවුරු ගැනද ඔය හැටි කල්පනා කරන්නේ..." කොල්ලගේ කටහඩින් කෙල්ල ගැස්සිලා ගිහිං හැරිලා බැලුවා... ඒ ඇස්වල කදුලු කඩන් වැටුණේ නිමේෂයකින්.. කෙල්ල තවත් බලන් ඉන්නවා...

"මොනවද බලන්නේ... හීනයක් නෙවේ මැණික... මං ඇවිත් ඉන්නේ..." කොල්ලා අඩියට දෙකට ගිහින් කෙල්ලව තුරුලු කර ගත්තා...

"නෙත්සර ඇත්තටම මේ හීනයක් නෙවෙයිද මහත්තයෝ.... අනේ දෙයියනේ..." කෙල්ල කොල්ලගේ මුලු මූණම පිස්සුවෙන් වගේ අතගාලා කියනවා...

"නෑ මැණික හීනයක් නෙවේ... ඔන්න බලන්නකෝ..." කොල්ලා නැවිලා කෙල්ලගේ තොල්වලට හාදුවක් දුන්නේ ටිකක් රිදෙන්නම...

"දැක්කනේ..."

"තාත්තා..." කෙල්ලට මතක්වුණේ තාත්තව..

"තාත්තයි දෙවිඳුයි ඇවිත් කිව්වේ... ඔයා දුක් වින්දේ ඇයි රත්තරං මං නිසා... බලන්න ඔයා හිටියයින් භාගයක්වත් නෑ... දැන් බයවෙන්න එපා මං ඉන්නවනේ... ආදරෙයි මැණික...." කොල්ලා කිව්වේ කෙල්ලව ලයට තද කරගෙන...

"ආදරෙයි රත්තරනේ...."

නිමි!!!

තමන් ආදරය කරන කෙනා ලං කර ගන්න බැරි වුණාම සමහර අයට ඒක දරා ගන්න බැරි වෙනවා.... ඒ නිසයි අද සමාජේ නිතරම සියදිවි නසා ගැනීම් අහන්න දකින්න ලැබෙන්නේ...

ඒත් මොහොතකට හිතලා බැලුවනම්... කෝච්චියට බෙල්ල තියන්න කලින්... බෙල්ලේ වැල දා ගන්න කලින්... තමන්ගේ පෙම්වතියත් මරලා තමනුත් මැරෙන්න කලින්... තමන්ව ඉපදුනු දවසේ ඉදන් හදා වඩා ගත්ත අම්මා තාත්තා ගැන... ඔය ගන්න තීරණේ ගොඩක් වෙනස් වෙයි...

රෑට ගෙදර එන්න පරක්කු වුණාම මග බලන ඉන්න දෙමාපියන්ගේ හිත් කොච්චර පිච්චෙනවද... එහෙව් දෙමාපියන් තමන්ගේ දරුවන්ගේ මරණේ බලන්නේ කොහොමද.... ඒ අය මැරි මැරි ජීවත් වෙයි....

තමන්ගේ දුක නැති කර ගන්න මරණය කරා යෑම සුදුසු යැයි සිතීම මහම මහ මෝඩකමක්... ඒ මෝඩකම නිසාම කල්ප ගණනාවක් විදවන්න සිද්ද වෙයි...

අදක ඊයෙක හම්බුන ආදරයක් නිසා.. අම්මගෙයි තාත්ගෙයි ආදරේ බාල්දු කරලා නැති කරන්න එපා... ඒ මිනිස්සුන්ගේ ආදරේට වටිනා කමක් දෙන්න....

ඔයත් නෙත්සර නිකිණි වගේ වෙන්න... ප්‍රශ්න කතා කරලා විසදගන්න උත්සහ කරන්න.. ප්‍රශ්නවලට උත්තර තමන්ගේ ජීවිතෙන්වත්.. අනුන්ගේ ජීවිතවලින්වත් ගන්න උත්සහ කරන්න එපා...
ඉවසන්න... හදිසි කෝපය ප්‍රශ්නවලට විසදුමක් නෙවෙයි... ඉවසීමෙන් සැනසීම ලැබෙයි කියලා කියන්නේ කට කහනවට නෙවෙයිනේ ඉතිං...

මට කියන්න ඕන වුණේ මෙච්චරයි... කතාවෙන් යමක් තේරුම් ගන්න බැරි නම්....
මං මේ කිව්ව ටික ගැනවත් හිතලා බලන්න....

බුදුසරණයි...

හිරෝෂා චාරුනිකා😘😘😘

(උපුටාගැනීමකි)

රුචිර සඳකැන් කියන්නේ දුප්පත් අහිංසක කොල්ලෙක්. උසස් පෙල වලට ලොකු ඉස්කෝලෙකට ආවේ රුචිරගේ රිසාල්ට් හොඳ නිසා. ළමයට උගන්නන්න ඕනී නිසා රුචිරගේ අම්මයි තාත්තයි ගොඩක් දුක් වින්දාලා සල්ලි හොයලා රුචිරගේ ඉගෙනීමේ වැඩ වලට යෙදෙව්වා.

උසස් පෙලට ආපු දවස් වල ඉඳන්ම රුචිර ගොඩක් හොදින් ඉගෙනීමේ වැඩ වලට උනන්දු වුණා. ඒ නිසාම හැම ගුරුවරයෙක්ම රුචිරට ගොඩක් ආදරෙයි.

ටික කාලයක් ගත වුණා .....
කොච්චර කීකරු උනත් හොදට ඉගෙන ගත්තත් රුචිරටත් ආදරේ කියන හැගීම දැනුනා. මොකද එයත් හිතක් පපුවක් තියෙන මනුස්සයෙක්නේ. රුචිරට එයාගේ ආදරේ මුණ ගැහෙන්නේ ඉස්කෝලෙදිමයී. ඒ ස්පෝට් මීට් එකේදී.

රුචිරට ඉගෙන ගන්න වගේම හොදට ක්‍රීඩා කරන්නත් පුළුවන්. රුචිර running events තමා වැඩිපුර කරේ. මීට් එක දවසේ දුවද්දී රුචිර වැටුණා. ඇත්තටම වැටුණා නෙමෙයි වැට්ටුවා. හැම තැනකදීම වෙන්නේ හොදට වැඩ පුළුවන් දක්ෂයාව කකුලෙන් අදින එකනේ.

"අම්මෝ... මගේ කකුල...ඌයී... රිදෙනවා..."
රුචිර දණහිස අල්ලාගෙන කෑ ගහනවා.

"චුට්ටක් ඉවසන්න ..... තව ටිකකින් දැවිල්ල අඩු වෙයී. දැන්ම තුවාලේ තෙමන්න එපා."
සකුණී තුවාලෙට බෙහෙත් දාන ගමන් කිව්වා.එදා ප්‍රථමාධාර ඒකකය භාරව හිටියේ සකුණී.

රුචිර තුවාලේ වේදනාවෙන් කෙදිරි ගෑවා. සකුණී ඒ දිහා දුකෙන් වගේ බලාගෙන හිටියා.

_________________________

"ස්.....ස්...."
රුචිරව දැකපු සකුණී ගොඩක් සතුටින් කතා කරා.

රුචිර වට පිට බැලුවා කවුද කියලා. එතකොට තමා දැක්කේ සකුණී වෙරලූ ගහ යට ඉන්නවා.

"අහ්... මේ මට එදා බෙහෙත් දාපූ පුංචි දොස්තර නෝනනේ..."

"ඉතින් කියන්නකෝ දැන් හොදද..?"

"නැතුව ඉතින් දැන් හොදයි... පුංචි දොස්තර නෝනට ගොඩක් පිං"

"ම්ම්ම්....අනේ... මං පුංචි දොස්තර කෙනෙක් වෙලා නෑනේ. ඒක හීනයක්..... මං සකුණී.. එතකොට ඔයා රුචිර ..."

"සකුණී.. ලස්සන නමක් .. එතකොට දොස්තර නෝනා මගේ නම දන්නේ කොහොමද ..?"

"ඇයී ඉතින් ..... එදා ඔයා දුවද්දී කොල්ලෝ ඔයාගේ නම කියලා හයියෙන් කෑ ගැහුවනේ.."

"අහ්... ඒකත් එහෙමයි... එතකොට දොස්තර නෝනා මොකක්ද අර හීනයක කතාවක් කිව්වේ.. මට පැහැදිලි නෑ.."
රුචිර ටිකක් ඇස් ලොකු කරලා ඔලූව වනලා ඇහුවා.

"අහ්... ඒක මගේ ලැබීම රුචිර ..ඔයා library එකට යන්න නේද ආවේ . මං නිසා ඔයාගේ කාලෙත් නාස්ති වෙනවා." සකුණී ඇස් වල කදුලු පුරවගෙන බිම බලාගෙන කිව්වා.

"හ්ම්ම් ... ඒත් ....
රුචිරට කියාගෙන ආපු දේ සම්පූර්ණ කරන්න බැරි වුණා.

"මං දන්නවා රුචිර. මාත් උත්සාහ කරනවා මගේ ලැබීම වෙනස් කරන්න. එහෙම කරන්න මේ කපේට මට බෑ.මං යනවා.බායී"
සකුණී එහෙම කියලා යන්න ගියා.

රුචිර පුස්තකාලෙට නොගිහින් ආපහු පංතියට ගියා.

"අම්මේ..... මෙන්න අපේ අලුත්ම අනංගයා ...සාදරයෙන් පිළිගන්නවා"
යාලුවෝ ටික රුචිර එල්දී විහිළුවට නැගිටලා එක එක ඒවා කිව්වා.

"කවුද අනංගයා ... දැන් උබලා ඔය මටද අනංගයා කියන්නේ ..."

"නැතුව ඉතින් ... දැන් අපි ගිහින් සකූ එක්ක මල් කැඩුවයී... බලපල්ලකො බං"

"අනේ.. උබලට පිස්සුද බං.. එදා බෙහෙත් දැම්ම එකට මං තෑන්ක් කලා එච්චරයි."

"හා හා .. අපි දැනට එහෙම හිතමුකෝ නෙහ්...."
"මචෝ... ඔය අත්ත අල්ල ගත්තා වගේ නෙමෙයි.පස්සේ දුක් වෙන්න වෙයි ඈ.. නේද බං..."
"හුම් හුම්...."

"අයියෝ.... එහෙම දෙයක් නෑ බං.. තේරුම් ගනින්කෝ.."
_____________________________

රුචිර ස්කෝලෙ ඇරිලා බෝඩිමට ගිහින් නාලා කාලා පොඩ්ඩක් ඇදට ගියා. රුචිරට මතක් වුණේ සකුණිව. කෙල්ල හරි පරිස්සමට බෙහෙත් දාපු විදිය. අද දවල් ඉස්කෝලෙදි ඇස් දිහාම බලන් කතා කරපූ විදිය. රුචිරට ලස්සනට මැවිලා පෙනුනා.අද යාලුවෝ කියපුවා.රුචිර මේ හැම දේ දිහාම ආයෙත් හොදින් බලලා හිතුවා........ "අද කොල්ලෝ කියපු විදිහට නම් කෙල්ල වැදගත් සල්ලිකාර පවුලක වගේ. ඒත් ඒ ඇස් වල ලොකූ දුකක් තිබුණා. ඒත් ඇයී... එයාට හැම දේම තියෙනවා. සතුටින් ඉන්න පුළුවන්නේ. අනික මොකක්ද එයාගේ ලැබීම...... සල්ලිකාර පවුලක ඉපදුණ එකද ?? අපිට නම් සල්ලි වල අගේ හොදට දැනෙනවා. අම්මයී අප්පච්චී කොච්චර නං කියලා දුක් විදිනවද.. එහෙම බැලුවම සකුණීයී මායී අහසට පොලොව වගේ..ඒත් ඒ කෙල්ලගේ දුක මට නිවන්න පුළුවන් නම් .... නෑ නෑ මං කොහොමද එහෙම කරන්නේ ... මට එයාට ලං වෙන්න බෑ.එයා මට ගොඩක් දුරයි. නෑ නෑ... මට එහෙම හිතන්නවත් අයිතියක් නෑ. එයාගේ දුක අහන්න දුක කියන්න කෙනෙක් දැනටමත් ඇතී. මං මොකට හිතනවද මේවා .... ඔන්න ඔහේ මගේ වැඩක් බලාගෙන පාඩුවේ ඉන්නවා." රුචිර ඇදට වෙලා ගොඩක් වෙලා කල්පනා කරා. දන්නෙම නැතුව වෙලාවත් ගිහින්. ටිකක් පාඩම් කරන්න ලෑස්ති වුණා. A/L ත් දැන් ලගයිනේ.

______________________________
සෙනසුරාදා clz ඇරලා යද්දී රුචිර දැක්කා සුදු පාට කාර් එකකින් සකුණි බැහැලා පුස්තකාලේ දිහාවට යනවා. ඒත් එක්කම පිටි පස්සෙන් අවුරුදු විස්සක වගේ උස පිරිමි ළමයෙක් සකුණිව පුස්තකාලෙට ඇරලලා කාර් එකත් අරං ඉගිලිලා ගියා.හැමදේම බලාගෙන හිටපු රුචිරත් පුස්තකාලෙට ගියා. රුචිර දැක්කා සකුණී නවකතා පොත් තියෙන හරියේ පොතක් පෙරලන් කියවනවා.

"exam අත ළඟ තියාගෙන ළමයා දැන් novel කියවනවද ....?"

රුචිර , සකුණි ගාවට ගහින් සකුණී දිහාට පහත් වෙලා ඇහුවා.

"රුචිර ඔයා....... ඔයත් පුස්තකාලෙද හිටියේ..."

"නෑ.. මං ඔයා එනවා දැකලයී ආවේ ... කවුද අර ඔයා එක්කන් ආවේ අයියද.?"

"නෑ"
සකුණී රුචිරගේ මූණ දිහා බලාගෙන හිටියේ හරියට පූස් පැටියෙක් වගේ.
"ඒ....මං.. marry කරන්න ඉන්න කෙනා."

"මොකක් ... marry කරන්න ඉන්න කෙනා .."
රුචිර ඇස් ලොකු කරලා ඇහුවා.

"ඔවු රුචිර. අපි යමුකෝ අතනට."
සකුණී හෝල් එකේ කෙරවලේම තිබුණු මේසේට ගිහින් ඉද ගත්තා. රුචිරත් සකුණිගේ පස්සෙන්ම ගිහින් සකුණී ගාවින්ම ඉඳගත්තා.
"ඔයා කැමතිද රුචිර මගේ කතාව අහන්න....?"

"හ්ම්ම් .. කියන්න..."
සකුණී ලොකූ හුස්මක් අරං එයාගේ කතාව පටන් ගත්තා.

"මං ඉපදුණේ ලොකූ බූදලේක අයිතිවාසිකම් කියාගෙන. අපේ තාත්ති බිස්නස් කරන්නේ. අනාගතේ දවසක ඒ බිස්නස් මට බලාගන්න වෙන්නේ. අම්මා ගෙදරට වෙලා ඉන්නේ.අම්මිට ටිකක් අසනීපයි. අම්මිටයී තාත්තිටයී ඉන්නේ මං විතරයි. එයාලා මාව ආරක්ෂා කරන්න හැම දේම කරලයි තියෙන්නේ.ඒත් මට මොන දේ ලැබුණත් එයාලගේ ආදරේ ලැබුණේ නෑ රුචිර. තාත්තී ගෙදර එද්දී හුඟක් රෑ වෙනවා. අම්මිට අසනීප නිසා එයා ගන්න බෙහෙත් වලට නින්ද යනවා. මට ගෙදර ගියාම කතා කරන්න කියලා ඉන්නේ මැගී අම්මා විතරයි.ඒ අපේ වැඩට ඉන්න කෙන. මං වැඩිපුර කරන්නේ fb යන එක. ඒත් මං පාඩම් වැඩ මගහැරියේ නෑ. මං කොහොම කොච්චර ඉගෙන ගත්තත් A/L වලින් පස්සෙ ඒ හැම දේම ඉවරයි. "
සකුණී ලොකූ හුස්මක් ගත්තා.

"හැම දේම ඉවරයි කිව්වේ...."
මෙච්චර වෙලා නිහඩව කතාව අහන් හිටිය රුචිර ඇහුවා.

"හැම දේම ඉවර වෙන්නේ මෙහෙමයි. අද මාත් එක්ක ආවේ මගේ අයියා නෙමේ. මගේ අනාගත හස්බන්ඩ්.හර්ෂ දෙනුවන් සූරියබණ්ඩාර.තාත්තිගේ හොදම යැලුවගේ පුතා.A/L ඉවර වුණ ගමන් මගෙයි එයාගෙයි වෙඩින් එකට හැම දේම ලෑස්ති කරලා තියෙන්නේ. මං ඒ දේවල් වලට කැමති නෑ රුචිර. ඒත් එයාලා මං කියන කිසිම දෙයක් අහන්නේ නෑ. මං ආසයි කැම්පස් යන්න. ඩොක්ටර් කෙනෙක් වෙන්න.ඒත් ඒවට මට ඉඩක් නෑ. ඒකයී එදා මං ඔයාට කිවාවේ. ඒ අතින් ඔයාලා කොච්චර වාසනාවන්තද.... මට මේ ජීවිතේ එපා වෙලා තියෙන්නේ රුචිර.මං හැමදාම ප්‍රාර්ථනා කරේ සරල බුද්ධිමත් ඔයා වගේ කොල්ලෙක් එක්ක ජීවත් වෙන්න. මං එච්චර පින් කරලා නෑ. දේපල බිස්නස් මත අපේ ජීවිත දුවන්නේ. තාත්තීට ඕනී කෙනයී මං මැරි කරන්න ඕන."
සකුණී ඇස් වල කදුලු පුරවන් ඈත බලාගෙන හිටියා. රුචිර ඒ කම්මුල් දිගේම පහලට ගලාගෙන යන කදුලක් හරි පරිස්සමට පිහිදාලා සකුණිගේ අත් දෙකෙන්ම හයියෙන් අල්ල ගත්තා.

"සකූ... මං දුප්පත් කොල්ලෙක් හරියට කන්න අදින්නවත් අපට වත්කමක් නෑ. ඒ අතින් ඔයා කොච්චර වාසනාවන්තද.. ලැබුණු දෙයින් සතුටු වෙන්න. ඔයාට වරදින්නේ නෑ. ඔයාගේ හිත හොදයි."

"රුචිර ඔයාට බැරිද මට ආදරේ කරන්න ..."
රුචිර ගල් ගැහිලා වගේ බලන් හිටියා.

"බෑ සකූ.. අපි අහසට පොලොව වගේ. ඔයාගේ තාත්තා මේ දුප්පත් කොල්ලට කවදාවත් කැමති වෙන්නේ නෑ. ඒ දැන දැන ඇයී අපි ලං වෙලා දුක් විදින්නේ.."

"plzzzzzz රුචිර.... මං එක්ක ඉන්නකෝ. මට ඕනී වගේ කෙනෙක්.ඔයා දැක්ක මුල් දවසෙමයී මට ඔයා හොදයි කියලා හිතුනේ සල්ලිකාරයෙක් මට එපා රුචිර...."

"ඔයාට සල්ලී වල වටිනාකම දැනෙන්නේ නෑ සකූ.. ඔයා මං ගාවට අරං ඔයාට දුක දෙන්න බෑ මට.අපි ගොඩක් අමාරුවෙන් ජීවත් වෙන්නේ. ඔයාට ඒ දුක විදින්න බෑ. එහෙම ඔයාට පුරුදුත් නෑ. අපිට ලැබෙන දේ අපිට බාර ගන්න වෙනවා. ඒ දේ දුකක් වුණත් සතුටක් වුණත්. ඔයා එයාට ආදරේ කරන්න දෙන්නම බිස්නස් එකේ වැඩ එකතු වෙලා කරන්න. ඒත් එක දෙයක් .... ඔයාගේ චූටි පැටව්න්ට ඔයාගේ ඉරණම අත් වෙන්න දෙන්න එපා.සකූ...... I love you...."

"I love you too"
ඒ ඇස් එකිනෙකට විනාඩි ගානක් ආදරේ විදගත්තා. ඇස් වලින් කතා වුණ ආදරේ කතා සකුගේ ඇස් වලින් කදුලු වෙලා ගලාගෙන ගියා.

"අඩන්න එපා සකූ...."

"අනේ ඇයී... රුචිර මට ඔයාගේ වෙන්න බැරි ?"

"අපි ඒ ගැන තවත් කතා නොකර ඉමූ. අපි ආයේ කවමදාකවත් මේ ගැන කතා නොකර ඉමූ.මං යන්නම්.. ඔයා එක්ක කතා කරන්න ලැබුණු එකත් මට ලොකු සතුටක් සකූ.... තෙරුවන් සරණයි. පරිස්සමෙන් යන්න."
රුචිර දුක හංගගෙන මූණට හිනාවක් අරං කිව්වා.

"මගේ කතාව අහං හිටියට ඔයාට ගොඩක් පිං. මගේ හිතට නිදහසක් දැනෙනවා. ඔයත් පරිස්සමෙන් යන්න. තෙරුවන් සරණයි රුචිර."
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
රුචිර බෝඩිමට ආපු ගමන් කල්පනාවට වැටුණා.
"මට ඔයාගේ දුක නොතේරෙනවා නෙමෙයි සකූ. මට ඔයාට ආදරේ කරන්න බැරි කමක් නෑ. දැනටමත් මගේ හිත ඔයා ගැන හිතනවා.ඒත් කවදාවත් ඉටු කරගන්න බැරි හීන දැකලා අන්තිමට දුක් වෙන්න බෑ සකූ. මට මගේ රත්ත්රන් අම්මට තාත්තට බොරු කරන්න බෑ. එයාලගේ සල්ලී නාස්ති කරන්න බෑ. මං කවුද සකූ ඔයාට ලං වෙන්න... මට එහෙම හිතන්නවත් අයිතියක් නෑ. දුප්පත් අපිට ඔයාලා වගේ සල්ලිකාර අය ගැලපෙන්නෙත් නෑ. සමාවෙන්න සකූ. ඔයාව අයිති වෙන කෙනෙක්ට. ජීවිතේ අපි හිතන තරම් ලේසි නෑ. අපිට ඕන දේ අපිට ලැබෙන්නේ නෑ. අහසයි පොලොවයී කවදාවත් එක් වෙන්නේ නෑ. ක්ෂිතිජය මායාවක්. ඒක රැවටීමක්.........."

එදා එයාලා scl එන අන්තිම දවස. හැමෝම ගොඩක් දුකින් අවුරුදු 13 තිස්සේ ආපු පාසල් ජීවිතයට සමුදෙන වෙලාව.. ගොඩක් හැගීම්බර මොහොතක් ....

"රුචිර ...."

"සකුණී...."

"ආයෙම අපි කවදාකවත් මුණගැහෙන එකක් නෑ නේද.... හ්ම්ම් .. ඔයාගේ අනාගතයට මම සුබ පතනවා."

"thank you සකූ.. ඔයාගේ ඉදිරි අනාගතයත් සුබම වෙන්න කියලා මං ප්‍රාර්ථනා කරනවා."

එතනින් පස්සේ A/L රුචිරයී සකුණී දෙන්නම කැම්පස් යන්න හොදට පාස් වෙනවා. රුචිර කැම්පස් ගියත් සකුණීට ගෙදරින් කැම්පස් යන්න දුන්නේ නෑ...
______________________________
වසර 10කට පසු............

රුචිර දැන් ඩොක්ටර් කෙනෙක්. එයා එකම එක වතාවක් හිතින් ආයෙත් අතීතයට ගියා. රුචිරට මතක් වුණේ සකුණිව."සකූ දැන් marry කරලත් ඇති. මේ හිත මොකට තවත් පරණ දේවල් අවුස්සනවද මන්දා..." රුචිර එයාගේ autograph එක අරං පෙරලුවා සකුණී හරි ලස්සනට බෝල අකුරින් ලියලා තිබුණ නිසඳැස කියෙව්වා.

කඳුලැල් මට දෙන්න - හසරැල්ල නුඹ ගන්න
නුඹේ හසකැන් තරම් - මට කිසිත් අගේ නෑ
ලතැවිල්ල මට දෙන්න - සැනසිල්ල නුඹ ගන්න
නුඹේ සැනසුම මිසක් - පතන්නට දෙයක් නෑ
ජීවිතය නුඹ ගන්න - මතකය විතරක් දෙන්න
අපේ මතකය තරම් - සොඳුරු වෙන කිසිත් නෑ
හෙට දවස නුඹ ගන්න - අතීතය මට දෙන්න
නුඹේ හෙට දවස මිස - මට කියා හෙටක් නෑ
මට යන්න ඉඩ දෙන්න - මුළු ලොවම නුඹ ගන්න
ජීවිතය මට දුන්න - නුඹෙන් තොර ලොවක් නෑ

"ඒ අතිතය කොච්චර සුන්දරද...."රුචිර මොහොතකට කල්පනා කරා. එතකොටම කවුදෝ ඇවිත් දොරට ගහන සද්දයක් ඇහුණා. රුචිර ඉක්මනට ගිහින් දොර ඇරියා.

"අනේ... ඩොක්ටර් මගේ දරුවා හොදටම උණ ... අනේ ඩොක්ටර් මට පිහිට වෙන්න...."
රුචිර දොර ඇරපු ගමන් දැක්ක දෙයින් පුදුම වුණා. අවුරුදු 10කට විතර පස්සේ සකුණී එයාගේ ඇස් ඉස්සරහා දරුවත් එක්ක රුචිර කවදාවත් බලාපොරොත්තු නොවූ මොහොතක්. සකුණීටත් ඇස් අදහා ගන්න බැරි වුණා.රුචිර ඉක්මනටම එයාලගේ ගෙදරට යාබදව ඉදිකෙරුණු කුඩා ඩිස්පෙන්සරියට සකුණිව එක්කරගෙන ගිහින් බබාට බෙහෙත් දුන්නා.
"ගොඩක් පින්."
"සකූ දරුවට බෙහෙත් ටික පොවාගෙනම යන්න.ඉන්න මං වතුර ටිකක් අරං එන්නම්."
රුචිර වතුර ගෙනැල්ලා බබාට එයා අතින්ම බෙහෙත් පෙව්වා.
"ඇයී සකූ ඔයා මෙහෙම ... කෝ හස්බන්ඩ් .. එයට කෝල් එකක් දීලා වාහනේ ගෙන්නගෙන යන්න.බබාටත් උණනේ."

සකුණිගේ ඇස්වලින් කදුලු සට සට ගාලා වැටුණා.
"ඇයී සකූ... ඇයී මේ.."
රුචිර සකුණිගේ උරහිසින් අල්ලාගෙන ඇහුවා.
"මොන හස්බන්ඩ්ද රුචිර... හැමදාමත් වගේ මං අදත් තනි වෙලා තමයි රුචිර..."
සකුණී බබාවත් තුරුල් කරන් හයියෙන් ඇඩුවා.
"අනේ සකුණී.... මොනවද මේ කියන්නේ .... මොකක්ද වුණේ ... බබාව ඇදෙන් තියන්න සකූ දැන් බෙහෙත් වලට නින්ද යයි. මට කියන්න මොනවද වුණේ .....?"
සකුණී බබාව ඇදෙන් තියලා හයියෙන් ඇඩුවා.
"මං තනි වුණා රුචිර. තාත්තිගේ බිස්නස් ඔක්කොම අවුල් වුණා. තාත්තී බංකොලොත් වුණා. අම්මි අපිව දාලා ගියා.දැන් තාත්තිටත් සනීප නෑ.."
"එතකොට ඔයාගේ හස්බන්ඩ් ...?"
"ඌ මට ආදරේ කරේ නෑ රුචිය තාත්තිගේ බිස්නස් වලටයි ආදරේ කරේ. තාත්තිගේ බිස්නස් නැති වුණාම බලෙන්ම ඩිවෝස් වුණා. අන්තිමට මට ඉතිරි වුණේ මේ දරු පැටියා විතරයි. මං පොඩි ෂොප් එකක වැඩ කරලා තාත්ති මගේ පොඩි පුතයී ජීවත් කරනවා. ඔයා නම් ඔයාගේ හීනෙට ගිහින්.මට සතුටුයි රුචිර ඒකට....... ගොඩක් පරක්කු වුණා රුචිර මං යන්නම්."

"සකූ.........ඉන්න ........"
"ඇයී රුචිර ...?"
රුචිර සකුණිගේ අතින් ඇදලා අරං පපුවට තුරුල් කර ගත්තා.
"සකු..... මෙහෙම හැමදාමත් ඉන්න. ඔයා ඔය ඉන්න තත්වේ මට ප්‍රශ්නයක් නෙමෙයි. plzzzz ඔයා හෙව්වේ මං වගේ කෙනෙක් කිව්වා නේද... දැන් මං ඉන්නවා ඔයා ලග..... ඉන්නවා නේද මාත් එක්ක ම්ම්ම්...."

"රුචිර ඔය ඇත්තමද .... හීනයක්ද මේ රුචිර ....."

"හීනයක් නෙමෙයි රත්තරන් .... "

"ඔයාට ගොඩක් පිං රුචිර..."

"පින් එපා ඔය මුණේ හැමදාමත් හිනාව විතරක් තිබුණොත් ඇති. මේ දරු පැටියත් දැන් මගේ. ඔයත් මගේ. ආදරෙයි සකු"

රුචිර එයාගේ ප්‍රථම හාදුව සකුණිගේ දෙතොල් අතර රැදෙව්වා........
______________________________
ආදරේ කියන්නේ හිමිකර ගැනීමම නෙමෙයි.ආදරේ කියන්නේ පරිත්‍යාගයක්. ආදරේට ආදරේ කරන්න.කවදමහරි ඔයාට සත්‍ය ආදරය මුණගැසේවී.එතකල් ඉන්න. තෙරුවන් සරණයි.

By - පූර්ණී අචලා

මේ කතාව ඇත්ත කතාවක් ඇසුරින් ලියන්නෙ මගෙ යෙහෙලියකට සිදු උන සිදුවීමක් පාදක කර ගෙනයි.ඒ වගේම මේක මගෙ පලවෙනි කතාව .

ඒ 2010 අගෝස්තු මාසේ..ජනනිගෙ බලාපොරොත්තුව උනේ campus යන්න..ඒ නිසයි කෙල්ල ගොඩක් බලාපොරොත්තු ඇතුව a/l කරේ.
Bio කරපු නිසා කෙල්ලගෙ හිතේ පොඩි දෙගෙඩියාවක් තිබුනා..ඒත් කෙල්ල දැනං හිටිය කෙල්ලට කොහොම හරි campus යන්න පුලුවන් වෙයි කියල..a/l විභාගෙත් අහවර කරල ගෙදර ඉන්න දවස් ටිකේ කෙල්ලට ගොඩක් කම්මැලි හිතුන..මේ නිසා කෙල්ලගෙ යාලුවෙක් ජනනිට fb account එකක් හදල දුන්න..

අම්මෝ ඉතින් මුලු පාසල් කාලෙම ඉගෙනුමට විතරක් වැය කරපු ජනනිට මේක හරිම අමුතුම ජාතියෙ එකක් උනා..කෙල්ල දැන් හැම වෙලේම එෆ් බී එකේමයි..කෙල්ලට ෆෝන් එකක් නොතිබුනත් පරන ෆෝන් එකකට යංතන් බැටරි කෑල්ලක් සෙට් කරං තමයි කෙල්ල මේ එෆ් බී එන්නෙ..

ඔහොම කාලෙ ගෙවුනත් කෙල්ල කාත් එක්ක වත් චැට් කරන්න ගියෙ නැහැ. පවුලේ එකම ලමය උන ජනනිට ගෙදරින් උනත් කිසිම දෙයක් ගැන බලපෑමක් තිබුනෙ නැහැ..ඔහොම කාලෙ ගෙවෙද්දි දවසක් කෙනෙක් ජනනිට msg එකක් දාල තියනව කෙල්ල දැක්ක..ඒ රනුක කියල කොල්ලෙක්ගෙන්..

රනුක- hiiiii

කෙල්ලට එක පාර අදහ ගන්න බැරි උනා.."කවුද බොලේ මේ,,,බලමු account ekata ගිහිල්ල.."
මෙහෙම හිතපු කෙල්ල ටක් ගාල account එක search කරා.."" Ranuka chirath perera."".
"Works at global hotels colombo... former chef at global hotels""
කෙල්ලට පුදුම හිතුන..මෙතුවක් කල් ඉගෙනුමටම විතරක් හිත යොමුකරපු කෙල්ලට මේ කොල්ල ගැන පොඩි පැහැදීමක් ඇති උනා.කොල්ලත් ලස්සනයි.අහිංසක පාටයි. Fb wall එක පුරාම බුදු බණ..ජීවිතේ ගැන ධනාත්මක කරුනු..කෙල්ලගෙ හිත ගොඩක් පැහැදුනා කොල්ල share කරල තියෙන දේවල් ගැන.
""ගොඩක් හොද කෙනෙක් වගේ."".කෙල්ල තනියම හිතුව
ඔන්න ඔහේ ඕන එකක් කියල කෙල්ල reply කරා..

ජනනි-hi
රනුක-hw are u??
ජනනි-good.u??
රනුක-fine..where are u from????
ජනනි-:-)
රනුක- kk this is my number cl me if u can
077777223
ජනනි-k bye.

කෙල්ලට පුදුම සතුටක් දැනුනෙ..ජීවිතේ පලවෙනි වතාවට කෙල්ලට කොල්ලෙක් මේ විදිහට number එකක් දුන්නෙ..කෙල්ල එක පයින්ම number එක ෆෝන් එකට save කර ගත්ත.ඒත් කෙල්ලට කොල්ල දීපු number එකට කතා කරන්න තරං හිත හයිය කර ගන්න ටිකක් අමාරු උනා. මොකද මේ කෙල්ල කොල්ලෙක් එක්ක කතා කරන්න හදන පලවෙනි වතාව නිසා..
------------------------------------------------------------------
අදුර වැටෙනවත් එක්කම කෙල්ල කොල්ලට කෝල් කරන්න කියල ෆෝන් එක අතට ගත්ත.."කෝල් කරනවද msg එකක් දානවද.. " කෙල්ල කල්පනා කරන්න පටන් ගත්ත..කොහොමින් කිහොම හරි කෙල්ල miss කෝල් එකක් ගහල නිකං හිටිය .තත්පරයක් ගියෙ නැහැ මෙන්න msg එකක් එනව.
"" hi mama balan hitiya oya cl karanakan" කෙල්ලගෙ මූන මලක් වගේ උනා..මොනව කියන්නද කියල හිතා ගන්න බැරුව කෙල්ල වරුවක් හිත හිතා ඉදල මෙහෙම යැව්ව..
"Hmm ehemada..""
රනුක-ithin ithin oyage wisthara monawada??
මෙහෙම පටන් ගත්තු දෙන්නගෙ යාලු කම දින සති මාස ගෙවිල යද්දි ගොඩාක් ලං උනා..කෙල්ලට කොල්ලව නැතුවම බැරි උනා..කොයි වෙලෙත් cl msg කරන නිසා කෙල්ලත් හිතුව කොල්ලටත් එයාව නැතුවම බැරි බව.

කොල්ල කෙල්ලට කිව්ව විදිහට එයා එතන ඉන්න ලොකු chef කෙනෙක්.ගොඩක් වෙලාවට කොල්ලට වැඩ වැටෙන්නෙ රෑට..උදේ පටන් ගන්න shift එක ඉවර වෙන්නෙ පහුවදා පාන්දර 2.30 ට..කෙල්ල හැම දාම කොල්ලගෙ shift එක ඉවර වෙනකන් මග බලාගෙන ඉන්නව. කොල්ල shift එක ඉවර වෙලා ආව ගමන් කරන්නෙත් කෙල්ලත් එක්ක කතා කරන එක..දෙන්න එලි වෙනකං කතා කරල නිදා ගන්නකොට එලියත් වැටිල..එහෙමම කොල්ල ගෙදර යනව.ඊට පස්සෙ ආපහු දවසක් නිවාඩු..
මේ විදිහට දවස් ගත වෙනකොට දෙන්න ගොඩක් සමීප උනා..ගොඩක් දේවල් කතා කරා..ගෙවල් වල තොරතුරු,,ජීවිතේ ගැන මේ වගේ ගොඩක් දේවල් කතා කරා..කොල්ල කෙල්ලට ජීවිතේ ගැන ගොඩක් කරුනු කියල දුන්න..ජීවිතෙ අනිත්‍ය බව. රූපය පෙනුම සල්ලි මේ දේවක් තාවකාලික බව..මේ වගේ ගොඩක් දේවල් කෙල්ලට කියා දුන්න.මේ වෙනකොට කෙල්ල ගොඩක් කොල්ල ගැන පැහැදිලා හිටියෙ.
කෙල්ලගෙ අම්මටත් කෙල්ලගෙ මේ වෙනස ගැන ඉව වැටිල තිබුනෙ..එත් මේ ගැන අහන්න ගියෙ නැහැ..මේ අතරෙ දවසක්..

රනුක- මොකද කරන්නෙ ඔයා.හ්ම්ම් මට නං හෙට නිවාඩු..

ජනනි- මුකුත් නෑ අනේ ඉතිං..results එනකන් මං ඉතින් මොනව කරන්නද..

රනුක-මට ඔයාව හම්බෙන්න ඕනෙ නංගි

ජනනි-ඒ මොකටද අයියේ..

රනුක-නිකං...කතා කරන්න..

ජනනි-ඉතින් කතා කරන්න නං ෆෝන් එකෙනුත් පුලුවන්නෙ මැට්ටො..

රනුක-හරි හරි එහෙනං නිකං ඉන්න..කෙලින්ම බැහැ කිව්ව නං ඉවරයිනෙ..

ජනනි- හරි හරි මම එන්නං අනේ..ඒත් අයියෙ ඔයා මාව දැක්කට පස්සෙ ..ඔයාට මාව එපා වෙයිද දන්නැහැ..

රනුක-ඒ මොකද??

ජනනි- නිකං අනේ.මම දන්නව අයියෙ ඔයා අනිත් අයට වඩා වෙනස් කෙනෙක කියල .හ්ම්ම් මම එන්නං හෙට.

රනුක-හරි එහෙනං 10 වෙද්දි මම එනව negombo stand එකට..ඔයා ඇවිත් ඉන්න.

ජනනි- හරි අයියේ
--------------------------------------------------------------උදේ පාන්දරම නැගිටපු කෙල්ල බුදුන්ට මල් පහන් තියක වැදල..ඉක්මනට ලැහැස්ති වෙන්න ගත්ත.කෙල්ලට හිතා ගන්න බැහැ මොකක් අදින්නද කියල..අල්මාරියෙ තිබුන ලස්සනම චාම්ම ගවුම ඇද ගත්තු කෙල්ල මූණ පුරා පවුඩර් ගා ගෙන කන්නාඩියෙන් බලන් හිටියෙ ගොඩක් සන්තෝසෙන්.ඒ මොකද
කෙල්ලගෙ හිතේ කොල්ල ගැන ලොකු ආදරයක් ඇති වෙලා තිබුනෙ මේ වෙනකොටත්..එත් ඒක කියා ගන්න බැරුව කෙල්ල හිටියෙ ගොඩක් හේතු තිබුන නිසයි.ඒ හැම දේටම මේක හොදම අවස්තාව කියල කෙල්ලගෙ හිත කිව්ව.

"'අම්මේ මම දසුනිලගෙ දිහා යනව පොත් වගයක් ඉල්ල ගන්න"" මෙහෙම කියපු කෙල්ල ගෙදරින් පිට වෙන්න කලින් අම්මටත් වැදල අම්මගෙ මූන දිහා හරියට නොබලම පිටත්ව යන ගමන ගැන අම්මට සැක හිතුනත් අම්ම වචනයක්වත් ඒ ගැන කිව්වෙ නම් නෑ.
-------------------------------------------------------------
කියපු විදිහටම හරියටම 10 වෙද්දි කොල්ල bus stand එකේ කෙලවරක bike එකත් නතර කරං ඇවිල්ල බලන් ඉන්නව කෙල්ල එයි කියල..කෙල්ල කොල්ලව දැකපු ගමන් කෙල්ලට කොල්ලව අදුර ගන්න එච්චර වෙලා ගියෙ නැහැ.කෙල්ලට ඒ වෙලේ පුදුම ආදරයක් ඇති උනා.කෙල්ල ලගට එනවත් එක්කම කොල්ල කෙල්ල දිහා බලං හිටියෙ අසරනයෙක් දිහා බලං ඉන්නව වගේ. කොල්ල හොදටම බය වෙලා ඉන්නෙ කියල කෙල්ලට කොල්ලගෙ මූන බලපු ගමන්ම තේරුනා.

කොල්ල ඉදගෙන හිටපු bike එකෙන් නැගිටල ඇවිත් මෙහෙම කියාගෙන කියාගෙන ගියා.,,.

"" නංගි ඔයාව හමු වීම සතුටක් මට..හදිසියෙම අම්ම cl කරා නංගි මට ගෙදර යන්න වෙනව..මම ගෙදර ගිහිං cl කරන්නංකො හොදද..පරිස්සමට යන්න ඔයා.."""මෙහෙම කියපු කොල්ල වේගෙන් ඈතට ගියා.කෙල්ල කොල්ල නොපෙනී යනකන්ම ඒ දිහා බලං උන්නා.

දෙවියනේ මොකද්ද මේ උනේ..කෙල්ලට හිතා ගන්න බැරුව ගියා..
කෙල්ල හිතුව කොල්ල ගොඩක් හොද නිහතමානී අවංක කෙනෙක් කියල..කොල්ල කෙල්ලට ගොඩක් බුදු බණින් ජීවිතේ ගැන කියල දීල තිබුන.මේ හැම දේම කෙල්ලට මතක් උනා..
කෙල්ල කවදාවත් හිතුවෙ නැහැ මෙච්චර හොද කෙනෙක් කෙල්ලව දැක්කට පස්සෙ මෙහෙම හැසිරෙයි කියල..

එහෙම කරන්න හේතු නං දාහක් තිබුන..මොකද කෙල්ලගෙ ඇස් දෙකම වපරයි..කෙල්ලගෙ දකුණු කකුල කොරයි.නමුත් කෙල්ල හිතුවෙ නැහැ කොල්ල මෙහෙම හැසිරෙයි කියල.

කෙල්ල තේරුං ගත්ත හිතට පෙම් කරන මිනිස්සු රූපෙට පෙම් කරන්නෙ හිත අමතක කරල කියල . කෙල්ලගෙ ඇස් වලින් කදුලු බිංදු කඩන් වැටෙනකොට කෙල්ලව කොල්ල block කරල තිබුන..කොල්ලගෙ number එකත් ආපහු කෙල්ල වෙනුවෙන් ක්‍රියා විරහිත වෙලා තිබුන.. (නිමි)
(( නදී ))

#අතරමං_උන_සිතක්

මම ශේනාල්. හැමෝම වගේ ආදරෙට මට කිව්වේ ශේන් කියලා. ඉස්කෝලේ නිතරම වගේ දඟ වැඩ කරලා හැමෝගෙන්ම බැනුම් ඇහුවත් ඉගෙනීම් කටයුතු වලින් නම් මං ගොඩක් දක්ෂතා පෙන්නුවා. ඒ කාලෙදි සම වයසේ යහළුවොන්ට ආදර උන්මාදයක් තිබුණට මට එහෙම තිබුණෙම නෑ. මට ඕනේ උනේම යාලුවෝ එක්ක සතුටින් විනෝදෙන් සැහැල්ලුවෙන් ඉන්න. ඔහොම හිටිය මම සාමාන්‍ය පෙළ විභාගයත් කරා. එතනින් පස්සේ මං ඉංග්‍රීසි පාඨමාලාවක් හදාරන්න ගත්තේ ගෙදර නිකංම ඉන්න කම්මැලිකමටයි.

මං එක්ක ඒ පාඨමාලාව කරන්න ගමේම හිටිය මගේ යාලුවෙකුයි අක්කලා දෙන්නෙකුයි හිටියා. අපි හතර දෙනාම පංති ගියේ ආවේ එකටමයි. ඒ එක අක්කා කෙනෙක් මට ගොඩක් ළං උනා. බස් එකේ ශීට් එකේ අපි දෙන්නා එකට ඉදගෙන ආවේ ගියේ. එයා මට මගේම අක්කා වගේ. හිතේ කිසිම කහටක් මට එයා ගැන තිබුණෙම නෑ. මං එක්ක පංති යද්දි ඒ අක්කගේ කලින් love afair එක ගැන මට ගොඩක් විස්තර කිව්වා. ඒක මඟදි නැවතිලා එයා හිතින් ගොඩක් වැටිලයි හිටියේ ඒ වෙද්දි. මං ඒ අක්කගේ හිත පුළුවන් විදිහට හැදුවා. කවදාවත් කිසිම කෙනෙක්ට ආදරේ නොකරපු මට ආදරේ කියන්නේ මොකක්ද කියලාවත් නොතේරුනාට ඒ අක්කාගේ ළඟම ඉදන් දුක අමතක කරවන්න පුළුවන් උනා. ඔය අතරෙදි තමයි අපි එක්කම පංති ගියපු මගේ යාලුවා ඒ අක්කාගෙන් ආදරේ ඉල්ලුවේ. මට මතකයි එදා අපේ පංතියේ තිබුණ ලොකු අරලියා ගහ යටදි මං එයා එක්ක කතා කර කර ඉද්දිම මගේ යාළුවා ධනුෂ්ක ඌ ඇවිත් ඒ අක්කට ආදරෙයි කිව්වා. ඒ වෙලාවේ මගේ ඔලුවේ ඉදන් කකුල් දෙක ළඟට යනකල්ම අකුණක් ගැහුවා වගේ උනා. ඒත් ඒ ඇයි කියලා අදටවත් මට හිතාගන්න බෑ මොකද ඒ වෙද්දිත් එයා මගේම අක්කා කියලා විතරයි මං හිතුවේ. එදා ඒ අක්කා ධනුෂ්කට අකමැති කියලා එතනින් මාවත් ඇදගෙනම බස් හෝල්ට් එකට ආවා.

" මොකද මෝඩයෝ බලන් හිටියේ "

" ඒ කිව්වේ අක්කේ "

" වෙන කොල්ලෙක් මගෙන් ආදරේ ඉල්ලනකල් තමුසේ එතන ගල් ගිලලා වගේ බලන් හිටියේ මොකද "

" ඉතිං අක්කේ මං වෙන මොකක්ද කරන්න ඕනේ "

" දැන් කරන්න ඕනේ දේ මංද කියන්න ඕනේ අහ් ඇයි තමුසේ මට ආදරේ නැද්ද "

" මොනවද අක්කේ ඔයා මේ අහන්නේ ඇයි එහෙම අහන්නේ ඔයා මට මගේ අක්කා වගේ "

" අක්කා වගේ උනාට මං අක්කා නෙවෙයිනේ ඔයාගේ, හිතලා බලලා උත්තරයක් දෙනවා මං තමුසෙට ආදරෙයි "

එදා ඒ අක්කා මට එහෙම කියලා ආව බස් එක කොහෙටද යන්නේ කියලාවත් නොබලාම අත දාලා බස් එකට නැග්ගා. උනේ මොකක්ද කියලාවත් තේරුම් ගන්න බැරිව මං කල්පනා කර කර එතැනම හිටියා. එදා මං ගෙදර ඇවිත් වොශ් එකක් එහෙම දාගෙන ඇදට ඇවිත් ෆෝන් එක අතට ගද්දි මැසේජ් වගයක් ඇවිත් තිබුණා. " madu akki " ඔව් ඒ එයාගෙන් ඇවිත් තිබුණ මැසේජ්. මං පස්සේ ඒ මැසේජ් බලන්න ගත්තා.

" sry mage malli patto hitha riduna nam mn adarei oyata ekai sara kare "

" mage malliyo adarei mn oyata godak ane mn ekka tharaha wennepa hodada heta clz enna bs "

එදා එයා මගේ ෆෝන් එකට මැසේජ් කරලා තිබුණා. වෙනදා පංති ගිහින් ඇවිත් රෑ 11 හෝ 12 වෙනකල් එයයි මමයි ඔහේ එක එක දේවල් මැසේජ් කරත් එදා එයා වගේම මමත් නිහඬ පිළිවෙත් රැක්කා. පහුවදා මං පංති ගියා. වෙනදා වගේම අපි ගොඩක් ළඟින් හිටියා. එයා මට ආදරෙයි කියලා නිතරම කිව්වත් මගේ හිතේ එයා ගැන එහෙම අදහසක් තිබුණෙම නෑ. මං එයාට නිතරම කිව්වා ඔයා මට මගේම අක්කි වගේ කියලා.

දින සති ගෙව්නා ගාණක් නැතුවම ඒ ගෙවුන ගොඩක් වෙලාවට එයයි මමයි මැසේජ් කරා. එයා නිතරම මගෙන් ආදරේ ඉල්ලද්දි මං කිව්වෙම ඔයා මට අක්කා කෙනෙක් විතරයි කියලා. ඒත් එයා මට මැසේජ් එකක්වත් නොදැම්මම මගේ හිත ඇතුලෙන් රිදෙන්න ගත්ත වාර අනන්තයි. එයාගෙන් මැසේජ් නැති වෙද්දි මං කොහොම හරිම මැසේජ් කරලා කතාවට අල්ලගත්තා. එයත් එහෙමයි. අපිට අපි නැතුවම බැරි තරම් ගොඩක් ළං උනා. ඒත් ඒ වෙද්දිත් මං එයාට ආදරෙයි කියලා තිබුණේ නෑ. හිතේ කොනක ආදරයක් වගේ අමුතුම අමුතු හැඟීමක් මොදු වෙද්දි එයා මට වඩා අවුරුදු 2ක්ම වැඩිමල් අක්කා කෙනෙක්නේ කියලා හිතලා ඒ හැඟීම ඒ ආදරේ යටපත් කරන්න මට සිද්ද උනේ එහෙම ආදරේකට පැවැත්මක් තියේවි කියන විශ්වාසය මට නොතිබුණ නිසයි.

අපි දවසක් පංති ඇරිලා එද්දි එයා මට එයාගේ අත අල්ලන්න කිව්වා. කවදාවත් අමුතු හැඟීමකින් කෙල්ලෙක්ගේ අතක්වත් අල්ලලා නැති මට එයා එහෙම කිව්වම ආසාවක් ආවා. එදා පංති ඇරිලා ගෙවල් ළඟට එනකල්ම බස් එකේ මං එයාගේ අත තදට අල්ලගෙන ආවා. කවදාවත් නැති විදිහට හැඟීම් සමුදායක් මගේ හදවතේ ගලන්න ගද්දි මං දවස් දෙක තුනකට පස්සේ එයාට ආදරෙයි කිව්වා. එන හැම ප්‍රශ්නෙකටම එකටම මූණ දෙමු කියලා එදා අපි දෙන්නට දෙන්නා දිව්‍රලා පොරොන්දු දුන්නා. හැමදාමත් එක්කෙනෙක් වෙලා මේ ජීවිතේ මියැදෙනකල්ම එකට ඉන්නවා කියලා එදා මමත් එයත් හිතාගත්තා.

අපි මුලින්ම ගියේ ගාලු කොටුවේ ඇවිදින්න. එදා තමයි අපි අපේ ලෝකේ තනි උන පළවෙනි දවස. එදා මට මගේ අක්කිගෙන් පළවෙනි හාදුව ලැබුණා. කවදාවත්ම කිසිම කෙනෙක්ට ආදරේ නොකරපු මට එයා දුන්න ආදරේ කියලා නිම කරන්න බෑ. එයා මං ගැන ගොඩක් හොයලා බැලුවා නිතරම වගේ.

ඔය අතරෙදි තමයි සාමාන්‍ය පෙළ ප්‍රථිපල ඇවිත් මං ආයෙමත් ඉස්කෝලේ ගියේ. අපේ පාඨමාලාව ඉවර උනත් එයාගෙයි මගෙයි ආදර කතාව වෙනදා වගේම තිබුණා. උසස්පෙළ විභාගෙන් පස්සේ සරසවි වරම් ලැබුණ මගේ මදූ අක්කි මගෙන් ඒ ගැන ඇහුවා. යන්නද එපාද කියලා. මං දෙපාරක් නොහිතා එයාට හා කිව්වේ ඉගෙනගෙන එයා හොද තැනක ඉන්නවා බලන්න මං ආස උන නිසා. එයා campus ගියාට පස්සේ මට ලැබෙන හැම සතයක්ම මං එයාට වියදම් කරා. මට ඒ තරම් සල්ලි තිබුණේ නෑ තමයි ඒත් ලැබුණේ රුපියලද මං ඒ රුපියලත් එයා වෙනුවෙන්ම වියදම් කරා. මට ඕනේ උනේ මේ ලෝකේ ඉන්න හොඳම කොල්ලා මං වෙන්නයි. ඔව් එයා ඒක නිතරම මට කියනවා බලන්නයි. අපි එහෙම අවුරුදු 2ක් ආදරේ කරා. එයාට මාවත් මට එයාවත් නැතුවම බැරි උනා. ඒත් කාලෙත් එක්ක එයා ටික ටික මාව මඟාරින්න ගත්තා. මට ඒ වෙනස දැනුනම එයාගෙන් ඒ ගැන ඇහුවත් එයා මට මොකුත් කිව්වේ නෑ. නිතරම එයා මට කිව්වේ මගේ ආදරේ අඩුවක් දැනෙනවා කියලා. මං එයාට කොච්චර ආදරේ කරත් එයා කිව්වේ මං වෙනස් වෙලා කියලා. ඒත් මං දන්නවා මං පුංචිම පුංචි වෙනසක්වත් කරේ නෑ එයාට. පස්සේ පස්සේ එයා මගෙන් ටික ටික ඈත් වෙද්දි මං බොන්න පුරුදු උනේ මටත් නොදැනීමයි. ඉස්කෝලෙන් අවුට් උනාට පස්සේ මං බීච් හොටෙල් එකක වැඩට ගියා. ඒ වැඩට ගිහිනුත් මට ලැබෙන පඩිය හැම සතයක්ම මං වියදම් කරේ මදූට. එයාට ඕනේ ඕනේ හැමදේම මං මට පුළුවන් විදිහට අරන් දුන්නා. එයා එක්ක මං කවදාවත් එහෙ මෙහෙ ඇවිදින්න ගියේ නෑ. මොකද එයාව ආරක්ෂා කරන්න මං මටම පොරොන්දු දීලා තිබුණ නිසා. මං නිතරම වගේ එයා ගැන හොයලා බැලුවා. එයා අමතර පංති වලට ගියාමත් එක එක පාඨමාලා වලට ඒ වගේම campus එකේ නිවාඩු වලට ගෙදර එද්දිත් මං එයාව එක්ක එන්න ගියා. ගෙදරට පරිස්සමට ගෙනත් ඇරලුවා. ඒ හැමදේම මං කරේ එයාට ගොඩාක් ආදරේ නිසා. මුලින් මුලින් එයා මගෙන් ආදරේ ඉල්ලලා පස්සෙන් ආවත් පස්සේ පස්සේ මං එයාට ගොඩක් ආදරේ කරපු නිසාම මං එයාගේ පස්සෙන් ආදරේ හිඟමන් යැද්දා. පුංචි පුංචි දේවල් ලොකු කරගෙන එයා ලොකු ලොකු රංඩු මවද්දි මං එයාට වැඳ වැඳ රිද්දන්නෙපා කිව්වා. මං ඒ වෙද්දිත් පිස්සෙක් වගේ එයාට ගොඩක් ආදරේ කරා. එයා ඒත් මගේ දුකක්වත් ඒ වෙද්දි ගණන් ගත්තේ නම් නෑ. මං හිතුවේ එයාට වෙන කෙනෙක් ඇති කියලයි. මං එයාගෙන් ඒ ගැන අහන්න අහන්නම එයා කිව්වේ එහෙම කෙනෙක් නෑ කියලාමයි.

2017/01/01 එදා එයා මට කෝල් කරා. මං එදා වැඩ දවසක්. එයා මට කෝල් කරලා කිව්වා පානදුරේ පංතියක් ඒක 5 වෙද්දි ඉවරයි එයාව ගන්න එන්න කියලා. එදා මං බිස්ගෙන් නිවාඩුවක් ඉල්ලුවම එයා දෙන්න බෑ කිව්වා. කාලෙකින් මට මදූ ආදරෙන් කතා කරලා එන්න කිව්වේ. ඒත් එදාටත් මට යන්න වෙන්නේ නෑ. මං ඒක එයාට කෝල් කරලා කිව්වම එයා ෆෝන් එක තරහෙන් විසන්ධි කරා. මොන දේටත් වඩා මට මදූව වටින නිසා එදා මම මගේ රස්සාවටත් ඕනේ එකක් උනාදෙන් කියලා හොරෙන් පැනලා පානදුරේ ආවා.

ඒ ඇවිත් හවස 5 වෙනකල්ම මං එතැන ඉදලා මදූට මැසේජ් එකක් දාලා මං ඇවිත් ඉන්නේ කිව්වා. එතකොට එයා මට එවලා තිබුණ රිප්ලයි එක තමයි අද මං ගෙදර යන්නේ නෑ බෝඩිමට යනවා ඔයා ගෙදර යන්න කියලා. ඒ මැසේජ් එක දැක්කම මට ගොඩක් කේන්ති ගියා. මොකද මං මගේ රස්සාවත් දමලා ගහලා ආවේ එයා නිසයි. පස්සේ මං එයාට කෝල් එකක් අරන් බැන්නා ආර තරහා නිසාම ගොඩක් සැරෙන්.

" ඔහොම ඉදපන් මං බෝඩිම ළඟට එන්නම් "

" එපා මල්ලි බබෝ ඉන්න මං එන්නම් "

එහෙම කියලා විනාඩි ගාණකින් එයා මං හිටිය තැනට ආවා. ඒ මං අඳුරන කොල්ලෙක් එක්ක බයික් එකක. මදූව එහෙම වෙන පිරිමියෙක් එක්ක දකිද්දි මට ගොඩක් දුක හිතුණා. ඒ මදිවට මගේ ළඟට ඇවිත්ම ඒ කොල්ලා මට කිව්වේ මදූ එක්ක එයාට ආදර සම්බන්ධයක් තියෙනවා කියලා. එදා මදූ මගේ අතින් අල්ලලා මගේ ළඟ වැඳ වැටිලා මාව ඕනේ කිව්වත් මට තේරුමක් තිබුණේ නෑ මොකක්ද මේ වෙන්නේ කියලා. එදා එයා මාව අල්ලද්දි මං එයාව ඈතට තල්ලු කරා. මාව පොඩ්ඩක්වත් අල්ලන්න දෙන්නවත් මට එදා හිතක් තිබුණේ නෑ.

" මල්ලි බබෝ මට සමාවෙන්න ඒත් මට ඔයාව ඕනේ. දැන් රෑවෙලානේ ඒ නිසා මං මේ අයියා එක්ක ගෙදර යනවා ඔයත් ගෙදර යන්න. "

එදා එයා මට එහෙම කියලා එතනින් ගියේ ඒ කොල්ලගේ බයික් එකේමයි. මට එයාව තේරුම් ගන්න බැරිව ගොඩක් අසරණ උනා. මාවත් ඕනේ නම් ඇයි ඒ කොල්ලා එක්ක එහෙම ගියේ. එතකොට ඇත්තටම එයාට ඕනේ එයාවමද??? ඒත් එතකොට ඒ කොල්ලා ඉද්දිම එයා මාවම ඕනේ කියලා මගේ ළඟ වැඳ වැටුනේ එතකොට එයාට ඕනේ මාවමද??? දෙලොවක් අතර මං තනි උනේ මට මොකුත් හිතාගන්න බැරිම තැනයි.

මං රෑ 11 විතර වෙනකල් ටවුන් එකේ ඇවිද්දා. ඇඩුවා. ටවුන් එකේ තියෙන පුංචි පංසලකට ගිහින් බුදු සාධුට මගේ දුක මං කිව්වා. ගෙදර යන්න වෙලා නැති නිසාම මං ආයෙමත් හොටෙල් එකට ආවා. මගේ වාසනාවකටද අවාසනාවකටද මංදා බොසා මාව රස්සාවෙන් අයින් කරේ නම් නෑ.

පහුවදා උදේම මදූ ආවා මාව හම්බවෙන්න. එයා මගේ ළඟ ගොඩක් ඇඩුවා. එයා ඒ කොල්ලා එක්ක ඇවිදින්න ගියපුවා බීච් ගානේ ෆිල්ම් හෝල් ගානේ ගියපුවා මට එයා කිව්වා. මාව බදාගෙන එයා ඇඬුවා ගොඩක්. මගෙන් සමාව ඉල්ලුවා. මං එයාට සමාව දුන්නා. එයාව බදාගෙන මමත් ගොඩක් ඇඬුවා. මොකද ඒ වෙද්දිත් මොන දෙයක් උනත් මගේ හිතේ එයා ගැන තිබුණේ කියාගන්න බැරිම තරම් උන ආදරයක් කැක්කුමක් සෙනෙහසක්. අපි එදා දෙන්නට දෙන්නා සමාව දීලා ආයෙමත් ආදරෙන් ඉන්න පොරොන්දු උනේ. අපි ගොඩක් ආදරෙන් හිටියා වෙනදා වගේම.

ඔහොම ඉද්දි තමයි දවසක් මට මදූ යාලුවෙලා හිටිය කොල්ලගෙන් කෝල් එකක් ආවේ. එදා ඒ කොල්ලා මට ගොඩක් දේවල් කිව්වා. එයාලගේ ආදරේ පටන් ගත්ත හැටි එයාලා එහෙ මෙහෙ ගියපුවා හොටෙල් ගානේ ගියපුවා බීච් ගානේ ෆිල්ම් හෝල් ගානේ ගියපුවා මට එයා කිව්වා. මදූ මට ළං නොවුන තරමටම මට එයා නොකිව්ව තරමටම ගොඩක් දෙවල් එයා මට කිව්වා. ඒ වචන දරාගන්න තරම්වත් හයියක් නැති තරම්ම මං ගොඩක් දුර්වලයෙක් උනා. මං මටම රිද්දගන්න පුරුදු උනා. මට මගේ හිත පාලනය කරගන්නම බැරි උනා ඒ කොල්ලා කිව්ව ඒ වචන මට නිතරම වගේ මතක් උනා.

මට නිතරම මං රිද්දගත්තා. මං මගේ අත කපා ගත්තා. මගේ ලේ මං වැක්කෙරුවා එයාට තිබුණ ආදරේ නිසාම මං පිස්සෙක් වගේ උනා. ගංජා සුරුට්ටුවට වගේම එක එක සැර බීම ජාති වලට මං පුරුදු උනේ නොදැනුවත්වමයි. මං ගොඩක් මගේ හදවතින් විදෙව්වා. එයා කැම්පස් එකෙන් අවුට් උනේ ඔය අතරෙදියි.

දැන් එයා ලංකා බැංකුවේ වැඩ කරනවා. අදටත් මං එයාට කරපු ආදරේ නිසාම බේබද්දෙක් වෙලා ජීවිතේ හිටිය තැනමයි. හිතේ තියෙන ආදරේ වැඩි නිසාමද කොහෙදෝ මට ඒ ගෙව්න ගත කරපු ජීවිතෙන් මිදෙන්න බැරුව ගොඩක් වේදනා විඳිනවා. එයා අද සතුටින් ඇති. මගේ ආදරේ ඉල්ල ඉල්ලා පස්සෙන් ඇවිත් මාව පිස්සෙක් කරලා අද එයා ගොඩක් සතුටින් ඇති. ඒත් දවසක මමත් නැඟිටීවී මේ හිත කවදාකම හරි මට හදාගන්න පුළුවන් උන දවසක මමත් ජීවිතේ ලොකු තැනකට යනවා. ඔව් එක පාරටම බිඳුණු මගේ හිත හදාගන්න බැරි උනත් යම් දවසක මට හදාගන්න පුළුවන් වේවි. මං මැරෙන්නේ නෑ ජීවිතේ ඉස්සරහට යනවා. කවදාකම හරි මදු අක්කේ ඔයාට මගේ ආදරේ මතක් උනොත් එදාට ඔයාගේ දරුවොන්ටවත් කියලා දෙන්න අවංකවම එක හිතකට ආදරේ කරන්න.

.........................................................

ජීවිතේ හැමදාමත් ළඟ තියාගන්න බැරි නම් මොන ප්‍රශ්නයක් ආවත් එයාව හැර වෙන කෙනෙක් හීනෙකින්වත් පතන්න තරම් ඔබේ හිත පහත් නම් එපා තව කෙනෙක්ගෙන් ආදරේ ඉල්ලන්නවත්. ඔබට සතුටක් වේවි එක එක්කෙනාව රවටන එක. එක එක්කෙනාව මුලා කරන එක ඔබට වින්දනයක් වේවි. ඒත් යම් දවසක ඔබගේ රැවටීම තුළින්ම ඒ කෙනා ජීවිතේ දිනාවි. ඔබ දවසක අනුන්ට කපන්නට යන වලේ ඔබම ඇඳ වැටී වේදනා විඳීවි. ජීවිතේම කරගන්න එකම එක ආදරණීය හදවතක් ඔබට සෑම අතින්ම ගැළපෙන.

...........................................................

කාලෙකින් කතාවක් ලිව්වේ හොදද නරකද කමෙන්ට් කරන්න යාලුවනේ...

මම චතූ හෙට්ටිආරච්චි ( chathu hettiarachchi )©

#මන්දාරම්_සෙවනැලි

"මොකක්ද තමුසෙට වෙලා තියෙන්නෙ...??ආ...මූත් එක්ක තමුසෙට තියන ගණු දෙනුව මොකක්ද...?"
මන්දාර තමන් ඉදිරියේ හිටපු නෙතුමිගෙ අතක් තදින් අල්ලන ගමන් ඇහුවෙ...
"ඌයි..."
"ප්ලීස් මන්දාර පිරිමියෙක් නේද..?අනික තමන් ආදරේ කරන කෙල්ලට ඔහොම රිද්දන්නෙ...?"
හමීඩ් පැවසුවේ නෙතුමිගෙ ඇස් වල කඳුලු දැකලා.
මන්දාර නෙතුමිගෙ අත අතෑරලා හමීඩ්ගෙ කොලර් එකෙන් අල්ලා ගත්තා..
"පල පර තම්බියා යන්න.තෝ මගෙ ගෑනි එක්ක අවලමේ යන ගමන් මට එනවද ඒකි අල්ලන හැටි උගන්නන්න.."
"අනේ මන්දාර ප්ලීස් හමීඩ්ව අතාරින්න...එයා මේ මොකටවත් නෑ..අපේ ප්රශ්න අපි විසදා ගමු.."
"නෙතුමි ඔයාලා වෙන ඕනි වෙලාවක ඔයාලගෙ ප්රශ්න විසදා ගන්න.ඒත් අද උදේ ඔයාව ගෙදරින් ගත්තෙ මම.අම්මලට වග කියන්න ඕනි මම .ඒක නිසා මම ඔයාව ගෙදරා බාර දුන්නට පස්සෙ ඕනි දෙයක් විසදා ගන්න.දැන් කාර් එකට නගින්න."
"හමීඩ්...මම එන්නම්...ඔයා යන්න..."
"නෙතුමි මම කියපු දේ කරනවා..නගිනවා කාර් එකට.."
නෙතුමි නිහඩවම කාර් එකට නැග්ගෙ හමීඩ් එක්ක උදේ ගෙදරින් ආපු නිසා.මොන ප්රශ්නයක් ඇති උනත් අන්තිමට ගෙදරට වැරදි කාරයා වෙන්නෙ හමීඩ් ..ඒක නිසා එහෙම වෙන්න දෙන්න බෑ..
"උබ කොහොමද එහෙම කියන්නෙ.උබට තියන අයිතිය මොකක්ද..??"
මන්දාර හමීඩ් කාර් එකට නගින්න හදනකොට දොර අල්ලා ගත්ත මන්දාර කෑ ගැහුවා.
"දැනටනම් අයිතියක් නෑ තමයි මස්සිනා..ඒත් බලමු...උබ ඔය නටන විදිහට මට අයිතියක් හදා ගන්න පුලුවන් වෙයි...මට නෙමෙයි...ඕනි එකෙක්ට..."
හමීඩ් කියද්දි නෙතුමිට කෑ ගැස්සුනා..
"හමීඩ්!!!"
හමීඩ් වේගෙන් කාර් එක ඉස්සරහට ගත්තෙ මන්දාර පුපුරමින් බලා ඉද්දි..
"සොරි නෙතුමි..මම එහෙම දෙයක් හිතලා කියුවෙ නෑ..ඒත් ඌට තේරුම් ගන්න ඕනි උගෙ අඩුපාඩුව තියන හිඩසින් ඕනි කෙනෙක්ට රින්ගන්න පුලුවන් කියලා."
................
මන්දාර නෙතුමි කියන්නෙ අවුරුදු හයක ප්රේම කතාවක්..
මන්දාරට නෙතුමි මුණ ගැහුනෙ කැම්පස් එකේදි.ගොඩක් සමාජශීලි වෙච්ඝ නෙතුමි ඕනිම කෙල්ලෙක් කොල්ලෙක් එක්ක බේදයක් නැතුව හිනා උනා .කතා කලා..
මන්දාර කියන්නෙ ගොඩක් ගුප්ත ගතිගුණ තීබ්බ කොල්ලෙක්.කවදාවත් කවුරුත් මන්දාරගෙ හිතේ තිබ්බ දේ හරියට දැන ගත්තෙ නෑ..මන්දාර කියන්නෙ එකක් හිතේ තියන් මූණෙන් තව දෙයක් පෙන්නන ගමන් කටින් තව දෙයක් කියන කොල්ලෙක්.
ඒක නිසා කැම්පස් එකේ වැඩි යාලුවො ප්රමාණයක් මන්දාරට හිටියෙ නෑ..
මන්දාරට නෙතුමි ගැන ආදරයක් ඇති උනේ දැකපු දවසෙමයි.හැබැයි ඒක හැමෝටම රහසක් උනා..
මන්දාර නෙතුමිට අනිත් කොල්ලො ලන් වෙද්දි විහිලු කරද්දි හිතින් අනන්තවත් දුක් උනා..වෛර කලා...
"අඩෝ බස්සා..තෝ මොකෝ අපේ කාජල්ව ගිලිනව වගේ බලා ඉන්නෙ..?"
බස්සා කියන්නෙ මන්දාරගෙ කාඩ් එක වෙනකොට නෙතුමිට කාඩ් එක වැදුනෙ කාජල් කියලා.ඒ නෙතුමිගෙ ෆෝන් සුදු ස්ක්රීන් එකේ තිබුනෙ කාජල්ගෙ ෆොටෝ එකක් නිසා.
කොල්ලො අහද්දි මන්දාර හිනා උනා විතරයි..කොහොම කොහොම හරි මන්දාර නෙතුමිට කැමති කියලා කොල්ලො කෙල්ලො අතර ප්රසිද්ධ වෙද්දි නෙතුමි ගියා මන්දාර මුණ ගැහෙන්න.
"මොනාද මේ ළමයි කියන්නෙ..?"
"මොකක් ද?"
"ඔයා මට කැමති කියලා.."
මන්දාර ඔළුව දෙපැත්තට වැනුවා..ඔව් කියන්න වගේ..නෙතුමි ආපු හිනාව තද කර ගත්තෙ මේ කොල්ලාට ඒක කියන්නවත් හයියක් නැති බව හිතමින්..
"ඒ කියන්නෙ..?"
"එයාලා කියන එක ඇත්ත.මම ඔයාට කැමති..."
"ඉතින් මට කියුවෙ නැත්තෙ..?"
"නිකන්...ඔයා අකමැති වෙයි කියලා හිතුනා.."
නෙතුමිට ආයිත් හිනා ගියා...
හැමදාම ඕනි ප්රශ්නෙට පිළිතුර තමන්ගෙ හිතින්ම හදාගෙන එයාගෙ මතයට ජීවත් වෙන එක මන්දාරගෙ හැටි..
මේ ගුප්ත බව ඇරුනම මන්දාරගෙ කියන්න වරදක් තිබ්බෙ නෑ..බොන , කෙල්ලො පස්සෙ යන වැරදි කරන කොල්ලො අස්සෙ මන්දාර කියන්නෙ පිරිසිදු චරිතයක්...මන්දාර හැන්ඩ්සම් කොල්ලෙක්...
"මම කැමති කියුවොත්...?"
නෙතුමි අහද්දි මන්දාර පුදුම වෙලා බැලුවා..ඒ පටන් ගත්ත ආදරකතාව අද වෙනකොට සම්පූර්ණයෙන් දෙදරලා ගිහින්..
......................
නෙතුමි කියන්නෙ විවෘත කෙල්ලෙක්.එයා එයාගෙ හිතට එන හැම හැඟීමක්ම මන්දාරට කියුවා..
නෙතුමි මන්දාරට ගොඩක් ආදරේ කලා..මන්දාරත් එහෙමයි.
ඒත් මන්දාර "මම ඔයාට ගොඩක් ආදරෙයි"
කියලා කියන වචනෙ කියනකම් නෙතුමිට බලා ඉන්න ඕනි උනා..සමහර වෙලාවට නෙතුමිට ඒක මන්දාරගෙන් අහන්න ඕනි උනා..
"මන්දූ..."
"ම්ම්ම්.."
"ඔයා මට ආදරේද..?"
"ම්ම්ම්"
"අනේ එහෙනම් දවසට එක ඔආරක් හරිබෙහෙම කියන්නකො..මම ආසයි ඔයා එහෙම කියනවා අහන්න.."
..........
"මන්දූ..."
"බ්ලැකා, සින්දු, ගෙම්බා, තඩී, ලයිකා, බතලි.. උන් ඔක්කොම මේ සතිය අග ට්රිප් එකක් යනවලු..."
"හා...කොහෙද..?
"නුවර එළි..."
"අහ්...හොදයිනෙ.."
"අපි දෙන්නත් යමු..."
"ආ..හා..යමු.."
නෙතුමිට ගොඩක් සතුටු හිතුනා..නෙතුමි හිතුවෙ ට්රිප් එක ගැන කියපු ගමන් මන්දාර යමු කියයි කියලා ..ඒත් කොහොම හරි ක්මති කියුවනෙ..
""මොකෝ මේ මූණ එල්ලන් ."
"මොකක්ද ඔය ඇදන් ඇවිත් ඉන්නෙ..අත් කොට.."
ඒක අම්මා මහලා එවලා තිබ්බ අත්කොට දිගම තිග කුරුතා බ්ලව්ස් එකක්.හැමෝම කියුවෙ ඒක නෙතුමිට ලස්සනයි කියල..නෙතුමි ආපු වෙලේ ඉදන් බලන් උන්නෙ මන්දාර ලස්සනයි කියනකම්.ඒත් මන්දාර කියුවෙ වෙන දෙයක්.
"අනේ මන්දු ඔයා මට කියලා නෑනෙ අත් කොට අදින්න එපා කියලා..හරි ඊලගට කොහේ හරි නැවැත්තුවම මම චේන්ජ් කරන්නම්.."
නෙතුමි වීදුරුවෙන් පිටත ඇස් රැන්දුවෙ හිතේ ඇති වෙච්ච දුකට...අනිත් අය සින්දු කියද්දි හිනා කෙද්දි ඒ දෙන්නා ලෝක දෙකක තනි උනා..
"මන්දු...මීට පස්සෙ ඔයා ක්මති අකමැති දේවල් මට කියන්න.මම දන්නෙ නෑනෙ..හිතේ තියන් ඉන්න එපා.."
නෙතුමි කියුවෙ දුකින්.
කට්ටියම ෆ්රෙගරි පාර්ක් එකට ගියාම කොල්ලො කෙල්ලො දිවුව්ර් ස්පීඩ් බෝට්ටු පදින්න.නෙතුමිට හරි ආසා හිතුනා ස්පීඩ් බෝට් එකේ යන්න..
"මන්.."
"නෙතූ ඔයා ඉන්න..මම ලයිකා එක්ක අර බෝට්ටුව පදින්න යනවා.."
නෙතුමි කතා කරන්නත් කලින් මන්දාර යාළුවෙක් එක්ක ගියා..අනිත් කෙල්ලො තමන්ගෙ කොල්ලා එක්ක ස්පීට් බොඉට්ටු පදිනකොට නෙතුමි ආසාවෙන් බලන් හිටියෙ මන්දාර එනකම්..ඒකෙ තමන්ගෙ බොඉයි ෆ්රෙන්ඩ් එක්ක ඇරෙන්න යන්න බෑනෙ.ඉස්සරහා ඉන්න කෙනාව බදාගෙන අල්ලා ගන්නත් ඕනිනෙ..
වතුරෙන් තෙමිලා මන්දාර ඇවිත් ලගින් වාඩි වෙද්දි නෙතුමි හිනා වෙලා බලන් උන්නෙ මන්දාරට බෝට්ටු පදිමු කියන්න.
"මන්දු මටත් ආසයි අර බෝට්ටු පදින්න.."
"අයියෝ ආයිනම් බෑ නෙතූ ..මට මහන්සි.."
නෙතුමිගෙ ඇස් වල කඳුලු පිරුනත් ඒවා හැමෝටම හොරෙන් පිහිදා ගත්තා..
"කාජල් මම ආයිත් යනවා එනවද..?"
ලයිකා ඇහුවෙ නෙතුමි කියපු දේ ඇහිලා.මන්දාර ඔරවනවා දැක්කම නෙතුමි අදහස අතැරියා.
"දැන් බෑ ලයිකා සීතලයි ගොඩක්.."
නෙතුමි කියුවෙ හිත දුකින් පිරෙද්දි..
...........................
කකවදාවත් මන්දාර නෙතුමිගෙ කැමැත්ත ඇහුවෙ නෑ..එයාට හිතෙන විදිහටයි වැඩ කලේ..
"හැපි බර්ත්ඩේ නෙතූ..."
මන්දාර ප්රසෙන්ට් එකක් නෙතූගෙ අතේ තියද්දි කොල්ලො කෙල්ලො ඒ වටේ වට උනා..
"කාජල් ඕක ඇරපන්කො..."
"අම්මා...ෆ්රොක් එකක්...මාරයි කොල්ලො ඈ.."
ඒත් නෙතුමිගෙ හිත ගොඩක් රිදිලා තිබුනෙ..
"මොකෝ බස්සො තෝ දන්නෙ නැද්ද කාජල් කොළ පාටට කැමති නෑ කියලා.."
සශා අහද්දි නෙතුමිට බැලුනෙ සශා දිහා මගෙ යාලුවො දන්න දේවල්වත් මන්දාර දන්නෙ නෑනෙ..
"ආ...මම ඒක දන්නෙ නෑනෙ .?"
මන්දාර ගොත ගැහුවා..
"දැන ගන්න තෝ අහන්න එපෑ..බස්සා නොදකින් ..කෙල්ල ආසා පාටවත් දන්නෙ නැද්ද..?"
යාලුවො ඉස්සරහා මන්දාර නෝන්ඩි වෙනවට නෙතුමි කැමති උනේ නෑ..
"ඒ ඉස්සර කොළ පාටට අකමැති ..දැන් ආසයි.."
නෙතුමි කියද්දි කොල්ලො කෙල්ලො නෙතුමි දිහා බැලුවෙ සතෙක් දිහා බලනවා වගේ මොකද නෙතුමි කොළ පාට ලේන්සුවක්වත් පාවිච්චි කරන්නෙ නෑ කියලා උන් දන්නවා.
.............
"නෙතූ මම බයික් එකක් ගන්නවා...."
"මන්දූ...තද රතු...ලස්සනයි...හෙලෝ..හෙලෝ..."
"ආ...නෑ නෙතූ මම ආවෙ අපෙ පුන්චිගෙ දුවත් එක්ක..ඒකි නිල් පාට ගන්න කියුවා මම ගත්තා.."
"අරගෙන ඉවර වෙලාද එච්චර සුභ ආරංචියක් මට කියන්නෙ මන්දු.."
නෙතුමි ෆෝන් එක කට් කලේ දුකින්.
....................
කැම්පස් අවුට් වෙලා නෙතුමි බෑන්ක් එකකට බැදෙද්දි මන්දාර ලීස් කම්පැණි එකකට බැඳුනා.
"මන්දූ අද චමාලිගෙ බර්ත්ඩේ එක යමුද..මට තනියම යන්න බෑ.."
"ඔයා දන්නවනෙ මට ඔය පාර්ටි ඇලජික් කියලා..ඔයා තනියම යන්න.මට බෑ.."
"එහෙනම් මාත් නොගිහින් ඉන්නවා.."
"කැමැත්තක්.."
....................
මේ අතර මේ සම්බන්දය ගැන ගෙවල් වලිනුත් දැන ගත්තා.ගෙවල් වලින් අකමැත්ට්බක් තිබුනෙ නෑ.
"මන්දූ ෆොටෝ එකක් ගමුකො...මගෙ ෆ්රොෆයිල් පික්චර් එකට දාන්න.."
"හ්ම්ම් හ්ම්ම්.."
"අනේ ඔච්චර දුරින් ඉන්නෙ ලගට එන්නකො...කෝ මගෙ කරට උඩින් අත දා ගන්න..."
"අනේ මන්දු ඒක කැතයි..පොඩ්ඩක් බෙල්ල මගෙ පැත්තට ඇල කරලා හිනා වෙන්නකො..."
"අයියෝ මම බලෙන් ගන්නවා වගේ නෙ...හිනා වෙනවකො මැට්ටො.."
මේ නෙතූ මට ඔය විකාර දිරවන්නෙ නෑ කියලා තමුසෙ දන්නවනෙ...සෙල්ෆි මොන මගුලක්ද...මට වද දෙන්න එපා..
"ඔයාට වද නොදී කාට වද දෙන්නද මන්දු.."
නෙතුමි අහන දේට උත්තර දෙන්න මන්දාර ලග හිටියෙ නෑ..
................
මේ විදිහට ටිකෙන් ටික නෙතුමි මන්දාරගෙන් දුරස් වෙන්න ගත්තෙ මන්දාරගෙ ගුප්ත බවත් ආත්මාර්ථය නිසාත් ඒ වගේම නෙතුමිගෙ ආශාවන් කැමැත්ත බලාපොරොත්තු හැම දේම මන්දාරගෙ සිතුවිලි වටල යට වූ නිසා.කොයිම මොහොතකවත් නෙතුමිගෙ පැත්තෙන් හිතලා තීරණයක් ගන්න මන්දාර උනනදු උනේ නෑ..
හැම දේම තමන්ට ඕනි විදිහට සිදු වීම පමණයි ඔහුට අවශ්ය උනේ..
හැමදාම මෙහෙම සිද්ද වෙනකොට නෙතුමිට තමන්ගෙ ජීවිතේ එපා උනා.හැමදාමත් මෙහෙම නොසලකා හරිද්දි නෙතුමි තනිවෙන්න පුරුදු උනා..කිසිම දෙයක් මන්දාරගෙන් බලාපොරොත්තු නොවන්න පුරුදු උනා...මන්දාර කියන්නෙ නෙතුමිගෙ ජීවිතෙව්ට නාමික චරිතයක් උනා...
මන්දාර ජොබ් එකත් එක්ක තවත් කාර්යබහුල උනා.නෙතුමි ගැන හොයන එක තවත් අඩු උනා..නෙතුමිගේ ඕන එපාකම් අඩුම තරමෙ බර්ත්ඩේ එකට විශ් එක ආවෙත් උදේ වෙලා පැය කීපයක් ගියාට පස්සෙ.
......... හමිඩ් කියන්නෙ නෙතුමිගෙ බෑන්ක් එකේ වැඩ කරන කෙනෙක් ...මුස්ලිම් තරුණයෙක් උනත් හොද තේරුම් ගැනීමක් තිබුන කෙනෙක්.මන්දාර නිසා නෙතුමි දුක් විදින බව දැනන් උන්නත් ඒ ගැන අහන්න නොගියෙ ඒක තමන්ට අදාල නොවන නිසා.
බෑන්ක් එකේ මැනේජර් විශ්රාම යන නිසා උත්සවයක් සංවිධානය කරන්න පැවරිලා තිබුනෙ හමිඩ් ට සහා නෙතුමිට ..ඒ වැඩකට මේ දෙන්නා අද එකට එළියට ආවෙ.නිවාඩු දවසක් නිසා හමිඩ් ගෙදරට ගිහින් නෙතුමිගෙ අම්මලගෙන් අවසර අරන් නෙතුමි එක්කන් ආවෙ.
අහම්බෙන් තමයි මන්දාර මේ දෙන්නව දැක්කෙ...
මන්දාරට දැනිලා තිබ්බෙ නෙතුමි දැන් තමන්ට ඉස්සර වගේ කරදර කරන්නෙ නෑ කියලා.ඔව් ඇත්තටම මන්දාරගෙ අවදානය වෙනුවෙන් මන්දාරට කරදර කරන එක නෙතුමි නවත්තලා තිබුනෙ .
මන්දාර හිතුවෙ මේ දෙන්නා අතර සම්බන්දය ක් තියනවා කියලා.
නෙතුමිව ගෙදරට බස්සවලා හමීඩ් එන්න හදදිම මන්දාරගෙ බයික් එක හදද්දිම මිදුලෙ නතර උනා.
"ආ...මේ ඉන්නෙ...අම්මලා තාත්තලා දැන ගන්න එකත් හොදයි...මෙන්න ඔයාලගෙ දූ පොඩ්ඩ මාව අතෑරලා මේ තම්බියා එක්ක යාලු වෙලා ..."
"පුතා කට පරිස්සම් කරන් කතා කරන්න..."
"තව මොනා පරිස්සම් කරන්නද...මේ සම්බන්දෙ අදින් ඉවරයි.."
මන්දාර ගියෙ එහෙම කියලා..නෙතුමිට අමුතුවෙන් දුකක් දැනුනෙ නෑ..මන්දාරගෙ වෙනස්කම් නොසලකා හැරීම නිසා නෙතුමි ඇති වෙන්න දුක් විදලා තිබුනෙ..
"අනේ දුවේ..."
"කමක් නෑ තාත්තෙ...එයා අද වචනවලින් කියුවට මාව අතෑරලා දාලාගොඩක් කල්...මා ග්ණ හොයලා බැලුවෙ මම කැමති අකමැති දේ ගැන...එයා දන්නෙ නෑ...වෙන්න තියන හොඳම දේ අද උනා.."
"මට සමාවෙන්න හමීඩ් .එයා කාටවත් ගරු කරන්න දන්නෙ නෑ...ආගම ජාතිය වෙනස් උනාට ඔයාට එයාට වඩා හොද ගතිගුන තියනවා.."
"ඒකට මොකෝ නෙතුමි..මම යනවා....මම එනකම් වයිෆ් බලාගෙන ඇති ..ඩොක්ටර් ලගට යන්න..."
""බුදු සරණයි" .."
නෙතුමි සුසුමක් හෙලලා ගෙට ගියා..
.......................
ආදරේ කියන්නෙ ගැඹුරු දෙයක්.හැබැයි ඒ ගැඹුරු බව ලැබෙන්නෙ සියුම් පුන්චි දේවල් වලින්.
ආදරේදි අවදානය අත්යවශ්ය දෙයක්.කෙනෙක් අනෙකාගෙ අවදානය ගොඩක් බලාපොරොත්තු වෙනවා.තමන් ආදරේ කරන කෙනා කැමති දේ අකමැති දේ , බලාපොරොත්තු වන පුන්චි පුන්චි දේවල්...ඒවට අවදානය දෙන්න.
සමහර විට ඔයා අකමැති වෙන්න පුළුවන්...ඒත් එයා ක්මතිනෙ..ඒක නොගැලපෙන දෙයක්නම් ආදරෙන් තේරුම් කරන්න.කතාබහා කරන්න.
විශේෂයෙන්ම එකිනෙකා අතර අදහස් හුවමාරුව ඉතාම වැදගත් .කතා කරන්න.අනිත් කෙනා කියන දේට සවන් දෙන්න.තමන්ගෙ දේවල් එයාට කියන්න පුරුදු වෙන්න එකක් හිතේ තියන් තව දෙයක් කියන්න එපා .දෙන්නම දුක් විදිනව.
අනිත් කෙනාගෙ අදහස් වලට ගරු කරන්න.ඔයා කාර්යබහුල ඇති...මහන්සි ඇති .ඒ දේවල් එයා තේරුම් ගනීවි .ඔයාට නිදහස් වෙලාවට ඒ වෙලාවෙ වටිනාකමට ඔයා එයාට දෙනවනම්.
ඔයාලගෙ ආදර ලෝකෙ කපොළු හදා ගන්න එපා..බාහිර ලෝකේ ඒ හිස්තැන් පුරවන්න බලන් ගොඩක් අය ඇති..ඒකට ඉඩ තියන්න එපා..
ලොකු ලොකු තෑගි සල්ලි වලින් කරන්න බැරි ගොඩක් දේ මේ කියපූ
අවදානය
කතා කිරීම
සවන් දීම
අනෙකාගෙ අදහස් වලට ගරු කිරීම
ඔයාගෙ වටිනා කාලයෙන් එයාට පොඩි වෙලාවක් හරි වෙන් කිරීම
වගේ දේවල් වලින් කරන්න පුලුවන් වෙයි.
හැමදාම ආදරෙන් අහින්සා.
(උපුටා_ගැනීමකි)

💕💕💕💕 කෙටි කතාවක්... 💕💕💕💕

🔴 ඔය වඳ පිදිච්ච ගස් ටික ඔක්කොම කපලා දාපන් සුමනා.. මුළු බංගලාවම මූසල පාටයි.. කොහෙද ඉතින් ගෙදර මහ එකී වඳ වුණාම වත්තේ මල් පැලේකවත් මලක් එයිද.. අවුරුදු හතක් ගිහිල්ලත් දරුවෙක් වඳන්න බැරි නම් ඉතින්.. අනේ හපොයි.. මේවා බලන්න මාත් ඉන්නවනේ...

වෙනදා වගේම තිසරුගේ අම්මා මට උදේ පාන්දරම දෙස් දෙවොල් තියන්න පටන් ගත්තේ උඩු මහලේ ඉන්න මාව වත්ත පහළදී දැකපු නිසා වෙන්නැති. මගේ පපුව පිච්චිලා ගියා. මං වෙනදා වගේම ඇස් වල කඳුළු පුරවන් නිදන කාමරේට ගියා.

💘 තිසරු.. ඔයා අද කලින් එනවනේ.. අපි බෙහෙත් ගන්න යමු..
💘 මෙත්මා.. තව මොන බෙහෙත්ද.. අවුරුදු පහක් තිස්සෙම බෙහෙත් බිව්වා කියලා වැඩක් වුණාද.. නැහැනේ.. මට පාඩුවේ වද නොදී ඉන්නවා.. රස්සාවට යන්න දෙන්නෙත් නැහැ උදේ පාන්දරම කෑ ගහනවා..
💘 ඇයි මහත්තයෝ ඔයත් මට බයින්නේ.. මාව දැන් එපා වෙලාද.. අපි ⁣අද යන්නේ ඔයාට බෙහෙත් ගන්න..
💘මොන විකාරයක්ද.. මට බෙහෙත් ගන්න මං වඳ මිනිහෙක්ද.. අපේ පවුලේ හැමෝටම ළමයි ඉන්නවා.. කොච්චර අවුරුදු ගාණක් ආදරේ කරලා කසාඳ බැන්දත් වැඩක් නැහැ ඒ ආදරේ රැක ගන්න නම් දරුවෙක් ඕනි..

තිසරු මටත් බැනලා තරහෙන් ගියා. මං තිසරු යන දිහා උඩු මහලේ ඉඳන් බලන් හිටියා. අනේ දෙවියනේ ඇයි මටම මේ වගේ නස්පැත්තියක් වුණේ. තිසරුගේ ඇස්, ඒ තොල්, ඒ මූණ තියෙන පැටියෙක් මගේ බඩට එන්නැති හැටි කියලා මං කුස අල්ලගෙන හීල්ලුවා. සල්ලි කප්පරක් තිබ්බත් වැඩක් නැහැ දරු සෙ⁣නහස නැත්තම්. මං කඳුළු පිහිදාගෙන කාමරේට ආවා. මං බැලුවේ මට ආපු කෝල් එකට.

📲 ලොකු අක්කේ.. අද එනවා නේද.. මං චැනල් එක දැම්මා ස්පෙෂලිස්ට් සර්ජන්ට් කෙනෙක්ටම.. අයියව පෙන්නමු..
📲 වැඩක් නැහැ නංගී.. තිසරු කැමති නැහැ.. අපි අතෑරලා දාමු ඕක..
📲 එහෙම කියලා පුළුවන්ද.. අක්කා දන්නවනේ තිසරු අයියගේ අම්මගේ කටේ සද්දේ.. ඔයාට වඳ ගෑණි කියලම බයිනවා.. ඔයා කොහොමද මේවා ඉවසන්නේ..
📲 තිසරු කියන්නේ මගේ පණ ටික.. මං ඉවසනවා..
📲 කවදාහරි අයියටත් අක්කව එපා වුණොත්..
📲 මොනදේ වුණත් තිසරු මට ආදරෙයි.. එයාට මාව එපා වුණොත් මං මැරිලා යනවා..
📲 හ්ම්ම්.. අනේ මන්දා අක්කේ..

**************************************

එදින රාත්‍රීයේ.

මං අද තිසරු කැමතිම කෑම හදලා මේසෙට ඇරියා. අම්මයි තිසරුයි ඇවිත් කෑම මේසේ වාඩි වෙලා කෑම බෙදා ගත්තා.

🔴 පුතා..
🔴 අම්මේ..
🔴 මාත් ආසයි මැරෙන්න කලින් දරුවෙක් බලන්න.. අපි එපා කියද්දී ආදරෙයි කියලා කර ගහ ගත්තා.. ඒක කමක් නැහැ කියමු.. ඒත් වඳ ගෑණියෙක්.. දැන් අවුරුදු හතක්ම බැලුවනේ.. දැන් කරන්න තියෙන්නේ මේ කසාදේ කටු ගාලා දාලා වෙන කෙල්ලෙක් බඳින එක..

තිසරුගේ අම්මා එහෙම කියද්දී මං කෑම මේසෙන් නැගිට්ටා නෙමෙයි නැඟිටුණා. මං මොකුත් නොකියම හැඬූ කඳුලින්ම නිදන කාමරේට දුවගෙන ඇවිත් ඇඳට වැටුණා. දන්නෙම නැතිව ගොඩක් වෙලාම අඬ අඬ ඉඳලා මට නින්ද ගිහින්. මං ඇහැරුනේ මගේ කුසට දැනුණු සීතල ස්පර්ශයට.

💘 මෙත්මා..
💘 අනේ මගේ මහත්තයෝ..

මං තිසරුගේ රළු පිරිමි පපුවට තුරුල් වෙලා ගොඩක් වෙලා ඇඬුවා. තිසරු මාව තුරුල් කරගෙන මගේ පිට පිරිමැද්දා.

💘 අම්මා කියන ඒවා ගණන් ගන්න එපා මෙත්මා..
💘 මං දැන් අවුරුදු පහක්ම ඉවසනවා මහත්තයෝ.. අම්මා බැන්නට කමක් නැහැ.. මහත්තයත් මාව මඟ අරිද්දි මට දරා ගන්න බැහැ..
💘 හිතලා කරන්නේ නැහැ මෙත්මා.. ඒත් මට දරු පැටියෙක් ඕනි..
💘 අපි දරුවෙක් අරන් හදාගමු..

මං එහෙම කිව්වම තිසරු විදුලියක් වැදුණා වගේ නැගිට්ටා. මගේ කොණ්ඩෙන් අල්ල ගත්තා.

💘 උඹට පිස්සුද.. මායාදුන්න පරම්පරාවේ ලේ නැති එකෙක්⁣ට මේ බූදලේ දෙන්න.. ඊට වඩා හොඳයි..
💘 මොකද්ද මහත්තයෝ...

මං ඇස් වල කඳුළු පුරවන් ඇහුවා.

💘 වෙන ගෑණියෙක්ව බැඳලා ළමයෙක්ව හදා ගන්නවා..

තිසරු අහක බලාගෙන කියද්දී මගේ පපුව පිච්චිලා ගියා. මං ඇඳෙන් නැගි⁣ටලා තිසරුගේ දෙපා ළඟ වැඳ වැටුණා.

💘 අනේ මගේ රත්තරනේ.. මාව අතාරින්න එපා.. මාව මැරිලා යයි.. මං කියනවට අපි බෙහෙත් ගන්න යමු.. මහත්තයත් බෙහෙත් ගමු.. තව අවුරුද්දක් බලමු..
💘 හැමදාම ඕක කියන්නේ.. මට දැන් මේ ජීවිතේ තිත්ත වෙලා.. මං බෙහෙත් ගන්න මං වඳ එකෙක්ද කියපන් ගෑණියේ..

තිසරු වියරුවෙන් වගේ මගේ කොණ්ඩේන් අල්ලන් කෑ ගහලා මාව තල්ලු කරපු පාරට මාව ඇඳ විට්ටමේ වැදිලා නළල ගල් වුණා. තිසරු දොර හයියෙන් වහගෙන තරහෙන් පුපුරමින් කාමරෙන් එළියට ගියා.

***********************************

සතියකට පසු..

අම්මගේ බැනුම් එන්න එන්න වැඩි වුණා. තිසරුට බල කරා පවිත්‍රා කසාඳ බදින්න කියලා. තිසරු කියන්නෙත් මනුස්සයෙක්. අම්මගෙයි මගෙයි වචන වලට මැදි වෙලා එක තැනක ඉඳන් තනියම දුක් විඳිනවා. කවදාවත් නැතිව තිසරු බොන්න ගත්තා. මං තිසරුව දන්නේ දැන් අවුරුදු දහයක ඉඳන් තිසරු මට පණ වගේ ආදරෙන් හිටියේ. දරුවෙක් නැති හින්දද මන්දා තිසරු දැන් මට ආදරේ නැහැ. තිසරුට මාව එපා වෙලා. පපුව පැලෙන්න තරම් වේදනාවක් ආවා. තිසරු කොහොමත් මේ පාර අම්මා කියන දේ අහයි. මොකද අම්මගේ අකමැත්තෙන් මාව කසාඳ බැදපු නිසා තමා දැන් මෙහෙම දෙයක් වුණේ කියලා තිසරුගේ හිත කියනවා ඇති. තිසරු එදා ගෙදරින් ගියාට පස්සේ තාම ගෙදර ආවේ නැහැ. ඒ මං නිසානේ. තිසරුට පවිත්‍රාව බඳින්න තියෙන එකම බාධාව මං වෙන්නැති කියලා මට හිතිලා මං තිසරුට කෝල් කරා.

💘 මහත්තයෝ.. ඇයි ගෙදර එන්නේ නැත්තේ..
💘 මොන ගෙදරද.. මගේ මුළු ජීවිතේම කාලකණ්ණි වුණා.. මං මැරිලවත් යන්නම්..
💘 එපා මහත්තයෝ.. ඔයා මගේ මුළු ජීවිතේම.. ඔයා ජීවත් වෙන්න.. මං මැරිලා යන්නම්..

මං අඬ අඬම කිව්වා.

💘 ඔව් ඔව්.. දෙන්නගෙන් එක්කෙනෙක් මැරුණම හරි.. වද නොදී ෆෝන් එක තියනවා මට වැඩ තියෙනවා...

තිසරු එහෙම කියලා කෝල් එක කට් කරා. මං අඬ අඬම කල්පනා කරේ මීට අවුරුදු හයකට කලින් තිසරු මං කෝල් කරාම කතා කරපු විදිය.

💘 මහත්තයෝ..
💘 කියන්න මැණික.. දැන්ද මාව මතක් වුණේ..
💘 අනේ මහත්තයෝ.. මං මේ ගාර්ඩ්න් එකේ මල් වලට වතුර දැම්මා..
💘 මාත් එක්ක දැන් කතා කරන්නෙත් මලක් තමා.. ආදරෙයි මැණික ගොඩක් උම්මාහ්..
💘 මාත් ආදරෙයි මහත්තයෝ.. කෝ දැන් වැඩ කරන්න.. මං තියන්නම්..
💘 ඔහොම ඉන්න.. මට වැඩ නැහැ.. මගේ කම්පැනි එක.. මං සී ඕ.. වැඩ නැහැ.. කෝ උම්මාහ් එකක් දෙන්න..

මට පරණ අතීතයයි දැන් වෙනසයි මතක් වුණා. ඔව් ඒ කියන්නේ අම්මට වගේම තිසරුටත් මාව එපා වෙලා. මං තවත් ඉන්න එකෙන් වෙන්නේ තිසරුගේ සැනසීම නැති වෙන එක. මං ඒ නිසා පොඩි ලියුමක් ලියලා තියලා තිසරු මට අරන් දීපු කන කර ආභරණ ගලවලා සුදු ඇඳුමක් ඇඳගෙන සාලෙට ආවා.

🔴 අම්මේ.. මං පන්සල් ගිහින් එන්නම්..

මං අම්මගේ දෙපා සිප ගෙන දෙපා වැන්දා.

🔴 නාවට කමක් නැහැ..

අම්මා එහෙම කියලා මං ගෙයින් එළියට ආපු ගමන් හයියෙන් දොර වැහුවා. මං පේන දුරින් තියෙන කළුතර බෝධියට පයින්ම ආවා. කළුතර බෝධියට අම්මයි තාත්තයි එක්ක ඇවිත් ඉන්න හුරතල් දරු පැටව් දැක්කම මගේ ඇස් වල කඳුළු අළුත් වුණා. මං හිතේ හැටියට බුදුන් වැඳලා මගේ රත්තරන් මහත්තයා තිසරුට කරදරයක් වෙන්න එපා කියලා ප්‍රාර්ථනා කරලා කළුතර පාලම ගාවට ඇවිත් කළු ගග දිහා බලාගෙන කල්පනා කරා. කළු ගඟේ වතුර අද හරිම නිසලයි. ගලා යන වතුර ධාරාව හරිම තැන්පත්. ඒත් මේ හැම තැනකම ලොකු දුකක් සැඟවිලා තියෙනවා. හරියට මගේ හිතේ වගේ. #ලේ_කිරි_කඳුලක්_නැතිව_මං_වඳ_ගෑණියෙක් කියලා හංවහඩු ගහපු සමාජය ගැන මට තියෙන්නේ දුකක් වගේම කලකිරිමක්. කළු ගඟේ වතුර තරමටම මං මේ අවුරුදු හත පුරාවට දරුවෙක් නැතිව අඬන්න ඇති. මගේ මතකෙට ආවේ මං ගෙදර ලියලා තියලා ආපු ලියුම.

ආදරණීය තිසරු,
මං ඔයාව දැනගෙන දැන් අවුරුදු දහයක් මහත්තයෝ. අම්මා තාත්තා නැති මං ඔයාට ආදරේ කරේ මගේ පණ වගේ. ඒත් දරුවෙක් නැති නිසා ඔයාට මාව එපා වුණා. දරුවෙක් අපිට නැත්තේ මගේ වරදින් නෙමෙයි රත්තරන්. ඒක ඔයාගේ අඩුපාඩුවක්. ඒකයි මං ඔයාට බෙහෙත් ගන්න යමු කිව්වේ. ඔයා ඒකට බැහැ කිව්වම මං ඒකයි කිව්වේ එහෙනම් දරුවෙක් අරන් හදා ගමු කියලා. ඒත් ඔයාට ඒ හැමදේටම වඩා ඔයගේ පරම්පරාව ලොකු වුණා. අඩුපාඩුවක් නැති වුණත් මං වඳ ගෑණියෙක් කියලා මුළු ලෝකෙම කෑ ගහද්දි මං අවුරුදු හතක් ඉවසුවා. ඒත් මහත්තයා මට වඳ ගෑණියෙක් , මැරිලා පලයන් කිව්වම මට තවත් ඉවසන්න බැහැ. මහත්තයට මතකද බඳින්න කලින් මහත්තයට වුණ ඇක්සිඩන්ට් එක. එදා තමා මේ හැමදේම වෙලා මහත්තයට දරුවවෙක් හදන්න බැහැ කියලා ඩොක්ටර් කිව්වේ. මං කසාඳ බඳින්න කලින් ඉඳන්ම දන්නවා මහත්තයට දරුවෙක් හදන්න බැහැ කියලා. ඒත් ආදරේ නිසාමයි මං මහත්තයගේ ඒ අඩුපාඩුව අමතක කරලා කසාඳ බැන්දේ. හැමදාම එක වගේ ආදරේ කරා. ඒත් මහත්තයටත් මං අන්තිමට වඳ ගෑණියෙක් වුණා. මේ වඳ ගෑණි මහත්තයා මේ ලියුම කියවද්දිත් මැරිලා. මහත්තයා සතුටින් ඉන්න.. මං හැමදාම ආදරෙයි.. මහත්තයා ලබන ආත්මෙදිත් මගේම වෙන්න.. බුදුසරණයි..
ආදරණීය,
මෙත්මා.

ලියුමේ ලියලා තිබ්බ හැම වචනයක්ම හිතේ දෝංකාර දෙද්දි මං කළුතර බෝධියේ කොත් කැරැල්ල දිහා බලලා වැඳලා මගේ මහත්තයා සතුටින් ඉන්න කියන ප්‍රාර්ථනාව හිතේ තියගෙනම කළු ගඟේ ගැඹුරු පතුලටම ගිලි ගියේ සතුටින්. මහත්තයගේ සතුටම ප්‍රාර්ථනා කරමින්.

- නිමි -

ලේ කිරි කඳුළු අවැසිය අපේ ආලයට
දරුපෙම බැඳ තබයි අපේ ජීවිත කුලගෙයට
හැදූ මව නැතිව වැදූ මව අගයන ලෝකයට
හැදූ මව වඳ වුණේ ඇයි මේ අකාලෙට

උදාරි ප්‍රේමරත්න 👸

*******************************************
පසුවදන
🔥 අද සමාජයේ මෙත්මලා, යසිරුලා කීයක් නම් ඇත්ද..
🔥 දරු සුරතල් බැලීමට වැදූ මවක්ම විය යුතුද..
🔥හැදූ මවට මේ සමාජයේ තැනක් නැතිද..

🔥🔥🔥වරද කාගෙද
🔴 තම ස්වාමියාට පණ වගේ ආදරේ කර ඔහුගේ අඩුපාඩු සඟවමින් ඔහු සමඟම සිටි ආදරණිය බිරිඳ මෙත්මගෙද...
🔴සැමියාගේ අඩුපාඩු සඟවමින් ජීවත් වන , වඳ ගෑණියෙක් යන අපවාදය ඉවසමින් සිටි අාදරණිය බිරිඳට පහර දුන් තිසරුගෙද...
🔴මුණුබුරෙක් බැලීම තම එක අරමුණ කරගෙන කරගෙන ජීවත් වන තිසරුගේ වියපත් මවගේද...

🔥🔥🔥 සිතන්නට යමක්...

by - udari premarathne

#supu

මේක මගේ ඇත්තම සිද්ධියක් සමහරවිට මේකත් මෙලෝ රහක් නැතිවෙන්න පුළුවන් කැමති නම් කියවන්න...

කතා ලියන අතරේ කිසිම අර්ථයක් නැති කතාවක් ලිව්වම ඒක පේජ් වලට දුන්නම ඇත්තටම ඒ පේජ් වල කතා කියයවව්වේ ගොඩක් කාන්තා පාර්ශ්වයේ අය ඒ නිසා බැනුම් කෝටියක් එක්ක පටං ගත්ත නොසිතු විරූ සාංසාරික බැඳිමක ආරම්භයක් සනිටුහන් වෙන මොහොතකට කාලය එළඹුනා...

මම FB Online ඉන්න ගමං ..........(නම රහසිගතයි) coonect with you කියලා Notification එකක් එනවා ඒ කියන්නේ මගේ friend list එකේ නැති කෙනෙක් නිසා Request මැසේජ් එකක් එනවා

"Hai Dear Can You Chat With me?"

මමත් ඒක Accept කරලා
"Yes Can, Why?" කියලා Reply කරා පස්සේ මගේ කතාවට බයින්න වගේ ඇවිත් එයා මගෙත් එක්ක හොඳින් කතා කරා ඇත්තටම ගොඩක් විස්තර කතා කරා ඇත්තටම එයා ඉඳලා තියෙන්නේ යාළුවෙක්ගේ Account එකකින් එවෙලේ Online ඉඳලා තියෙන්නේ කොහොමහරි පෞද්ගලික තොරතුරු පවා කතා කරලා තවත් අපි දෙන්නා සමීප වුනා පස්සේ ඡායාරූප පවා හුවමාරු කරගත්තා ඇත්තටම එයා අාදරයක් බලාපොරොත්තුවෙන් හිටපු කෙනෙක්... මට වඩා අවුරුද්දක් බාලයි එයා... එයා එක දවසක් කිව්වා නිකං විහිළුවට වගේ මට

"අයියා මට ඔහෙන් කෙනෙක් හොයලා දෙන්න"
කියලා... ඇත්තටම තනිකඩ ජීවිතයක් ගෙවපු මට මේක හොඳ අවස්ථාවක් කියලා හිතුනා ඇත්තටම අපි ගොඩාක් දේවල් කතා වුනා ඒ අතරේ එයා මගෙන් ඇහුවා...

"ඔයා බොනවද අයියා?"

ඒකට මගේ පිළිතුර වුනේ

"ඉස්සර බිව්වා නංගි දැං ඉතිම් යාළුවෝ හම්බුනොත් බොනවා"

කියන එක... එකපාරටම එයා කිව්වා

"කවදාවත් අායේ බොන්නේ නෑ කියලා මට පොරොන්දු වෙන්න"

කියන එක මට තවත එතකොට එයා ගැන සිතුවිලි පහල වෙන එක තව තව වැඩිවුනා වගේම මම පොරොන්දු වුනා... ටික දවසක් ගෙවුන තැන මම එයාට කිව්වා ඔයා හිතන විදිය කෙනෙක් මස ගාව ඉන්නවා යාළුවෙක් කියලම මම එයාට කිව්වා... එයත් කුතුහලයක් එක්ක දැනගන්න ආසාවෙන් හිටියා... දවස් දෙකක් විතර යන්න දීලා මම එයාට කියන්න යද්දී එයා විස්තර අහන්න පටං ගත්තා... මමත් දිගට හරහට විස්තර කිව්වා... අන්තිමටම එයා⁣ගේ ප්‍රශ්නය...

"කව්ද අනේ එයා මට බලන්න ඕනි"

කියලා කිව්වම මම මගේ සිතුවිලි ප්‍රකාශ කරා...

"මගේ යාළුවෝ හැමෝටම GF ලා ඉන්නවා මට විතරයි නැත්තේ වෙන කවුරුත් නෙවේ මේ මම...
මම ඔයාට ආදරය කරනවා නංගි..."

කියමින් මගේ ආදරය ප්‍රකාශ කරා...
එයාට එක පාර හිතාගන්න බැරි වුනා එයාට හිතන්න ඕන කිව්වා ඒකටත කාලය දීලා බලං ඉද්දි එයාට මාව බලන්න ආසාවත් තිබුනා මටත් එ් අාසාව එහෙමම තිබුනා මම ඇහුවා

"මම එන්නද? ඔයාව බලන්න"

එතකොට එයා කිව්වේ මෙහේ ආවොත් මම දන්න අය වැඩියි මම එන්නම් කියමින්... සිතූ පැතූ විදියටම එයා අාවා...
අපි කතා කරන්න අසල තිබුන පාක් එකට ගියා ඇති තරම් දෙන්නාගෙ හැඟිම් සිතුවිලි බෙදාගත්තා... මම කෙලින්ම එයාගෙන් ආදරය ඉල්ලුවා ඒත් හරි උත්තරයක් දුන්එනෑ හවස කියන්නම් Promise කියලා කිව්ව නිසා මම බල කරේත් නෑ... අනේ ඇත්තටම එයා හරිම අහිංසකයි... පොඩි දේටත් හරිම සංවේදී කෙනෙක් ඒත් මම ඇත්තටම සෙල්ලක්කාරයි කොල්ලෙක් වුනාම එහෙමනේ... එදා දවසත් ගෙවිලා එයා ගෙදර ගියා මමත් ආවා...

එයාගෙන් මැසේජ් එකක්...

"Hmm. Ammi ara msg dakala. Meeta passe phone tab denne na kiwwa aiya. Sry ayemsg kranna wenne na"

මම...

" Haiyoooo mawa baya krnwa oyaaa"

" Mata ledak hadannada yanne ane oyaaa"

එයා...

" Na na aththmai aiya. Oya ekka thyena affair eka nwaththnna kiwa. Mn na kiwwata piliganne na ne. Sry aiya"

මම...

" Aneeeee please mother promise aththada kiynna mata angath ekka mokakdo unaaa"

එයා...

" Ow aiya aththamai mn kiyanne"

මම...

" Mage hitha gassanna epa boru kiyddi tikak thathwikawa kiynna oya ada koheda giye kiyla ahnna epai parakuu une ai kyla ane please nangi oya promise unaa mata oya ooni nangi please mage hithatama awilla ohoma pissu katha kiynna epa mta oya ooni... Mother Promise kiynna"

එයා... එකපාරටම...

" I love you aiya"

මම ඇත්තටම පුදුම වුනා අළුත් ජීවිතයක් ලැබුණ නිසා...

" He he he mage pana math adarei godaaaaaaaaaaaaariyak ummmmmmmmmmmmmma"

එයා...

" Mth adarei matto. Mtath horen mge hitha horakam kala neda? Plz kwadawath dala yannepa aiya. Mn echcharamai oygen illanne."

එහෙම කතාව දිගටම ඇදිලා දෙන්නම සතුටින් ආපු මහන්සිය නිවාගෙන අාදරය විඳින්න ගත්තා...
ප්‍රශ්න ඉස්සරහට එනවා ඒවට එකටම මුහුණ දෙමු කියාගෙනම...
අනේ අාදරය ගෙවීගෙන යද්දී ප්‍රශ්න වැලක් ආවා ඒවට දෙන්නම දුක් වුනා... කොහොමහරි තව දවසක් එයා මාව බලන්න ඇවිත් ඒ ප්‍රශ්නනත් විසඳුනා...
ආදරය කරන මට ඇරෙන්න පිස්සියක් වගේ මගේ පිස්සි මට ඇරෙන්න වෙන කා එක්ක හැඟිම් බෙදාගන්නද? නේද?
කොහොමහරි ඒ ප්‍රශ්නත් විසඳිලා පොඩි ප්‍රශ්න වගෙයක් ආවා තව තව ඒවත් මගේ යාළුවත් යාළුවා කිව්වට සහෝදරයාත් මැදිහත වෙලා විසඳිලා අාදරය ගලාගෙන යද්දී පුංචි විහිළුවකට මට තරහා ගියා මම විහිළුවට වගේ බැන්නා...
අනේ මගේ සුදූ ඒක ඔළුවට අරං විඳවනවා මමත් පිස්සෙක් වගේ හැසිරෙනවා අනේ එයා කන්නෙත් නෑ හිතින් විඳවනවා මම මෙහෙ කොල්ලෙක් වෙලත් අඬනවා 😢😢😢 එයාට ඇත්තටම පොඩි දෙයක් වුනත් දරාගන්න අමාරුයි😔😔😔 අනේ මම පිස්සෙක් වගේ කියවන නිසා තව බැන්නදෝ මංදා... 😔😔😔 මට ආදරය දරාගන්න බෑ සුදූ Please වෙච්චි වැරැද්ද අමතක කරලා මට සමාව දෙන්න සෙල්ලක්කාරකමට හැසිරුණාට මං ඔයාට ආදරෙයි නංගි... අනේ පණ ❤️😔
එයා කාලත් නෑ දවස් 3ක් හරියට...😔😔😔
⁣මුළු ඇඟම Faint වෙනවළු 😢😢😢
⁣බෙහෙත් අරගෙන ඒවා බොන්නෙත් නැතුව එයාවම රිදවගන්නවා... 😩😩😩
මමත් මෙහෙට වෙලා කරගන්න දෙයක් නැතුව අසරණ වෙලා ඉන්නවා අනේ රත්තරන් මට සමාව දෙන්න සුදු...
Please මට එකම එක අවස්ථාවක් දෙන්න ඔයා මට ආදරෙයි නම් හැදෙන්න මම ඕන දුකක් දරාගෙන ඔයා එක්ක ඉන්නවා සත්තයි... මට පණ වගේ අාදරය කරන ඔයාව නැතුව මම කොහොමද ඉන්නේ රත්තරන් please ඔයාට මොනවහරි වුනොත් මගේ ජීවිතය මැරි මැරි ජීවත් වෙයි 😢😢😢
ආයෙත් එන්න රත්තරන් ඔයාට නොදැනුනනත් මම අාදරය කරනවා කියලා මම ඔයාට ආදරෙයි රත්තරන් Please එකම එක අවස්ථාවක් දෙන්න මට මම ආයේ ඔයාව රිද්දන්නේ නෑ කවමදාවත් Promise නංගි... මගේ මැණික මම බලාගන්නවා මගේ පණ වගේ සත්තමයි මගේ මැට්ටී ❤️❤️❤️

දුක්බර විලාපයක් වගේ ඇති ඒත් හරියට කියන්න තරම් හිතට වාරු නෑ...
සමාවෙන්න 🙏🙏🙏

By - d.m.dasanayake

~ අහිංසා ~
( ආදරයෙන් අදටත් විදවන අපේම සොයුරියකගේ සත්‍ය කතාව )

ජීවිතේ කටුක අත්දැකීම් ගොඩාක් එකතු වෙච්ච අහිංසාගේ පුංචි හිතට ඇත්තටම සහනයක් ගෙනාවෙ දෙනුවන්.....

" මැණික... " දෙනුවන්ගේ පපුව ගැහෙන්න වුනේ කෙල්ලෙක් එක්ක කාමරයේ තනි වෙච්ච පළවෙනි වතාව නිසා...

" අනේ අයියෙ මට බයයි.... " අහිංසා ඇද දිහා බලලා ආයෙමත් දෙනුවන් දිහා බැලුවෙ ඇත්තටම බයෙන්.

" මාව විශ්වාස නෑ නේද ? අනේ මැට්ටි " දෙනුවන් අහිංසාගේ ලස්සනට තියන ඉන දෙපැත්තෙන් අල්ල ගත්තම කෙල්ල වෙව්ලලා ගියා.

" බයවෙන්න එපා මැණික්... මං ඔයාව කීයටවත් දාල යන්නෙ නෑ " දෙනුවන් අහිංසාගේ උරහිස් දෙපැත්තෙන් අල්ලලා ඇදෙන් ඉන්දෙව්වා.

" මං දන්නවා අයියෙ ඒක...ඒත්... " කෙල්ල කියල ඉවරවෙන්නත් කලින් දෙනුවන් ඒ රෝස පාට තොල් තමන්ගෙ කරගත්තා.කිසිම දවසක බිත්ති හතරක් ඇතුලෙ පිරිමියෙක් එක්ක තනිවෙලා නැති අහිංසාගේ ඇහෙන් කදුලු වැටුනත් දෙනුවන් පිස්සුවෙන් වගේ කෙල්ලව තුරුල් කරගෙන ඉම්බා.

ටික වෙලාවක් යනකොට අහිංසාගේ ඇස් වලින් බේරුන කදුලු නැවතුනා...
දාඩිය ඇග පුරාම....
කෙස් සී සීකඩ....
දෙනුවන්ගේ සිරුරට යටවුනු පුංචි සමනලී ටික වෙලාවකින් දෙනුවන්ව තදින් බදාගත්තා.

" මොකද ?"

" දාලා යන්න එපා "

" පිස්සුද "

" එහෙනම් එන්ගේජ් වෙමු "

" පිස්සුද, දැන්ම?"

" හ්ම්.... ඔයා මාව දාලා ගියොත් මං මැරෙයි "

" විකාර " දෙනුවන් අහිංසාගේ පතිවත කෙල්ලට නොදැනීම උදුරාගෙන....

" අයියෙ මේ... අනේ .... "

" බයවෙන්න එපා,මං ඔයාගෙනෙ "
අහිංසා ඇද දිහා බලගෙන හූල්ල හූල්ල අඩනකොට දෙනුවන් කෙල්ලව සැනසුවා.

ටිකෙන් ටික කාලය ඔහේ ගෙවිල යනකොට දෙනුවන් අහිංසාව හම්බෙන එක අඩු වුනා....
කෝල්....
මැසේජ් .....
වෙනදට වඩා ගොඩාක් අඩුයි....
අහිංසාගේ පපුව රිදෙන්න ගත්තෙ දෙනුවන්ගේ මේ වෙනස නිසා.

" හෙලෝ... "

" මොකද ?"

" බිසී වැටුණෙ ෆෝන් එක ? " අහිංසා ටිකක් බයෙන් වගේ ඇහුවෙ.

" මොකද්ද ඔයාට වෙලා තියෙන්නෙ ,මට ඔෆීස් වැඩකට කෝල් එකක්වත් ගන්න නැද්ද ?"

" අනේ සොරි අයියෙ "

" සැකෙන් නම් මෙහෙම අපිට එකට ඉන්න බෑ නංගි ,තේරුණාද?"

" අනේ නෑ ,සැක නෑ, මං ... " කියලා ඉවර වෙන්නත් කලින් දෙනුවන් ෆෝන් එක කට් කලා....

ඊටපස්සෙ කතා කලත් දෙනුවන් අහිංසා ගැන වැඩි උනන්දුවක් කලේ නෑ ....

" ඔයා තරහ ගන්න එපා අයියෙ "

" මොකටද?"

" මගෙ යාලුවෙක් කිව්ව ඔයා කෙල්ලෙක් එක්ක ඉන්නව දැක්ක කියලා කොටුවෙ "

" ඉතින් මොකද්ද කියන්නෙ?"

" නෑ ... මේ... " අහිංසා වචන ගලපන්න බැලුවත් ඒක අමාරු වුනේ දෙනුවන්ගේ කටහඩේ තරහක් දැනුන නිසා.

" මේ... හලෝ.... තමුසෙට මට වඩා යාලුවො විශ්වාසනම් උන් එක්කම ඉන්නවා.... මොන රෙද්දක්ද..... " ෆෝන් එක කට්. කලඹල වුන
අහිංසා ඉක්මනට ආපහු ගත්තා.ආයෙමත් කට්.

අහිංසා ඇස් දෙක හිරිවැටෙනකන් ඇඩුවා....
ආයෙමත් කෝල් කලා....
ආන්සර් නොකළම ආයෙමත් ඇඩුවා....

" මොන වදයක්ද ඕයි රෙද්ද ,පිස්සෙක් වගේ ඔහොම කෝල් ගන්න එපා,මං ජොබ් එකක් කරන්නෙ මෙතන " පපුව පැලෙන්න තරම් රිදෙන්න ගත්තෙ ආපහු ඇස් වලින් කදුලු වට්ටලා....

හිතාගන්නවත් බැරි විදිහට දවසින් දවස දෙනුවන් වෙනස් වුනා.දවසින් දවස එක එක ආරංචි ආවත් අහිංසා ඒව ගැන ඇහුවෙ නෑ...
බනියි කියලා බයට....

" ඔබ ඇමතූ ඩයලොග් දුරකතනයෙන් ප්‍රතිචාරයක් නොමැත " අහිංසාගේ හදවත රිදදවපු ඒ පුංචිම පුංචි වචන අදටත් දෙනුවන්ගේ දුරකතනයෙන් අහිංසාගේ හදවත රිද්දවනවා....

හරියට ඉන්න තැනක් දන්නෙ නැතුව අනාගත අරමුණක් නැතුව ආදරයෙන් අන්ධ වෙච්ච අහිංසා කවුද කියලා හොයන්නත් එපා,එයා ගැන මගෙන් අහන්නත් එපා....ඒ කෙල්ලගෙ මෝඩකමට බනින්න එපා....මොකද දැන් කෙල්ල හොඳටම අසරණයි....
හැගීම් වලට වහල් වෙලා කෙල්ලෙක්ගෙ ජීවිතේ අනාත කරපු ඒ
කොල්ලට ශාප කරල පව් පුරවගන්නත් එපා....

මේ පුංචි කතාවෙන් කෙල්ලො කොල්ලො දෙගොල්ලොම ආදර්ශයක් ගන්න....
ඒ ටික හොඳටම ඇති....

Writer ⤵️

Nuwan Suranga Hettiarachchi

#ජීවිතේ_සුන්දරයි

[මේ සත්‍ය කතාවකි..]

මං රවිහංසි.. අම්මයි තාත්තයි දෙන්නම නෑ මට.. ආච්චි තමයි මාව බලාගෙන ලොකු මහත් කලේ.. අපි හිටියේ ආච්චි ගෙ ගෙදර එ⁣හෙ ඉන්නෙ මාමයි නැන්දයි මායි ආච්චියි.. මන් ලග තිබුන ඉස්කෝලෙට තමයි යන්නෙ..
කාගෙවත් ආදරයක් ලැබුන නැති මට මේ පවුල ගොඩක් වටිනව.. ඒත් මට ලැබුනෙ ඊට වඩා වෙනස් ජීවතයක්.. නැන්දයි මාමයි මට ආදරේ කලේ නෑ පොඩ්ඩක්වත් එයලට මාව වදයක් කියලා නිතරම කියනව මට ඇහෙනවා.. ආච්චි කිවට එයාට වයස නෑ.. එයා වැඩට ගිහින කන්න බොන්න ඉගන ගන්න සල්ලි දුන්නේ මට.. එයා දවල්ට ගෙදර නෑ.

මන් ඉස්කෝලෙ ඇරිල ගෙදර ආවා වෙනද වගේම.. අනිත් ලමයි දවල්ට බත් අරන් එනව ඒත් මන් අරන් යන්නෙ උලුඳු වඩයක් වගෙ දෙයක් ඒ නිසා ගොඩක් බඩගිනි වෙලා ගෙදර ආවේ මන්. කුස්සියට ගිහින් බත් ටිකක් බෙදාගන්න හදනකොටම නැන්දි ආවා එතනට..

උබට කන්න මන් බත් උයල නෑ මන් ඉව්වේ මගෙ ලමයිට කන්න තෝ පල තොගෙ මහ එකී හොයා ගෙන.. නැන්දි මට හොදටම බැන්නා.. මන් දුවගෙන ගියා ගේ ලග තිබුන ඔයේ ගල උඩට.. ගිහින් ආච්චි එනකල් බලාගෙන හිටියා.. හවස 5.30 විතර වෙනකොට ආච්චි ආවා. මන් අඩ අඩා හැමදේම ආච්චිට කීවා එයාට ගොඩක් දුකයි.. අඩන්න එපා පුතේ හොදට ඉගන ගන්න මන් මේ දුක් විදින්නෙ ඔයාට උගන්නන්න.. එහෙම කියල ආච්චි මට රුපියල් 20ක් දුන්න.. මන් දුවගෙන ගිහින් ආප්ප 2ක් කාලා ගෙදර ඇවිත් හොදට පාඩම් කරන්න පටන් ගත්ත..

හැමදාම මගෙ ජීවිතේ ගෙවිල ගියේ මේ වෙනස්කම් එක්ක.. ආච්චි එනකල් මට අහන්න උනේ නැන්දි ගෙ බැනුම් විතරයි ඒත් මන් කවදාවත් එයාට එකට එක කියන්න ගියෙ නෑ මන් පාඩම් කරා ඒවා ඇහෙන්නේ නෑ වගේ..

තෝ පලයන් මට මේ ලමය නිදිකරව ගන්න මෙතන පොතම බලනව උබ දිසාපති වෙන්නද එයා කෑගහනව මන් පොතත් අරන් ගලට ගියා.. කොහොම හරි ඉගනගන්න මට ඕන උනේ.. ඔහොම ඉන්නකොට තමයි මට එයාව හම්බුනේ..

එයා චංචන.. අපේ පවුලේ කෙනෙක් ටිකක් දුරින් නෑදෑයෝ වෙනවා.. එයා මේ හැමදේම දන්නව මන් එයාට අකමැති උනේ මගෙ මේ අසරණ කම නිසාමයි..

හංසි.. මේ අහන්න මන් දන්නව ඔයාගේ ගෙදර තත්වෙ.. මන් ඔයාට ආදරේ කරන්නේ ඇත්තටමයි..
අනේ මට බෑ අයියේ මට ඕනි ඉගනගන්න විතරයි.. මන් එහෙම කිව්වේ හිතේ එයා ගැන තිබුන කැමැත්ත හංගන්..
හරි ලමයෝ.. ඔයා ඉගන ගන්න මන් කවදාවත් ඔයාගෙ ඉගනීම කඩල දාන්නෙ නෑ මාත් උදව් කරන්නම් ඔයාට..
එයා මගෙ අත් දෙක අල්ලගත්තා..

ආදරෙයි නේද මට.. ම්.. කවදාවත් දැනිල නැති හැගීමක් දැනුන මට..
හ්ම්.. ඔව්.. එහෙම කියලා මන් දුවගෙන ගෙදර ගියා..
එදා ඉදම් මට එයාගෙ ආදරේ ලැබුනා.. ඉස්කෝලෙ ලගට මාව බලන්න ආවා.. දුක දැනුන වෙලාවට හිත හැදුවා.. ටික කාලයක් යනකොට මට එයාගෙ පොඩි 4න් එකක් දුන්න..මන් නිතරම වගේ එයාට කතා කලා මැසේජ් කලා.. ඒ වගේම පාඩම් කලා.. එයා මට ගොඩක් උදව් කලා.. සමහර දාට මට ඕනි පොත් එහෙම ගෙනත් දුන්නා..

දවසක් මන් ඉස්කෝලෙ ඇරිල ගෙදර ආවා ගොඩාක් බඩගිනි.. නැන්දි නෑ ගෙදර.. මන් බත් ටිකක් බෙදාගෙන ඉක්මනට කෑව මොකද නැන්දි ආවොත් බනින නිසා.. මන් කාමරේට වෙලා පාඩම් කරනකොට නැන්දි බනින්නව ඇහුන.. මන් එලියට ගියා ඇයි බලන්න..

තෝ බත් කෑව නේද? අනේ නෑ නැන්දි මන් කෑවෙ නෑ අනේ කට වහපිය කරෝල කෑලි 6ක් තිබුන දැන් තියෙන්නේ 5යි.. තොට හැමදාම කියනව මන්. තෝ වගේ අවජාතක එවුන්ට කන්න දෙන්න මගෙ මිනිහ හම්බ කරන්නෙ නෑ ඒ කතාවටනම් මට තරහ ගියා.
නැන්දි මේ මගෙ අම්ම තාත්ත ලග නෑ තමයි ඒත් මන් අවජාතක නෑ හරිද. මන් බැන්ද දවසක මට අම්මෙකුයි තාත්තෙකුයි හම්බෙයි..
අනේ තෝ ගෙනියන්න ඉන්නෙ බල්ලෝ තමයි.. ඒ වචන ටිකට ගොඩක් දුකයි හිතුන මට..

මන් 4න් එකත් අරගෙන ගියා ගලට.. ගිහින් ගත්තා චංචනට කෝල් 1ක් 4න් එක වැඩ නෑ. ටිකක් හවස වෙනකල් එතන ඉදල මන් ගෙදර ගියා..

ආච්චි ඇරුනම මං ආදරේ කලේ චංචනට ඒත් දවස් ගානකින් මට කතා කලේ නෑ.. exam එකට මාස 3යි.. ඒත් මගෙ හිත කලබල වෙලා.. නෑ එයා මට ආදරෙයි මන් දන්නවා ඒක.. මන් 4න් එක අරන් එයාගෙ අනිත් නො එකට කෝල් එකක් ගත්තා දෙයියනේ ඒක වැඩ..

හෙලෝ අයියේ .. ඔයාගෙ සිම් එක වැඩ නැත්..
ආහ් හංසි..
එයා මන් කියන්න හදපු දේ නතර කලා..
සොරි හංසි ආපහු මට කෝල් කරන්න එපා.. අපේ අම්මලා දැනගෙන මේක මට හොදටම බැන්නා..
ඒත් අයියේ මේ අහන්න මන් ඔයාට ගොඩාක් ආදරේ කරනවා මේ ඇත්තමයි..
අනේ අඩන්න එපා හලෝ යාලු උන දවසෙ ඉදම් ඔයාගෙ ඇඩියාවම විතරයි. ඇත්තටම පවුලක් නැති ඔයා වගේ කෙනෙක් ගැලපෙන්නේ නෑ තමයි .. අපේ අම්මලාටත් ලැජ්ජාවක්.. ඔයාට පොත් අරන් දීපු සල්ලී හිගන්නෙකුට පිනට දුන්නා කියල හිතාගන්නවා.. ප්ලීස් ආයෙනම් කෝල් කරන්න එපා..
4න් එක කට් කරල මන් ගොඩාක් ඇඩුවා.. ඇයී දෙයියනේ මාව මේ තරම් අසරණ කලේ..

මන් හොදටම අඩල නිදාගත්තා. ආච්චි හවසට එන්නේ කන්න අරන් මන් බඩගින්නේ බලන් ඉන්න බව දන්න නිසා.. ඒත් එදා මන් කෑවෙත් නෑ නිදාගත්තා.. රෑ ආච්චි ලගට ඇවිත් ඔලුව අතගාල කියනව.. පුතේ මන් ගොඩක් දුක් මහන්සි වෙලා ඔයා ලොකු කලේ.. මගෙ ඇස් පියවෙන්න කලින් හොද තැනකට යන්න.. අම්ම තාත්ත නැති මට මෙච්චර ආදරේ කරන එයාට රිද්දන්න මට බෑ.. මෙච්චර දුක් විදින මට මේක සුලු දෙයක්..

හැමදේම හිතින් අයින් කරල ඒ මාස තුන හොදට පාඩම් කලා..
Exam එක කලා.. සතියක් වත් ගෙදර ඉන්න බෑ මට..
මන් ගෙවල් ලග අක්ක කෙනෙක් එක්ක කතා කරල එයාගෙ company එකේ සාමාන්‍ය සේවිකාවක් විදියට වැඩට ගියා..

පලවෙනි මාසෙම හම්බුන පඩිය 20000ක්.. දුප්පත් මට ඒක මහ මෙරක්.. හරියට ඇදුමක්වත් නැති නිසා ඒ සල්ලි වලින් මන් ඇදුම් සෙරෙප්පු වගේ අඩුපාඩු ගත්තා.. ඒ වගේම ආච්චිටත්.. මන් result එනකල්ම වැඩට ගියා..

result ආවා.. exam පාස් මන්..
company එකේ හොද post එකක් හම්බුනා ඒ නිසා.. මන් තවදුරටත් ඉගනගන්න ගියෙ නෑ මොකද ආච්චිට ඒ තරම් බරක් දෙන්න බැරි නිසා.. මන් දිගටම ජොබ් එක කලා.. ගෙදර ඉදම් නෙවෙයි බෝඩිං කාමරේක නතර වෙලයි.. ආච්චි නිතරම ආවා මාව බලන්න..
මාස 6ක් විතර යනකොට අපේ company එකේ කෙනෙක් මගෙන් ආදරේ ඉල්ලලා පස්සෙන් ආවා.

ඒ ඉමේෂ් .. ඇත්තටම එයා හොද කෙනෙක්.. මගේ ජීවිතේ හැමදේම කියල මන් ඇහුව තාමත් කැමතිද ආදරේ කරන්න කියලා.. එයා.. කිවා ආදරේ කරන්න නෙවෙයි මගෙ අම්මගෙ තාත්තාගෙ මගේ ආදරේ දීලා ඔයාව බලාගන්න කැමති කියල.. මන් එයාට ආදරේ කරන්න ගත්තා..

අවුරුද්දකට පසු

ආච්චිගෙයි එයාගෙ අම්මලාගෙයි කැමැත්ත ආශිර්වාදය එක්ක අපේ වෙඩ්න් එක ලොකුවට ගන්න අපි හැමදේම හදාගත්තා.. මගේ ඉතුරු කරගත්ත සල්ලි තිබුනත් වෙඩ්න් එකට වියදම් සේරම කලේ එයා..
වෙඩ්න් එකට මාසයක් තියලා පලවෙනි වෙඩ්න් කාඩ් එක ගිහින් දුන්නේ නැන්දිට..

අනිවාර්යයෙන් එන්න නැන්දි බල්ලෙක් නෙවෙයි රත්තරං මනුස්සයෙක් බදින්න යන්නෙ.. කියලා.. එයාට ගොඩාක් ලැජ්ජා හිතුනා..

එදා ගෙදරක කාත් කවුරුත් නැතුව දුක් වින්ද මන් ලස්සන මනමාලියෙක් වෙලා ඉමේෂ් ගෙ ගෙදරට ගියා..

එයාගෙ අම්ම තාත්තා.. මට දෙවියො මවල දුන්නා කියල මන් හිතන්නේ.. ඒ තරම් ආදරෙයි මට.. මගෙ හස්බන්ඩ්.. ආදරේ කරනව එයාගෙ ජීවිතේම මාව කරගෙන..
දැන් මගේම කියලා මට පවුලක් ඉන්නව ගෙයක් තියනවා ආදරේ තියනවා.. හැමදේම මට ලැබුන.. ඒ මගේ උත්සාහය නිසා..

මාසෙකින් විතර නැන්දි මාමයි ආච්චි ලමයි 2න්නයි ආවා අපේ ගෙදරට..
හංසි පුතේ මට සමාවෙන්න.. ඒ කාලේ මන් ඔයාට කරපු දේවල් වලට..
සමාව ගන්න ඕනි නෑ නැන්දි මන් අද මෙතන ඉන්නෙ ඔයාගෙ ඒ වෙනස්කම් වලින් ලැබුන පාඩම් නිසා.. දැන් ඒවා හිතන්න එපා.. ඒවා අමතක කරන්න.. කියලා මන් එයාට දණගහල වැන්දා..

..නිමි..